محل تبلیغات شما

radioftp




 
یکی از خدمات مهم و پرمتقاضی که در ایران و اکثر کشورهای پیشرفته جهان وجود دارد ثبت برند است . ثبت برند امروزه در همه کشورهای دنیا امری بسیار رایج است و همه کسب و کارها برای حمایت از علامت تجاری و برند خود در اولین مرحله آن را به ثبت می رسانند تا شخص دیگری نتواند از آن علامت یا مشابه آن استفاده نماید .


ثبت برند علاوه بر شما برای مشتریان شما نیز می تواند بسیار سودمند باشد. آن ها می توانند به راحتی محصول و یا خدمات شما را پیدا و از آن استفاده کنند و زمانی که مشتریان با شما ارتباط بگیرند ، به راحتی درک می کنند که با یک شرکت حرفه ای و یا افراد متخصص در حال ارتباط هستند و بسیار راحت تر اعتماد می کنند.
با توجه به اهمیت ثبت برند، در این نوشتار به بررسی نحوه ثبت برند در اراک می پردازیم. متقاضیان محترم جهت کسب اطلاعات تکمیلی، می توانند مقالات ذیل را نیز مطالعه نمایند :
- با نکات مهم در ثبت برند آشنا شوید
- راهنمای ثبت اینترنتی برند
- زمان ثبت برند
- اعتراض به ثبت علائم تجارتی

مراحل ثبت برند در اراک
ثبت برند هم برای شخص حقوقی امکان پذیر است و هم برای شخص حقیقی و اگر تمایل به ثبت برند به نام شخص حقوقی دارید و تاکنون شرکتی ثبت ننموده اید، نخستین گامی که در پیش دارید ثبت شرکت است .
شخص متقاضی ثبت برند و ثبت علامت تجاری باید در هر زمینه ای که مجوز فعالیت دارد علامت را در همان زمینه ثبت کند. اگر علامت را به صورت فارسی ثبت کرده دیگر نیازی به کارت بازرگانی نمی باشد اما چنانچه علامت به صورت لاتین ثبت شده باشد باید نسبت به اخذ کارت بازرگانی اقدام نمود.

برای ثبت نمودن برند لازم است مراحل ذیل طی شود :
الف) استعلام برند
یکی از اقدامات لازم برای ثبت برند استعلام آن است و هدف از استعلام برند آن است که متوجه شویم علامت تجاری که قصد ثبت آن را داریم آیا قبلاَ به نام شخص یا شرکت دیگری در همان طبقه و زمینه فعالیت ، ثبت شده است یا خیر و به این ترتیب می توانیم میزان موفقیت ثبت شدن برند پیشنهادی را تخمین بزنیم.
برای جلوگیری از رد نام برند ، لازم است چند نکته مهم را در نظر داشته باشیم . اول اینکه علامت انتخابی باید تازگی داشته باشد و خلاقانه و نوآورانه ایجاد شده باشد. چنانچه نام انتخابی مشابه نام ثبت شده دیگر در همان طبقه باشد ، باعث خواهد شد که درخواست ثبت علامت یا نام مورد نظر رد شود.
در ضمن اگر نام انتخابی موجب گمراه کردن مشتریان گردد قابل ثبت نمی باشد . در ثبت برند حتماَ موازین شرعی یا نظم عمومی و اخلاق حسنه را مد نظر داشته باشید . همچنین ثبت عین یا تقلید نشان نظامی ، پرچم یا سایر نشان های مملکتی یا نام یا نام اختصاری یا حروف اول یک نام یا نشان رسمی متعلق به کشور سازمان های بین الدولی یا سازمان هایی که تحت کنوانسیون های بین المللی تاسیس شده اند، بوده یا موارد مذکور یکی از اجزاء آن علامت باشد، ممنوع می باشد ، مگر آن که توسط مقام صلاحیتدار کشور مربوط یا سازمان ذی ربط اجازه استفاده از آن صادر شود.
ب) تهیه مدارک لازم
پس از این مرحله باید مدارک لازم را برای ثبت برند فراهم نمود.
مدارک ثبت برند اشخاص حقیقی :
1- کپی برابر اصل از شناسنامه و کارت ملی متقاضی
2- در صورتیکه در طرح برند یا علامت تجاری مورد تقاضا از حروف لاتین استفاده شده باشد باید متقاضی دارای کارت بازرگانی باشد و اصل و کپی برابر با اصل آن را ارائه نماید.
3 - کپی مجوز فعالیت (جواز تاسیس، پروانه ی بهره برداری، پروانه ی ساخت، جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی)
4 - نمونه علامت تجاری در کادر 10 در 10
5- در صورتیکه کار ثبت علامت تجاری را وکیل انجام دهد باید وکالتنامه وی را هم در قالب کپی برابر اصل ضمیمه نمود.

مدارک ثبت برند اشخاص حقوقی :
1- یک نسخه کپی از آگهی تاسیس و کپی آخرین رومه رسمی تغییرات شرکت در صورت وجود
2- یک نسخه کپی از مجوزهای شرکت شامل جواز تاسیس و پروانه بهره برداری
3- کپی برابر اصل شناسنامه و کارت ملی کسانی که در شرکت حق امضاء دارند.
4- کپی کارت بازرگانی به نام شرکت یا مدیرعامل شرکت چنانچه برند ریشه غیر فارسی داشته باشد.
5- ده نمونه گرافیکی با تصویر از علامت درخواست حداکثر در ابعاد 10×10 سانتی متر
6- مهر شرکت
7- ارائه وکالتنامه در صورتی که کار ثبت برند توسط وکیل انجام می شود.

ج- ثبت نام در سامانه اینترنتی مرکز مالکیت معنوی
ثبت نام در سامانه اینترنتی مرکز مالکیت معنوی اقدام بعدی برای ثبت برند است . تمامی اطلاعاتی که در ثبت اینترنتی از شما خواسته می شود را کامل نمایید. نوع شخصیت خود را در ابتدا معین کنید و پس از آن اطلاعات شخصی و اطلاعات فعالیت و نوع مجوز را درج نمایید و پس از آن مدارک را بارگذاری کرده و در پایان بازبینی اطلاعات و پذیرش نهایی را برگزینید.
هزینه های ثبت برند را قادرید از طریق درگاه اینترنتی پرداخت نمایید. پس از آن به تلفن همراه شما رمز و کد رهگیری ارسال می شود.
پرونده برند متقاضی در اراک به سیستم کارشناسان ارسال می شود و نتیجه به صورت ابلاغیه به متقاضی ارسال می گردد.
نتایج بررسی ها 3 حالت دارد. یا وجود نقص در پرونده که در این صورت امکان اصلاحیه وجود دارد و یا نتیجه رد پرونده است که دیگر امکان ادامه نخواهد داشت و در آخر موافقت پرونده که در این صورت رومه نوبت اول به چاپ می رسد.
بعد از آن نوبت ارائه مدارک به اداره مالکیت معنوی می رسد که می توان از طریق پست مدارک را ارسال کرد.
مرحله بعدی مراجعه به اداره مالکیت معنوی به منظور تشکیل پرونده فیزیکی و پرداخت رومه رسمی نوبت اول و انتشار آن است و پس از گذشت 30 روز از انتشار رومه رسمی نوبت اول باید هزینه انتشار رومه رسمی نوبت دوم و حق الثبت اداره مالکیت معنوی را بپردازید.
چنانچه تا سی روز بعد از انتشار آگهی نسبت به علامت مورد تقاضا اعتراضی به عمل نیاید می توان نسبت به آگهی نوبت دوم اقدام نمود.
مرحله آخر از مراحل ثبت برند مراجعه مجدد به اداره مالکیت معنوی و اخذ سند برند است.
این نکته مهم را در نظر داشته باشید که برخلاف اداره ثبت شرکت ها که در تمام نقاط ایران وجود دارد، اداره مالکیت معنوی فقط در تهران مستقر است.
از همراهیتان سپاسگزاریم.


مجمع عمومی عادی شرکت سهامی از اجتماع صاحبان سهام تشکیل می شود(قسمت اول ماده 72 لایحه قانونی 1347). هر صاحب  سهمی دارای این حق مسلم است که در جلسات مجمع عمومی شرکت کند
ترکیب مجمع عمومی عادی

هرگاه صاحب سهم از اشخاص حقوقی باشد، مدیرعامل آن و نماینده دیگری که شخص حقوقی صاحب سهم معرفی می کند، حق دارد در جلسه مجمع عمومی شرکت کند. در صورت اخیر و به طور کلی در صورتی که صاحب سهمی نخواهد یا نتواند(برای مثال به سبب حجر) در جلسه مجمع عمومی شرکت کند، برحسب مورد وکیل یا قائم مقام قانونی او و همچنین نماینده یا نمایندگان شخصیت حقوقی به شرط ارائه مدرک وکالت یا نمایندگی می توانند در جلسات مجمع عمومی شرکت کنند(ماده 102 لایحه قانونی 1347). وکیل صاحب سهم می تواند شخصی از خارج شرکت یا یکی دیگر از صاحبان سهام شرکت باشد.
قبل از تشکیل مجمع عمومی، هر صاحب سهمی [یا وکیل و نماینده قانونی او] که مایل به حضور در مجمع عمومی باشد، باید با ارائه ورقه سهم با تصدیق موقت سهم متعلق به خود[یا موکل یا مولی علیه خود] به شرکت مراجعه و ورقه ورود به جلسه را دریافت کند. فقط سهام دارانی حق ورود به مجمع را دارند که ورقه ورودی دریافت کرده باشند.»(قسمت اول ماده 99 لایحه قانونی 1347).
همان طور که گفته شد حضور در جلسات مجمع عمومی، در اصل، حق مسلم هر سهام داری است؛ بنابراین، هر صاحب سهمی ـ حتی با داشتن یک سهم ـ حق حضور در جلسه را دارد. مسئله ای که در اینجا مطرح می شود این است که آیا می توان در اساسنامه پیش بینی کرد فقط اشخاصی حق حضور در جلسات مجمع عمومی را دارند که سهم آنها از تعداد معینی کمتر نباشد. گذاشتن چنین قیدی از نظر منطقی بلااشکال است؛ چه با حق رأی سهام داران تضادی ندارد و سهام دارانی که به تعداد معین شده سهم ندارند تا بتوانند در جلسات شرکت کنند می توانند با استفاده از سیستم وکالت مندرج در ماده 102 لایحه قانونی 1347 به صورت گروهی در رأی گیری شرکت کنند. از نظر قانونی نیز به نظر نمی رسد قانون گذار چنین عملی را ممنوع کرده باشد و تبصره ماده 75 لایحه قانونی 1347 که به نحوی آمره مقرر کرده است: در مجمع عمومی مؤسس کلیه مؤسسین و پذیره نویسان حق حضور دارند و هر سهم داری یک رأی خواهد بود» فقط راجع به مجمع عمومی مؤسس است، نه مجمع عمومی عادی یا فوق العاده.

تغییر در سرمایه شرکت به علت نوسانات اقتصادی و بحران های مالی ممکن است حاصل شود و ضرورتاَ ایجاب نماید که سرمایه اولیه شرکت افزایش نموده یا اینکه تقلیل و کاهش یابد و این در موردی است که گزارش هیئت مدیره مبتنی بر تغییر سرمایه شرکت اعم از کاهش یا افزایش بوده و بازرس یا بازرسان شرکت گزارش مزبور را تایید نمایند. در این صورت بر عهده مجمع عمومی فوق العاده است که درباره هریک از موارد دوگانه یعنی افزایش و یا کاهش سرمایه تصمیم مقتضی اتخاذ نماید.

به موجب ماده 163 لایحه قانونی 1347:" هیات مدیره در هر حال مکلف است در هر نوبت پس از عملی ساختن افزایش سرمایه حداکثر ظرف یک ماه مراتب را ضمن اصلاح اساسنامه در قسمت مربوط به مقدار سرمایه ثبت شده شرکت به مرجع ثبت شرکت ها اعلام کند تا پس از ثبت جهت اطلاع عموم آگهی شود.بدیهی است عدم انعکاس تغییرات مربوطه و یا هر گونه اخفاء اطلاعات که موجب ضرر و زیان و اغفال دیگران شود موجبات پاسخگویی فرد را فراهم نموده و عدم ثبت مراتب،نافی مسئولیت و جبران خسارات وارده و قصور قانونی شخص خاطی نخواهد بود

تغییرات در سرمایه شرکت شامل موارد ذیل می شود:
الف)افزایش سرمایه شرکت
ب)کاهش اجباری سرمایه شرکت
ج)کاهش اختیاری سرمایه شرکت
*افزایش سرمایه شرکت
وفق ماده 157 قانون تجارت سرمایه شرکت را می توان از طریق صدور سهام جدید و یا از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود افزایش داد.افزایش سرمایه شرکت می تواند به یک طریق ذیل که در ماده 158 قانون تجارت احصاء گردیده است صورت پذیرد.
1.پرداخت مبلغ اسمی سهم به نقد
2.تبدیل مطالبات نقدی حاصل شده اشخاص از شرکت به سهام جدید
3.انتقال سود تقسیم نشده یا اندوخته یا عواید حاصله از اضافه ارزش سهام جدید به سرمایه شرکت
4.تبدیل اوراق قرضه به سهام
تذکرات ذیل در افزایش سرمایه شرکت ضروری و رعایت آن اام آور است.
الف)فقط در شرکت های سهامی خاص تادیه مبلغ اسمی سهام جدید به غیر نقد نیزمجاز است.
ب)اندوخته قانونی شرکت قابل انتقال به سرمایه نیست.
ج)اگر سرمایه تعهدی شرکت پرداخت نشده باشد بایستی بدواَ نسبت به پرداخت آن اقدام و سپس افزایش سرمایه صورت پذیرد.
د)در خرید سهام جدید صاحبان سهام شرکت به نسبت سهامی که مالک هستند حق تقدم دارند و این حق قابل نقل و انتقال است که بایستی مراتب به کلیه سهامداران توسط آگهی حق تقدم اعلام گردیده و شرایط و مهلت آن در آگهی ذکر شود.
ه)ذیل کلیه صفحات صورتجلسه و لیست ها بایستی به امضاء هیات رییسه رسیده و تایید شوند.
لازم به ذکر است که مجمع عمومی فوق العاده با رعایت ماده 162 قانون تجارت می تواند به هیات مدیره اجازه دهد که ظرف مدت معینی سرمایه شرکت را تا میزان مبلغ معینی به یکی از طریق مذکور در فوق افزایش دهد.
مدارک مورد نیاز:
1.دو نسخه اظهارنامه شرکت سهامی خاص که متضمن مبلغ سرمایه جدید بوده و باید به امضای کلیه مدیران شرکت رسیده باشد.
2.گواهی بانکی مبنی بر افزایش سرمایه(در صورتی که افزایش از محل نقدی باشد).
3.وفق ماده 7 قانون تجارت،لیست مطالبات نقدی حال شده بستانکاران پذیره نویس که به سهام شرکت تبدیل شده است به انضمام مدارک و اسناد تصفیه آن مطالبات که بازرسان شرکت صحت آن را تایید کرده باشند.
4.صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده در خصوص افزایش سرمایه
5.صورتجلسه هیات مدیره در اجرای اختیارات تفویضی از مجمع عمومی فوق العاده
6.نسخه اصلی رومه حاوی آگهی دعوت سهامداران
7.نسخه اصلی رومه حاوی آگهی حق تقدم سهامداران
8.لیست صاحبان سهام حاضر در جلسه با قید نام سهامداران-تعداد سهام و امضاء آنان که به تایید هیات رئیسه جلسه رسیده باشد-
9.لیست صاحبان سهام پس از افزایش سرمایه با قید نام و تعداد و امضاء سهامداران
تذکر:"نمونه آگهی دعوت مجمع عمومی فوق العاده که بایستی در رومه کثیرالانتشار شرکت درج شود".
*کاهش اجباری سرمایه شرکت
سرمایه شرکت در دو مورد بایستی به طور اجباری کاهش یابد:
الف)وفق ماده 34 قانون تجارت:چنانچه سرمایه تعهدی شرکت در مدت مقرر در اساسنامه پرداخت نشود هیات مدیره مکلف است با دعوت از مجمع عمومی فوق العاده نسبت به کاهش سرمایه شرکت تا میزان مبلغ پرداخت شده سرمایه اقدام کند.
ب)وفق ماده 141 قانون تجارت اگر در اثر زیان های وارده حداقل نصف سرمایه شرکت از بین برود هیات مدیره مکلف است با دعوت از مجمع عمومی فوق العاده نسبت به انحلال شرکت یا تقلیل اجباری سرمایه شرکت اقدام نماید.
تذکرات لازم:
1.چنانچه مجمع عمومی با حد نصاب اکثریت تشکیل شود بایستی تشریفات دعوت وفق اساسنامه و قانون تجارت رعایت شود.
2.پس از اعمال کاهش سرمایه،به هر طریق نباید سرمایه شرکت از حد مقرر در قانون کمتر شود.
مدارک مورد نیاز:
1.اصل صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده که تمام صفحات توسط هیات رئیسه امضا شده است.
2.لیست سهامداران حاضر در جلسه که به امضای انان رسیده باشد.
*کاهش اختیاری سرمایه شرکت
1.مجمع عمومی فوق العاده شرکت می تواند با پیشنهاد هیات مدیره در مورد کاهش اختیاری سرمایه شرکت اتخاذ تصمیم نماید مشروط به اینکه:
اولا:بر اثر کاهش سرمایه به تساوی حقوق صاحبان سهام لطمه ای وارد نشود.
ثانیاَ:سرمایه شرکت از حداقل مقرر در قانون (یک میلیون ریال) کمتر نشود.
2.کاهش اختیاری سرمایه از طریق کاهش بهای اسمی سهام به نسبت تساوی و رد مبلغ کاهش یافته در سهم به صاحب آن انجام می گیرد.
3.رعایت مواد 190-191-192-193-194-195-196-197 قانون تجارت برای شرکت اامی است.
مدارک مورد نیاز:
1.اصل صورتجلسه مجمع که به امضای هیات رئیسه رسیده باشد.
2.لیست سهامداران حاضر در جلسه که به امضای آنان رسیده است.
3.اصل رومه کثیرالانتشار شرکت حاوی دعوت و دستور جلسه (اگر مجمع عمومی با حد نصاب اکثریت تشکیل شده باشد)
4.اصل رومه رسمی و رومه کثیرالانتشار شرکت حاوی تصمیم مجمع عمومی درباره کاهش سرمایه موضوع ماده 192 قانون تجارت

تبدیل در لغت به معنای دگرگون ساختن است. منظور از تبدیل شرکت تجاری این است که بدون محو شخصیت حقوقی قبلی شرکت و ایجاد شخصیت حقوقی جدیدی برای آن، شرکت شکل و قالبی نو پیدا کند. برای مثال، شرکت تضامنی به شرکت سهامی خاص یا عام تبدیل شود و یا این که شرکت سهامی خاص با حفظ شخصیت حقوفی خود به شرکت سهامی عام تبدیل شود.

        فلسفه تبدیل شرکت

شرکا به هنگام ایجاد شرکت با ملاحظه خصوصیات هر یک از انواع شرکت تجاری و مقایسه آن با نیازهای خویش مبادرت به انتخاب مناسب ترین نوع شرکت می نمایند. معذلک ممکن است در این راه دچار اشتباه گردند و یا آنکه گذشت زمان و تغییر اوضاع و احوال، تغییر نوع شرکت را ایجاب می نماید. در این صورت شرکا مایل نیستند شرکت موجود را از میان برده و شرکت جدیدی را به وجود آورند بلکه علاقه مندند که بدون لطمه به استمرار حیات شخصیت حقوقی شرکت تجاری، نوع آن تغییر یابد.

    جواز تبدیل شرکت

تبدیل شرکت از منظر روابط شرکا با مانعی مواجه نیست زیرا همان توافقی که نوع خاصی از شرکت را به وجود آورده است ، منطقاَ قادر به تغییر نوع آن نیز هست بنابراین آنچه که جواز تبدیل شرکت را با تردید مواجه می کند حفظ حقوق اشخاص ثالث خصوصاَ در تبدیل شرکت های بامسئولیت محدود ( تضامنی، نسبی ) به شرکت های بامسئولیت محدود ( سهامی و با مسئولیت محدود ) است.
در قانون تجارت و لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت قاعده ای کلی که دلالت بر جواز تبدیل همه انواع شرکت به یکدیگر باشد وجود ندارد اما احکام خاصی در این زمینه ملاحظه می شود. از جمله ماده 278 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت تبدیل شرکت تضامنی به سهامی را تجویز نموده است.
بدین ترتیب دو فرضیه را می توان مطرح نمود یکی اینکه تبدیل شرکت جز در موارد مصرح در قانون ممکن نیست و دیگر اینکه، احکام خاص مذکور در قانون دلالت بر انحصار ندارند و تصریح به جواز بعضی از اقسام تبدیل شرکت صرفاَ به دلیل تمایل عمومی به این قسم تبدیل ها بوده است.
به نظر می رسد، در شرایطی که حتی تبدیل شرکت تضامنی به شرکت سهامی که حداکثر مسئولیت شرکا را به حداقل می رساند، تجویز شده است دلیلی ندارد که مقنن با سایر اشکال تبدیل مخالفتی داشته باشد.

    شرایط تبدیل شرکت

قدر مسلم آن است که تصمیم‌گیری به تنهایی موجب تبدیل شرکت نمی‌گردد بلکه باید با ملاحظه شرایط ایجاد هر یک از انواع شرکت‌ها، شرایط شرکت موجود را با شرایط شرکت مورد نظر تطبیق داد. این امر ممکن است مستم افزودن تعداد شرکا، افزایش سرمایه و همچنین اصلاحاتی در اساسنامه شرکت و نظایر آن باشد.
نکته :  در صورت سکوت توامان قانون و قرارداد شرکت تجاری باید تبدیل شرکت را منوط به حصول اتفاق آرا دانست. زیرا در این فرض دلیلی بر تحمیل رای اکثریت بر اقلیت وجود ندارد.

    ثبت تبدیل شرکت

تبدیل شرکت مستم ثبت است و زمان تحقق تبدیل شرکت را باید لحظه ثبت آن دانست. ماده 279 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت به اامی بودن ثبت تبدیل شرکت تصریح نموده و مدارک لازم جهت ثبت را احصا نموده است اما نسبت به اثر ثبت در تحقق تبدیل شرکت ساکت است. دلایلی که برای اثر ثبت در ایجاد شرکت برشمرده شد، برای اثبات ملازمه ثبت با تبدیل شرکت نیز کفایت می کند.
مرجع ثبت شرکت ها پس از وصول مدارک مورد نیاز ثبت و تطبیق مدارک با قانون مبادرت به ثبت می نماید و مراتب ثبت شرکت را با هزینه ثبت شرکت آگهی می نماید. 

مواد 1 تا 4 بخش 1 مبحث اول قانون اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب اسفند ماه 1347 شرکت سهامی را به شرح ذیل تعریف نموده است :
شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است.
شرکت سهامی شرکتی بازرگانی محسوب می شود ولو اینکه موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد. ( ماده2)
در شرکت سهامی تعداد شرکا نباید از سه نفر کم تر باشد .( ماده 3)

    انواع شرکت سهامی

ماده 4 لایحه اصلاح قانون تجارت می گوید : " شرکت سهامی به دو نوع تقسیم می شود :
نوع اول – شرکت های سهامی عام هستند که موسسین آن ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند. به این طریق که موسسین قبلاَ بیست درصد سرمایه را خودشان تعهد کرده و لااقل سی و پنج درصد مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام شرکت در شرف تاسیس در یکی از بانک ها سپرده و سپس اظهارنامه ای به ضمیمه ی طرح اساسنامه ی شرکت و طرح اعلامیه ی پذیره نویسی سهام،به مراجع ثبت شرکت ها تسلیم نمایند.
نوع دوم- شرکت های سهامی خاص هستند که تمام سرمایه آن ها در موقع تاسیس منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده است."
در رابطه با شرکت های سهامی خاص در مقاله های پیشین به طور مفصل به توضیح پرداخته ایم . در این مطلب برآنیم تا به بررسی فعالیت شرکت های سهامی عام بپردازیم . لطفاَ ما را تا انتهای این مقاله همراهی بفرمایید. شایان ذکر است در صورت نیاز به هر گونه مشاوره در این زمینه می توانید با همکاران ما در موسسه حقوقی فکر برتر تماس حاصل فرمایید. مفتخریم که راهنمای شما در امور حقوقیتان باشیم .

    شرکت سهامی عام برای انجام چه اموری تشکیل می شوند؟

شرکت سهامی عام کامل ترین نوع شرکت سهامی است و برای انجام امور مهمه از قبیل استخراج معادن و تجارت با کشورهای خارج و تاسیس کارخانجات و ایجاد سدها و بانک ها تشکیل می شود که سرمایه ی فردی کفاف آن را نمی دهد. لذا ، از آن جا که شرکت سهامی عام برای جلب سرمایه های مهم ایجاد می شود ، لازم است تعداد قابل ملاحظه ای شریک گرد هم جمع شوند.

    شرایط لازم جهت ثبت شرکت سهامی عام ، به قرار ذیل است :

1- در شرکت سهامی عام ، حداقل شرکا 5 نفر و حداقل هیات مدیره یا مدیران 5 نفر است.
2- حداقل سرمایه اولیه ، مبلغ پنج میلیون ریال است که سرمایه شرکت توسط موسسین و عموم مردم تامین می شود. در صورتیکه سرمایه شرکت بعد از تاسیس به هر علت از حداقل مذکور کمتر شود باید ظرف یک سال نسبت به افزایش سرمایه تا میزان حداقل مقرر اقدام به عمل آید یا شرکت به نوع دیگر از انواع شرکت های مذکور در قانون تجارت تغییر شکل یابد وگرنه هر ذینفع می تواند انحلال آن را از دادگاه صلاحیتدار درخواست کند.هر گاه قبل از صدور رای قطعی موجب درخواست انحلال منتفی گردد دادگاه رسیدگی را موقوف خواهد نمود.
3- سهم سرمایه موسسین نباید از 20 درصد سرمایه شرکت کمتر باشد.
4- 35% از مبلغ مندرج در بند 3 مذکور باید به صورت نقدی توسط موسسین تامین و در حسابی تحت عنوان " شرکت سهامی عام در شرف تاسیس " نزد یکی از بانک ها سپرده شود.
5- اظهارنامه به انضمام طرح اساسنامه شرکت و طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام  به امضا کلیه موسسین رسیده باشد ، با قید نام رومه کثیرالانتشار منتخب ، در تهران به اداره ثبت شرکت ها و در شهرستان ها به دایره ثبت شرکت ها و در نقاطی که دایره ثبت وجود ندارد به اداره ثبت اسناد و املاک محل تسلیم و رسید دریافت شود. ( ماده 6 قانون تجارت )
6- رسید سپرده نقدی و در صورتیکه بخشی از آن در قالب تعهد غیر نقدی باشد اسناد مالکیت مربوطه در همان بانکی که واریز نقدی در آن انجام پذیرفته ، تودیع و گواهی بانک به ضمیمه اظهارنامه به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم شود. 

طبق اصل 81 قانون اساسی،"دادن امتیاز تشکیل شرکت ها و موسسات،در امور تجارتی و صنعتی و کشاورزی و معادن و خدمات به خارجیان،ممنوع است".
اصل فوق الذکر در عمل تولید اشکالات فراوانی نمود،زیرا اکثر ممالک جهان جهت برطرف کردن حوائج خود خصوصاَ در زمینه های تکنولوژی و صنعت محتاج به همیاری و مساعدت سایر کشورها هستند و ایران نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد.بنانراین جهت رفع این مشکل اداره ی ثبت شرکت ها بر مبنای اظهارنظر شورای نگهبان فقط زمانی مبادرت به ثبت شرکت های خارجی(شعبه یا نماینده)می نماید که قبلاَ با یکی از ادارات یا نهادهای دولتی قرارداد منعقد کرده باشد،به عبارت دیگر فقط شرکت های خارجی را که طرف قرارداد با دولت جمهوری اسلامی ایران هستند می توان به ثبت رسانید.

شورای نگهبان در تاریخ /1/1360 ، در رابطه با اصل مزبور چنین نظر داده است:"شرکت های خارجی که با دستگاه های دولتی ایران قرارداد قانونی منعقد نموده اند،می توانند جهت انجام امور قانونی و فعالیت خود،در حدود قرارداد منعقده،طبق ماده 3 قانون ثبت شرکت ها،به ثبت شعبه خود در ایران مبادرت نمایند.این امر با اصل 81 قانون اساسی،مغایرتی ندارد".
ماده 3"قانون راجع به ثبت شرکت ها"که مورد بیان شورای نگهبان می باشد،می گوید:"هر شرکت خارجی،برای اینکه بتواند به وسیله شعبه یا نماینده به امور تجارتی یا صنعتی یا مالی،در ایران مبادرت نماید،باید در مملکت اصلی خود،شرکت قانونی شناخته شده و در اداره ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشد".
بنابراین،تشکیل و ثبت"شرکت خارجی"در ایران ممنوع است.ولی شرکت های خارجی در صورتی که با یک دستگاه دولتی،قراردادی قانونی منعقد نموده اند،می توانند جهت انجام امور قانونی و فعالیت های خود در حدود قراردادهای منعقده به ثبت شعبه در ایران مبادرت نمایند و این امر با اصل قانون اساسی مغایرتی ندارد.یادآوری می شود که اولاَ،شعبه مزبور فقط در حدود موضوع قرارداد مربوط و اختیارات ناشی از آن می تواند در ایران فعالیت کند.ثانیاَ،مدت آن،برابر مدت قرارداد بوده و به محض پایان مدت مذکور،فعالیت شعبه نیز در ایران خاتمه خواهد یافت.مگر اینکه مدت قرارداد تمدید شود.علاوه بر آن هر گاه قبل از خاتمه مدت قرارداد،شعبه شرکت خارجی،موضوع قرارداد را انجام دهد،یا قرارداد در اثر اختیار فسخ پیش بینی شده،فسخ گردد،فعالیت شعبه شرکت خارجی در ایران خاتمه پیدا خواهد کرد.مرجع ثبت،"اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی"واقع در تهران می باشد.
ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت خارجی در ایران مشروط به عمل متقابل کشور متبوع شرکت خارجی می باشند،یعنی اگر در کشور متبوع شرکت خارجی شعب یا نمایندگی های شرکت های ایرانی به ثبت برسند آن شرکت ها نیز می توانند نسبت به ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت خود در ایران اقدام نماید.بر اساس ماده 2 آئین نامه اجرایی قانون اجازه ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت های خارجی،شعبه شرکت خارجی واحد محلی تابع شرکت اصلی(مادر)است که مستقیماَ به وسیله نماینده یا نمایندگان خود موضوع و وظایف شرکت اصلی را در محل انجام می دهند.

ماده ی 8 نظامنامه ی اجرای قانون ثبت شرکت ها،ارائه ی مدارک زیر را برای ثبت شعبه ی شرکت خارجی ضروری دانسته است:
1)اظهارنامه ی ثبت به فارسی
2)سواد مصدق از اختیارنامه ی نماینده که مدیر شعبه است.
هر گاه تقاضای ثبت شعبه در ضمن تقاضای ثبت خود شرکت به عمل آید،تقدیم سواد مصدق سند ثبت خود شرکت لازم نخواهد بود.

به موجب ماده ی نظامنامه ی مذکور،پس از ثبت شرکت و هر یک از شعب آن،اداره ی ثبت اسناد باید تصدیقی مشعر بر ثبت شرکت یا شعبه ی آن به تقاضاکننده بدهد.تصدیق مزبور باید حاوی مراتب ذیل باشد:
1)نام کامل شرکت
2)نوع شرکت از سهامی و ضمانتی و مختلط و غیره
3)مرکز اصلی شرکت و آدرس صحیح آن
4)تابعیت شرکت
5)مقدار سرمایه ی شرکت در تاریخ تقاضا
6)در چه محل و در چه تاریخ و در نزد کدام مقام صلاحیتدار شرکت تقاضاکننده مطابق قوانین مملکت اصلی خود ثبت شده است
7)شرکت به چه نوع امر صنعتی یا تجاری یا مالی در ایران مبادرت می کند
8)تاریخ ثبت
9)امضای مدیر کل ثبت اسناد مملکتی
هر گاه تصدیق راجع به ثبت شعبه باشد،علاوه بر موارد فوق در ثصدیقنامه باید محل شعبه نیز قید شود.

مجمع عمومی موسس، مانند هر مجمع عمومی، از اجتماع صاحبان سهام تشکیل می شود. صلاحیت های مجمع عمومی موسس از تلفیق ماده 17 لایحه قانونی 1347 با مواد 74 به بعد این لایحه مشخص می شود.

1. تصویب گزارش موسسان
موسسان باید گزارش اقدامات خود را به مجمع عمومی موسس تقدیم کنند. یکی از وظایف مجمع عمومی رسیدگی به گزارش موسسان و تصویب آن است. تصویب این گزارش به منزله قبول صحت تشکیل شرکت خواهد بود. برخی از مواردی که باید در این گزارش آمده باشد در ماده 16 لایحه قانونی 1347 ذکر شده است، این موارد عبارتند از : تصدیق موسسان به اینکه تمام سرمایه شرکت به طور صحیح تعهد گردیده و دست کم 35 درصد از آن به صورت نقد پرداخت شده است و نیز تعیین میزان سهمی که به هرکدام از تعهدکنندگان تعلق گرفته است. علاوه بر این ، ماده 76 لایحه قانونی 1347 مقرر کرده است : " موسسین باید قبل از اقدام به دعوت مجمع عمومی موسس نظر کتبی کارشناس رسمی وزارت دادگستری را در مورد ارزیابی آورده های غیرنقد جلب و آن را جزء گزارش اقدامات خود در اختیار مجمع عمومی موسس بگذارند.".
مجمع موسسان علاوه بر گزارش موسسان، باید احراز پذیره نویسی کلیه سهام شرکت و تادیه مبالغ لازم را به تصویب برساند. ( بند اول ماده 74 لایحه قانونونی 1347). تصویب ارزیابی آورده های غیرنقدی نیز با مجمع عمومی موسس است .

2. تصویب ارزیابی آورده های غیرنقدی
مقررات ویژه تصویب ارزیابی آورده های غیرنقدی موسسان هنگام رای گیری در مورد این آورده ها اعمال می شود، از جمله اینکه دارندگان آورده غیرنقد در موقعی که تقویم آورده غیرنقدی که تعهد کرده اند موضوع رای است حق رای ندارند و آن قسمت از سرمایه غیرنقد که موضوع مذاکره و رای است از حیث حد نصاب جزء سرمایه شرکت محسوب نمی شود. فرض کنیم موسس " الف " اتومبیلی را به عنوان آورده غیرنقد به شرکت آورده است و موسسان پس از ارزیابی کارشناس رسمی وزارت دادگستری، در قبال آن هزار سهم به او اختصاص داده اند ، این هزار سهم در رای گیری احتساب نمی شود. حال فرض کنیم موسس " الف " ، علاوه بر اتومبیل مذکور، مبلغی پول نیز آورده باشد و بابت آن پانصد سهم به او اختصاص داده شده باشد، این سهم نیز در تعیین حد نصاب برای رای گیری احتساب نمی شود. مع ذلک، موسسانی که آورده غیرنقدی دارند می توانند هنگام تصمیم گیری در مورد آورده های غیرنقدی دیگران در رای گیری شرکت کنند.
" هر گاه آورده غیرنقد. ( در جلسه اول مجمع عمومی موسس) تصویب نگردد، دومین جلسه مجمع به فاصله مدتی که از یک ماه نخواهد کرد، تشکیل خواهد شد و در فاصله دو جلسه اشخاصی که آورده غیرنقد آن ها قبول نشده است، در صورت تمایل می توانند تعهد غیرنقد خود را به تعهد نقد تبدیل و مبالغ لازم را تادیه نمایند . در صورتی که صاحبان آورده غیرنقد . به نظر مجمع تسلیم نشوند، تعهد آن ها نسبت به سهام خود باطل شده محسوب می گردد و سایر پذیره نویسان می توانند به جای آن ها سهام شرکت را تعهد و مبالغ لازم را تادیه کنند." ( ماده 79 لایحه قانونی 1347)
" در صورتی که در جلسه دوم ( مجمع عمومی موسس که به طریق فوق برای رسیدگی به وضع آورده های غیرنقدی با حضور بیش از نصف پذیره نویسان هر مقدار سهام که تعهد شده است تشکیل می شود . ( قسمت اول ماده 80 لایحه قانونی 1347). معلوم گردد که در اثر خروج دارندگان آورده غیرنقد. و عدم تعهد و تادیه سهام آن ها از طرف سایر پذیره نویسان، قسمتی از سرمایه شرکت تعهد نشده است و به این ترتیب شرکت قابل تشکیل نباشد، موسسین باید ظرف ده روز از تاریخ تشکیل آن مجمع مراتب را به مرجع ثبت شرکت ها اطلاع دهند تا مرجع مزبور گواهینامه مذکور در ماده 19 این قانون را صادر کند " ( ماده 81 لایحه قانونی 1347). این گواهینامه حاکی از عدم ثبت شرکت است که در اختیار موسسان و پذیره نویسان قرار می گیرد تا به بانک مراجعه کنند و تعهدنامه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند.

3. تصویب مزایای خاص
هر گاه برای بعضی از موسسان مزایای خاصی پیش بینی شده باشد ، این مزایا نیز باید در مجمع عمومی موسس به تصویب برسد. نحوه رسیدگی به این مزایا و رای گیری در مورد آن ها مانند قواعدی است که در مورد ارزیابی آورده های غیرنقد بیان شد. ( مواد 77 به بعد لایحه قانونی 1347). مزایای خاص با توجه به وضعیت شخصی که مزیت به او اعطا می شود ارزیابی و تصویب می شود. تعیین چگونگی و موجبات این مزایا باید به تفصیل در طرح اساسنامه و اعلامیه پذیره نویسی که به اداره ثبت شرکت ها داده می شود ذکر شود. توجیه این مزایا باید به ضمیمه گزارش موسسان به مجمع عمومی موسس تسلیم شده باشد.

4. تصویب اساسنامه
شرکت سهامی بر اساس اساسنامه تشکیل می شود. بنابراین ، مجمع عمومی موسس اختیار و تکلیف تصویب آن را دارد.
قانون گذار تکلیف نکرده است که اساسنامه باید به صورت رسمی تنظیم شود، از این رو ، ممکن است رسمی یا غیر رسمی باشد. اما در عمل همیشه به صورت غیررسمی است.
طرح اساسنامه باید مشتمل بر مطالبی باشد که در ماده 8 لایحه قانونی ذکر شده است یعنی :
نام شرکت ؛ موضوع شرکت به طور صریح و منجز ؛ مدت شرکت ؛ مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن،اگر تاسیس شعبه مورد نظر باشد. ؛ مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک؛ تعداد سهام بی نام و بانام و مبلغ اسمی آن ها و در صورتی که ایجاد سهام ممتاز مورد نظر باشد،تعیین تعداد و خصوصیات و امتیازات این گونه سهام ؛ تعیین مبلغ پرداخت شده هر سهم و نحوه مطالبه بقیه مبلغ اسمی هر سهم و مدتی که ظرف آن باید مطالبه شود،که به هر حال از پنج سال م نخواهد بود. ؛ نحوه انتقال سهام با نام ؛ طریقه تبدیل سهام با نام به سهام بی نام و بالعکس ؛ در صورت پیش بینی این امکان صدور اوراق قرضه،ذکر شرایط و ترتیب آن ؛ شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه ؛ مواقع و ترتیب دعوت مجامع عمومی ؛ مقررات راجع به حد نصاب لازم جهت تشکیل مجامع عمومی و ترتیب اداره آن ها ؛ طریقه شور و اخذ رای و اکثریت لازم برای معتبر بودن تصمیمات مجامع عمومی ؛ تعداد مدیران و طرز انتخاب و مدت ماموریت آن ها و نحوه تعیین جانشین برای مدیران که فوت یا استعفاء می کنند یا محجور یا معزول و یا به جهات قانونی ممنوع می گردند. ؛ تعیین وظایف و حدود اختیارات مدیران ؛ تعداد سهام تضمینی که مدیران باید به صندوق شرکت بسپارند. ؛ تعداد بازرسان و نحوه انتخاب و مدت ماموریت آن ها ؛ تعیین آغاز و پایان سال مالی شرکت و موعد تنظیم ترامه و حساب سود و زیان و تسلیم آن به بازرسان و به مجمع عمومی سالانه ؛ نحوه انحلال اختیاری شرکت و ترتیب تصفیه امور آن ؛ نحوه تغییر اساسنامه

5. تعیین مدیران و بازرسان
اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت را مجمع عمومی موسس انتخاب می کند. حتی اگر نام آنان قبلاَ در طرح اساسنامه آمده باشد. به موجب ماده 109 لایحه قانونی 1347 ، مدت مدیریت مدیران در اساسنامه معین می شود، لیکن این مدت از دو سال نخواهد کرد. به عبارت دیگر، هرگاه مدت معین شده در اساسنامه برای ماموریت مدیران از دو سال کمتر باشد، مجمع عمومی باید آن را تصویب کند.
مدیران و بازرسان انتخاب شده باید به طور کتبی قبول سمت نمایند. هر گاه مدیران و بازرسان در جلسه حاضر باشند، صورتمجلس را امضا می کنند و هرگاه حاضر نباشند، قبول سمت کتبی از طرف آنان به طریق دیگری صورت می گیرد.

6. تعیین رومه کثیرالانتشار
به موجب تبصره ماده 17 الحاقی 22/ 11/ 1353 لایحه قانونی 1347 : " هرگونه دعوت و اطلاعیه برای صاحبان سهام تا تشکیل مجمع عمومی سالانه باید در دو رومه کثیرالانتشار منتشر شود. یکی از این دو رومه به وسیله مجمع عمومی موسس و رومه دیگر از طرف وزارت ارشاد اسلامی تعیین می شود ". تعیین رومه به وسیله مجمع عمومی عادی از شرایط لازم برای تشکیل شرکت محسوب نمی شود و شرکت از زمانی تشکیل می شود که شرایط مندرج در ماده 17 لایحه قانونی 1347 تحقق پیدا کرده باشد. 

علی ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی بخشنامه عدم تصدی همزمان در هیات مدیره شرکتها را به کلیه سازمانها و موسسات وابسته ابلاغ کرد.

این بخشنامه به کلیه سازمانهای وابسته به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی شامل (بانک توسعه تعاون، صندوق ضمانت سرمایه گذاری تعاون، سازمان بیمه سلامت ایران، سازمان تامین اجتماعی، صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستائیان وعشایر، صندوق بازنشستگی کشوری، صندوق بازنشستگی کارکنان فولاد کشور، صندوق کارآفرینی امید، موسسه کار و تامین اجتماعی، سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای کشور، سازمان بهزیستی کشور، شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی، بانک رفاه کارگران ابلاغ شده است .

متن بخشنامه:
1- به موجب تبصره (2) ماده 241 [قانون اصلاح ماده 241 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت]، هیچ فردی نمی تواند اصالتا یا به نمایندگی از شخص حقوقی، همزمان در بیش از یک شرکت که تمام یا بخشی از سرمایه آن متعلق به دولت یا نهادها یا موسسات عمومی غیر دولتی است به سمت مدیرعامل یا عضو هیئت مدیره انتخاب شود.

متخلف علاوه بر استرداد وجوه دریافتی به پرداخت جزای نقدی معادل وجوه مذکور محکوم می شود.

2- با توجه به ابلاغ قانون مذکور مستثنیات موضوع بخشنامه های صدرالاشاره لغو می گردد.

3- با توجه به این حکم هیچ فردی نباید اصالتا یا به نمایندگی از شخص حقوقی، همزمان در بیش از یک شرکت که تمام یا بخشی از سرمایه آن متعلق به دولت یا نهادها یا موسسات عمومی غیر دولتی (همه نهادها و موسسات عمومی غیر دولتی) است به سمت مدیرعامل یا عضو هیئت مدیره انتخاب شود.

4- در این خصوص رعایت قانون منع تصدی بیش از یک شغل مصوب 1373 و اصلاحات بعدی آن نیز ضروری است؛ از جمله اینکه تصدی به مدیریت عامل یا عضویت در هیات مدیره انواع شرکتهای خصوصی جز شرکتهای تعاونی ادارات و موسسات برای کارکنان دولت ممنوع است و برای متخلف مجازات پیش بینی شده است.

5- علاوه بر موارد مذکور ترتیبی اتخاذ شود تا اعضای هیات مدیره، مدیران عامل و معاونین سازمانها، موسسات و صندوقهای وابسته، در هیات مدیره شرکتهای تابعه خود عضویت نداشته باشند.

6- روسا و مدیران عامل محترم سازمانهای وابسته به وزارت متبوع حسب مورد مسئول حسن اجرای این بخشنامه هستند و ضروری است ضمن ارسال فهرست شرکتهای مشمول و نیز اعضای هیئت مدیره و مدیران عامل آنها، نتیجه اقدام به اینجانب گزارش شود.

برابر ماده اول لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24 اسفند ماه 1347 که می گوید : "  شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است" ، در شرکت سهامی ، سرمایه شرکت به سهام متساوی القیمه تقسیم شده ، مبلغ اسمی سهام و وحتی در صورت تجزیه آن به قطعات سهام باید متساوی باشد.
ماده 4 لایحه اصلاح قانون تجارت می گوید : " شرکت سهامی به دو نوع تقسیم می شود :
نوع اول – شرکت های سهامی عام هستند که موسسین آن ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند.
نوع دوم- شرکت های سهامی خاص هستند که تمام سرمایه آن ها در موقع تاسیس منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده است."

    موسسین شرکت های سهامی

در لایحه اصلاحی قانون تجارت از واژه موسس و موسسین بسیار سخن رفته است. افزون بر آن، نقشی که موسسین در تاسیس شرکت ایفا می نمایند، برخی امتیازات ، وظایف و مسئولیت های آن ها و به ویژه وجود دو گروه سرمایه گذار در مرحله تاسیس شرکت سهامی عام، یعنی موسسین و پذیره نویسان ، تعریف موسسین و تفکیک جایگاه آنان از پذیره نویسان ضروری می نماید.
به نظر می رسد در رابطه با شرکت سهامی عام ، بتوان دو معنا از واژه موسس به دست داد. در معنای عام، همه سرمایه گذارانی که در تشکیل شرکت سهامی عام مشارکت نموده و در جلسه مجمع عمومی موسس با جایگاه یکسان و رای برابر حضور می یابند موسس به شمار می روند. این برداشت از آن جهت که کلیه این سرمایه گذاران در مجمعی که موسس خوانده می شود شرکت می نمایند و نیز تا هنگام پایان تشریفات تشکیل و تحقق تاسیس آن، عنوان حقوقی دیگری جز موسس نمی توان بر آن ها نهاد، پذیرفتنی می نماید. معنی دیگر عبارت " موسس " که بیشتر مد نظر قانون گذار است، اشخاصی هستند که " برای تاسیس شرکت پیشقدم شده و موضوع شرکت را انتخاب کرده و اقدامات لازم را برای جلب تعهد کنندگان سرمایه معمول می دارند. موسسین، اساسنامه شرکت را تهیه می کنند و اقدام به دعوت تعهد کنندگان سهام نموده با تشکیل مجمع عمومی موسسین موجبات تشکیل شرکت را فراهم می آورند ". در ماده 6 و 16 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347 به اقدامات موسسین جهت آماده نمودن مدارک لازم جهت اخذ اجازه پذیره نویسی از مرجع ثبت شرکت ها اشاره شده، که منظور اشخاصی است که اقدامات اولیه را انجام داده اند.
این مفهوم با اشارات قانون گذار نیز سازگاری دارد. لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347 به صراحت میان عبارت موسسین و پذیره نویسان تمایز قایل گردیده است. برای مثال، در ماده 19 مقرر می دارد : " در صورتی که شرکت تا شش ماه . به ثبت نرسیده باشد به درخواست هر یک از موسسین و پذیره نویسان به بانک مراجعه و تعهدنامه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند ". ماده مرقوم ناظر به عدم ثبت شرکت است، خواه اساساَ مجمع عمومی موسس تشکیل نشده و یا تشکیل گردیده ولی اقدامی جهت ارائه صورتجلسه مجمع مزبور و سایر مدارک به مرجع ثبت شرکت ها جهت ثبت آن صورت نپذیرفته باشد. لذا، اطلاق عبارت موسسین به سرمایه گذاران بعدی یعنی پذیره نویسان در ماده بالا دور از ذهن به نظر می رسد.
این در حالی است که مفهوم موسسین در شرکت سهامی خاص با سهولت بیشتری قابل تشخیص است. چرا که تاسیس شرکت سهامی خاص به حکم ماده 20 لایحه اصلاحی قانون تجارت دو مرحله ای بوده و به صرف تهیه و امضای مدارک مذکور در ماده قانونی یاد شده، و ارائه آن ها به مرجع ثبت شرکت ها، و ثبت شرکت اقدامات تشکیل شرکت پایان یافته و همه سرمایه گذاران همان موسسبن هستند. شاید به همین دلیل قانون گذار در ماده 20 مرقوم سرمایه گذاران ( موسسین ) شرکت سهامی خاص را سهامدار خوانده است. اگرچه کاربرد واژه سهامدار به سرمایه گذاران در مرحله پیش از تاسیس و ثبت قابل نقد است و اصطلاح موسس هم منطبق با وضعیت سرمایه گذاران مزبور و هم با موضع مقنن در مورد شرکت سهامی عام سازگار می نماید، باید این امر را نشانگر تمایل قانون گذار به اطلاق مفهومی واحد به همه موسسین شرکت سهامی خاص دانست. بنابراین، عبارت موسس در شرکت سهامی خاص و آثار حقوقی ناشی از عملیات تاسیس شامل همه اشخاصی که در ماده 20 بالا سهامدار خوانده شده اند، برمی گردد. با توضیحات بالا و ملاحظه مقررات لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347، و برخلاف دیدگاه برخی از اساتید حقوق تجارت به اینکه به علت مبهم بودن مفهوم واژه موسس، " قضات برای تعیین اشخاصی که بتوان آن ها را موسس تلقی کرد به ناچار باید ملاک های متعددی را در نظر بگیرند " ، ابهامی در تعیین مصادیق موسس به چشم نمی خورد. 

سازماندهی شرکت سهامی ، به صورتی دموکراتیک ، بر عهده سه رکن اصلی شرکت است : رکن تصمیم گیرنده ( مجمع عمومی ) ، رکن اداره کننده ( هیات مدیره ) و رکن نظارت کننده ( بازرس).
هیاتی از میان سهامداران شرکت سهامی انتخاب می گردند که وظیفه اداره شرکت را بر عهده دارند و دارای خصوصیات ذیل اند :
- حتماَ باید از بین صاحبان سهام انتخاب گردند، نه از خارج شرکت ( ماده 107 ل. ا. ق. ت )
- اولین دوره اعضاء هیات مدیره  : در شرکت سهامی عام توسط مجمع عمومی موسس و در شرکت سهامی خاص طبق ماده 20 ل. ا. ق. ت توسط صورت جلسه ای که به امضاء همه سهامداران رسیده باشد انتخاب می گردند. ( ماده 108 ل. ا. ق. ت ) خلاف این امر نیز در اساسنامه نمی توان مقرر نمود.
- عضویت در هیات مدیره قائم به شخص است. یعنی اینکه اعضاء هیات مدیره نمی توانند سمت خود را به دیگری تفویض نمایند یا برای انجام وظایف هیات مدیره یا شرکت در جلسات، نماینده یا وکیل معرفی نمایند ، مگر آنکه عضو هیات مدیره شخص حقوقی باشد که باید یک شخص حقیقی را به عنوان نماینده معرفی نماید.

    حقوق و محدودیت های مدیران شرکت سهامی

اصولاَ تعیین حق احمه مدیران با مجمع عمومی عادی است. منتهی برای اعضایی که موظف نیستند ( در شرکت اشتغال ندارند )، با توجه به ساعات حضورشان در جلسات، مبلغی مقطوع به عنوان حق حضور تعیین می شود. همچنین مجمع عمومی ممکن است در صورت وجود مجوز آن در اساسنامه، درصدی از سود خالص سالانه را به عنوان پاداش برای هیات مدیره تصویب کند. دریافت هر وجهی غیر از آنچه ذکر شد، برای اعضای غیرموظف جایز نیست.
از طرف دیگر، به منظور صیانت از حقوق سهامداران و تامین صحت امور در شرکت های سهامی، قانون محدودیت هایی را برای اعضای هیات مدیره و مدیر عامل در نظر گرفته است :
اول – اعضای هیات مدیره و مدیر عامل و نیز شرکت هایی که آنان شریک یا مدیر آن هستند نمی توانند به طور مستقیم یا غیرمستقیم با شرکت معامله نمایند مگر آنکه اولاَ از هیات مدیره مجوز آن را دریافت کرده باشند، ثانیاَ گزارش آن معامله توسط هیات مدیره و بازرس به مجمع عمومی داده شود. مدیران ذینفع حق مشارکت در تصمیم گیری هیات مدیره و مجمع عمومی در موارد فوق را نخواهند داشت.
در صورتی که معاملات مزبور به تصویب هیات مدیره و سپس مجمع عمومی نرسیده باشند، قابل ابطال از طریق دادگاه خواهند بود و اگر به تصویب هیات مدیره رسیده باشند، در برابر اشخاص ثالث معتبر خواهند بود مگر در موارد تدلیس و تقلبی که اشخاص ثالث در آن دخالت داشته اند. در هر حال، اگر خسارتی از ناحیه معاملات مزبور متوجه شرکت شده باشد، چنانچه مجمع عمومی آن را تصویب نکرده باشد، مدیر ذینفع و مدیرانی که معامله را اجازه داده اند متضامناَ مسئول جبران آن خواهند بود.
دوم – دریافت دوام توسط اعضای هیات مدیره و مدیر عامل از شرکت ممنوع است و نیز شرکت نمی تواند دیون آنان را تضمین یا تعهد نماید. این گونه معاملات به خودی خود باطلند. ممنوعیت مزبور شامل همسر ، پدر ، مادر ، اجداد، اولاد، احفاد ، برادران و خواهران اشخاص یادشده در فوق نیز می باشد. در عین حال دو استثناء وجود دارد :
- اشخاص حقوقی عضو هیات مدیره مشمول ممنوعیت فوق نیستند ولی اشخاص حقیقی نماینده آنان همانند سایر اعضای هیات مدیره و ممنوع خواهند بود.
- اگر شرکت سهامی یک بانک یا موسسه مالی و اعتباری باشد و شرایط معاملات افراد مزبور نیز مشابه با سایر معاملات عادی و جاری باشد، بلااشکال خواهد بود.
سوم- مدیران و مدیر عامل شرکت نمی توانند با شرکت رقابت کنند و معاملاتی نظیر آن را انجام دهند و چنانچه خسارت یا از دست دادن منفعتی از ناحیه رقابت مزبور متوجه شرکت شود، مدیر متخلف مسئول جبران آن خواهد بود.
چهارم – مدیر عامل یک شرکت نمی تواند در عین حال مدیر عامل شرکت دیگری نیز باشد ولی وجود چنین حالتی هیچ تاثیری بر صحت و اعتبار اقدامات او در برابر صاحبان سهام و اشخاص ثالث نخواهد داشت. تنها ضمانت اجرای حکم فوق آن است که هر ذینفعی می تواند عزل او را از دادگاه درخواست نماید که علی القاعده انتصاب دوم منتفی خواهد شد.
پنجم – ممکن است مدیر عامل عضو هیات مدیره نیز باشد ولی در صورتی می تواند در عین حال رئیس هیات مدیره هم باشد که سه چهارم آراء حاضر در مجمع عمومی آن را تصویب نماید. حدود اختیارات و مدت مدیریت عامل توسط هیات مدیره تعیین می شود ولی در صورتی که از میان هیات مدیره باشد، مدت مزبور بیش از مدت عضویت در هیات مدیره نخواهد بود. 

1– مرحله اول
مدارک تغییرات شرکت را تهیه کنید.
کپی آگهی تاسیس
کپی رومه رسمی
کپی مدارک شناسایی همه ی اعضاء
در صورت داشتن تغییرات کپی آگهی آخرین تغییرات

۲- مرحله دوم
مدارک را به وکیل تغییرات شرکت تحویل دهید.
مدارک تهیه شده را می توانید حضورا به وکیل تغییرات شرکت تحویل دهید و یا از طریق پست ارسال فرمایید.

۳- مرحله سوم
انجام کلیه امور اداری تغییرات توسط شرکت تهران ثبت
۱- تکمیل مدارک توسط موکل و تحویل به کارشناس
کپی آگهی تاسیس
کپی رومه رسمی
کپی مدارک شناسایی همه ی اعضاء
در صورت داشتن تغییرات کپی آگهی آخرین تغییرات
۲- تحویل مدارک به وکلا
۳- صدور صورتجلسه و تحویل به موکل جهت امضا
۴- تحویل مدارک به اداره ثبت توسط وکلای تهران ثبت
۵- در صورت نقص در مرحله تایید نهایی ایراد اعلام شده رفع و با هماهنگی با موکل نقص اصلاح شده درهمان روز تایید می گردد. ( ارسال اینترنتی یک نسخه از اطلاعات به کارشناسی )
۶- تایید نهایی و صدور آگهی تغییرات
۷- تقریبا دو هفته پس از صدور آگهی صدور در رومه رسمی

تقاضای ثبت شرکت ها باید توسط مدیران شرکت به عمل آید.تغییراتی که در طول حیات شرکت در شرکت ایجاد می شود و به موجب قانون نیاز به ثبت دارد نیز باید توسط مدیران وقت شرکت به ثبت برسد.ماده 9 نظامنامه ی قانون تجارت در مواردی چون تغییر مدیر شرکت یا تغییر در اختیارات او و به طور کلی هر تغییری که در حقوق اشخاص ثالث تاثیر داشته باشد و شرکت می خواهد که اشخاص ثالث از آن آگاهی یابد مقرر می دارد:"در هر موقع که تصمیماتی راجع به تمدید مدت شرکت زاید بر مدت مقرر یا انحلال شرکت قبل از مدت معینه یا تغییر در تعیین کیفیت تفریغ حساب یا تغییر اسم شرکت یا تبدیل دیگر در اساسنامه یا تبدیل و یا خروج بعضی از شرکای ضامن ازشرکت اتخاذ شود و همچنین در هر موقعی که مدیر یا مدیران شرکت تغییر می یابد و یا تصمیمی نسبت به مورد معین در ماده ی 58 قانون تجارت اتخاذ شود،مقررات این نظامنامه راجع به ثبت و انتشار باید در مورد تغییرات حاصله نیز رعایت شود".
مدیران شرکت ها،برای ثبت شرکت باید مدارکی را تسلیم مرجع ثبت کنند.این مدارک را نظامنامه ی قانون تجارت به این نحو معین کرده است:

-در شرکت های تضامنی:

1.یک نسخه مصدق از شرکتنامه
2.یک نسخه مصدق از اساسنامه(اگر باشد)
3.نوشته ای به امضای مدیر شرکت حاکی از پرداخت تمام سرمایه ی نقدی و تسلیم تمام سرمایه ی غیر نقدی با تعیین قیمت حصه های غیر نقدی
4.نام شریک یا شرکایی که برای اداره کردن شرکت معین شده اند

در شرکت های نسبی:
1.یک نسخه مصدق از شرکتنامه
2.یک نسخه مصدق از اساسنامه(اگر باشد)
3.نام مدیر یا مدیران شرکت
4.نوشته ای به امضای مدیر شرکت حاکی از پرداخت تمام سرمایه ی نقدی و تسلیم تمام سرمایه ی غیر نقدی با تعیین قیمت حصه های غیر نقدی

در شرکت های مختلط غیر سهامی:
1.یک نسخه مصدق از شرکتنامه
2.یک نسخه مصدق از اساسنامه(اگر باشد)
3.نام شریک یا شرکای ضامن که سمت مدیریت دارند
برای ثبت شرکت های ایرانی نیز ماده 10 قانون ثبت شرکت ها اصل مطالبه حق الثبت برای مرجع ثبت شرکت را پیش بینی کرده است.از آنجا که این میزان حق الثبت پیوسته در تغییر است،ذکر جزئیات آن در اینجا ضرورت ندارد.
اگر در مطالب قبل با ما همراه بوده اید،حتما به خاطر دارید که برخی موضوعات شرکت قبل از ثبت، نیاز به اخذ مجوز دارند.جهت یادآوری می توانید به مطالب پیشین ما رجوع کنید و یا برای کسب اطلاعات بیشتر  با مشاوران ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس بگیرید.
همچنین باید تذکر داد که علاوه بر ثبت شرکت،خلاصه شرکتنامه و منضمات آن باید انتشار پیدا کند(ماده 197 ق.ت).این امر باید در ظرف ماه اول ثبت هر شرکت و توسط اداره ثبت محل یا جانشین آن،بسته به مورد،در مجله رسمی دادگستری و یکی از جراید کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت،به خرج خود شرکت انجام گیرد(ماده 6 نظامنامه قانون تجارت وزارت عدلیه و تبصره آن)مطابق ماده 7 نظامنامه مذکور،این خلاصه باید متضمن نکات زیر باشد:
1.نمره و تاریخ ثبت شرکت
2.مقدار سرمایه(با تشخیص مقداری از آن که پرداخت شده و مقداری که شرکا پرداخت آن را تعهد کرده اند)
3.اسامی مدیر یا مدیران
4.تاریخ آغاز و ختم شرکت،در صورتی که برای مدت محدود تشکیل شده باشد.
ب)در شرکت های تضامنی و شرکت مختلط اعم از سهامی و غیر سهامی،علاوه بر نکات فوق باید اسم تمام شرکای ضامن نیز منتشر شود".
سرانجام،همان طور که گفتیم،ماده ی 9 نظامنامه قانون تجارت،انتشار تغییراتی را که در وضعیت شرکت ثبت شده ایجاد می شود،ضروری دانسته است.نتیجه ی عدم انتشار مواردی که نظامنامه به عهده ی مدیران گذاشته این است که اولاَ مدیران ممکن است مطابق قواعد عام،به سبب خطای خود،محکوم به جبران خسارت اشخاص ثالث شوند و ثانیاَ اشخاص ثالث می توانند تاثیر این تغییرات را نادیده بگیرند،چه تغییراتی که به نظر آن ها نرسیده،در مقابل آن ها قابل استناد نیست. 

تصفیه شرکت متعاقب بحث انحلال یا ورشکستگی مطرح می شود و از آن جا که یک شرکت به محض اعلام ورشکستگی یا انحلال نمی تواند به امور مربوط به شرکت به فوریت خاتمه دهد و شناسایی و محاسبه بدهی ها و مطالبات و تعیین اولویت پرداخت و وصول مطالبات و انجام امور ناتمام مستم مطالعه، بررسی ، تدقیق و تدبیر امور مختلف است بر این اساس قانونگذار موضوع تصفیه را جهت تدبیر و تمشیت امور شرکت پس از اعلام انحلال و ورشکستگی تمهید و تعیین کرده است.
به موجب ماده 213 قانون تجارت در شرکت های سهامی و شرکت های با مسئولیت محدود و شرکت های تعاونی امر تصفیه به عهده مدیران شرکت است مگر اینکه اساسنامه یا اکثریت مجمع عمومی شرکت ترتیب دیگری مقرر داشته باشد.
به استناد مواد 203 و 213 منظور از مدیران شرکت، آخرین مدیرانی هستند که انحلال در زمان آن ها تحقق یافته است و یا به عبارتی انحلال بعد از انتخاب آن ها صورت پذیرفته است.

    شروع مدت ماموریت مدیران تصفیه

به موجب ماده 211 لایحه قانون تجارت، با تعیین مدیران تصفیه اختیارات مدیران شرکت خاتمه می یابد و مدیران تصفیه عهده دار امور شرکت می شوند. اموال و دفاتر و اسناد شرکت را تحویل می گیرد و به عنوان نماینده شرکت با استفاده از اختیارات گسترده خویش نسبت به امر تصفیه اقدام می کنند.

    حدود اختیارات مدیران تصفیه

به موجب ماده 212 لایحه ، مدیران تصفیه نماینده شرکت در حال تصفیه اند و برای امر تصفیه از اختیارات لازم برخوردار می باشند. محدود کردن اختیارات مدیران تصفیه باطل و کان لم یکن است یعنی مطلقاَ بلااثر است نه این که فقط در مقابل ثالث بلااستناد باشد. این مقرره برخلاف آن چیزی است که در ماده 1 لایحه در خصوص مدیران شرکت سهامی گفته شده است زیرا محدود کردن اختیارات مدیران شرکت سهامی فقط مقابل ثالث غیرقابل استناد است.
1. طرح دعوا
2. ارجاع دعوا به داوری
3. حق سازش
4. تعیین وکیل در دعاوی
ممنوعیت معامله مدیر تصفیه
تنها محدودیتی که با توجه به ماده 213 لایحه بر مدیران تصفیه اعمال شده این است که مدیران تصفیه با وجود اختیارات گسترده نمی توانند داموال شرکت در حال تصفیه را به خود یا به اقارب خود تا درجه ی چهارم از طبقه اول و دوم انتقال دهند.
این انتقال چه به صورت کلی و چه به صورت جزئی ممنوع است.
لازم به ذکر است انتقال دارایی به خود مدیر تصفیه چه سهامدار باشد و چه خارج از سهامداران باطل است.
طبق بند 2 ماده 269 لایحه ، برای مدیر تصفیه ای که اموال یا اعتبارات شرکت در حال تصفیه را بر خلاف منافع شرکت یا برای مقاصد شخصی یا برای شرکت یا موسسه دیگری که خود به طور مستقیم یا غیرمستقیم در آن ذینفع می باشد مورد استفاده قرار دهند مسئولیت جزایی پیش بینی شده است.

    مدت ماموریت مدیران تصفیه

به موجب ماده 214 لایحه ، مدت ماموریت مدیران تصفیه توسط مجمع عمومی فوق العاده یا دادگاهی که حکم به انحلال می دهد تعیین می گردد و در هر صورت این مهلت از 2 سال نباید کند. چنانچه در پایان این مهلت به هر علتی ماموریت مدیران تصفیه خاتمه نیافت آنان با ذکر علت و تشریح تدابیری که برای خاتمه تصفیه شرکت در نظر گرفته اند تمدید مدت ماموریت خود را خواستار رمی شوند. اگر دادگاه مدیران تصفیه را منصوب کرده باشد تمدید مهلت آن نیز با دادگاه است و اگر شرکت آنان را برگزیده باشد تمدید مهلت با مجمع عمومی عادی صاحبان سهام است. به موجب بند 4 ماده 268 لایحه ، در صورتی که در خاتمه دوره تصدی مدیر تصفیه بدون آنکه تمدید مدت ماموریت خود را خواستار شوند به عملیات خود ادامه دهند ضمانت اجرای جزایی پیش بینی شده است.
در بحث هیات مدیره تمدید مدت ماموریت وجود ندارد.

    تنظیم حساب های مالی در مدت تصفیه

در طول مدت تصفیه مدیران تصفیه همه ساله باید مجمع عمومی عادی را دعوت کنند و صورت دارایی منقول و غیرمنقول، ترامه و حساب سود و زیان و گزارش عملکرد خود را به مجمع مزبور تسلیم کند و در صورتی که به این تکلیف عمل نکنند در بند 3 ماده 268 لایحه ضمانت اجرای جزایی پیش بینی شده است.
نظار تصفیه
به موجب ماده 2 لایحه ، در دوران تصفیه انتخاب بازرس در قانون پیش بینی نشده و ممکن است بنا به تصمیم اساسنامه یا مجمع عمومی فوق العاده یک یا چند نفر به عنوان عضو ناظر تعیین شوند تا چنانچه در عملکرد مدیران تصفیه تخلفی مشاهده شود به مجمع عمومی عادی گزارش دهند.
ناظران شرکت نیز مانند بازرسان باید همه ساله مانند دوران پیش از انحلال به مجمع عمومی عادی گزارش دهند و هر صاحب سهم نیز مانند دوران پیش از انحلال می تواند از عملیات و حساب های شرکت مطلع شوند.
انتخاب ناظر تصفیه طبق ظاهر قانون اامی نیست اگرچه به عقیده دکتر پاسبان، برخلاف ظاهر قانون انتخاب عضو ناظر اامی می باشد.

    مجامع عمومی در دوران تصفیه

تا زمانی که امر تصفیه خاتمه نیافته است مدیران تصفیه همه ساله باید مجمع عمومی عادی را دعوت نموده و گزارش عملکرد خود را به مجمع بدهند. در صورتی که مدیران تصفیه به این تکلیف قانونی عمل نکنند، در بند 3 ماده 268 ضمانت اجرای جزایی پیش بینی شده است و پس از آن ناظر مکلف به دعوت است و اگر ناظر دعوت نکند و یا اینکه اساساَ ناظر پیش بینی نشده باشد دادگاه به تقاضای هر ذینفع حکم به تشکیل مجمع عمومی می دهد.
به موجب ماده 221 لایحه ، ترتیب دعوت و تشریفات تشکیل مجمع مانند دوران پیش از انحلال است. به عنوان مثال دعوت از مجمع در آگهی دعوت درج می شود و فاصله بین تاریخ نشر آگهی و تاریخ جلسه مجمع نباید کمتر از 10 روز و بیشتر از 40 روز باشد.

    دعوت از مجمع عمومی و عدم تشکیل

به موجب ماده 222 لایحه ، چنانچه مجمع عمومی عادی دو مرتبه دعوت شود ولی تشکیل نگردد مدیران تصفیه مکلفند گزارش خود را به انضمام ترامه و حساب سود و زیان در رومه شرکت منتشر کنند.

    تقسیم اموال شرکت

وقتی امر تصفیه آغاز شده باشد چنانچه اموالی برای شرکت باقی مانده باشد مشخص است که سهامداران می خواهند هر چه زودتر این اموال بین آن ها تقسیم شود. در این میان بدیهی است که اگر شرکت در حال تصفیه دین موجلی داشته باشد باید به میزانی که مدیون است از اموال خود کنار بگذارد تا وقتی که سررسید دین فرا برسد به اندازه کافی مال وجود داشته باشد. علی الاصول شرکت باید بداند که به چه میزان و به چه کسانی بدهکار است.

    وم انتشار آگهی قبل از تقسیم اموال شرکت

ممکن است طلبکارانی وجود داشته باشند که شرکت از طلب آنان آگاه نباشد و لذا لازم است بستانکاران احتمالی دعوت شوند تا اسناد طلب ادعای خود را مطرح کنند. به موجب ماده 225 لایحه ، بدین منظور سه نوبت آگهی هر یک به فاصله یک ماه در رومه رسمی و رومه شرکت منتشر می شود و 6 ماه از تاریخ انتشار اولین آگهی به بستانکاران احتمالی مهلت داده می شود تا به شرکت مراجعه و اسناد طلب خود را ابراز کنند. چنانچه قبل از انقضای این 6 ماه دارایی شرکت بین صاحبان سهام تقسیم شود مدیران تصفیه باید خسارت بستامکارانی را که به طلب خود ترسیده اند جبران نمایند.
دفاتر و اسناد و سایر مدارک نیز باید تا ده سال از تاریخ اعلام ختم تصفیه محفوظ بماند و مدیران تصفیه هم زمان با اعلام ختم تصفیه باید آن را به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم کنند.

    تقسیم دارایی در مدت تصفیه

به موجب ماده 223 لایحه ، آن قسمت از دارایی نقدی شرکت که در مدت تصفیه مورد احتیاج نیست بین صاحبان سهام به نسبت سهام تقسیم می شود به شرط آمکه حقوق بستانکاران ملحوظ و معادل دیونی که هنوز موعد تادیه آن نرسیده است موضوع شده باشد.
در صورت عدم لحاظ دیون موجل در بند 2 ماده 269 ضمانت اجرای جزایی پیش بینی شده است.

    شیوه تقسیم دارایی شرکت پس از مدت تصفیه

به موجب ماده 224 لایحه ، در نهایت وقتی که تعهدات شرکت به طور کامل انجام شد و تمامی دیون پرداخت گردید از باقیمانده اموال اگر چیزی مانده باشد ابتدائاَ به مصرف بازپرداخت مبلغ اسمی سهام می رسد و سپس به ترتیبی که در اساسنامه مقرر شده است بین صاحبان سهام تقسیم می کنند در این مرحله نیز ممکن است عده ای با استفاده از سهام ممتاز یا سهام موسس سهم بیشتری ببرند، اما در بازپرداخت مبلغ اسمی سهام تفاوتی میان دارندگان سهام ممتاز و موسس و عادی وجود ندارد.

    عزل

به موجب ماده 216 لایحه ، " مدیر یا مدیران تصفیه توسط همان مرجعی که آنان را انتخاب کرده است قابل عزل می باشند ."
اگر مدیر تصفیه توسط دادگاه انتخاب شده باشد عزل با دادگاه است اما اگر توسط مجمع عمومی فوق العاده انتخاب شده باشد عزل با مجمع عمومی عادی می باشد. 

برای ثبت شرکت در کیش چکار باید کرد؟
شرکتهایی که چه مسئولیت محدود و چه سهامی خاص در محدوده جزیره کیش فعالیت می نمایند می توانند از این مزایا استفاده نمایند:
۱- ۲۰ سال معافیت جهت هر نوع فعالیت اقتصادی
۲- ورود اتباع خارجی بدون اخذ ویزا
۳- ثبت شرکت با تابعیت سهامداران صد درصد خارجی
۴- ضمانت و حمایت قانونی از سرمایه گذاران خارجی
۵- عدم محدودیت انتقال ارز به دیگر نقاط آزاد ایران و سایر کشورها
۶- خدمات پولی و بانکی متفاوت
۷- خدمات بانکی و بیمه ای (دولتی و خصوصی) گسترده
۸- تسهیل در معاملات ارزی
۹- فعالیت بورسی بین المللی اوراق بهادار و بورسی نفت و محصولات پتروشیمی
۱۰- معاف از پرداخت حق گمرکی جهت واردات مواد اولیه و ماشین آلات صنعتی واحدهای تولیدی
۱۱- تشریفات ساده و راحت جهت صادرات مجدد و ترانزیت کالا
۱۲- تسهیل در مقررات جهت ورود کالاهای مجاز
۱۳- امکان صادر کردن کالای تولید شده در جزیره کیش به کلیه کشور جمهوری اسلامی در چهارچوب نظام ارزش افزوده
۱۴- اجاره بلندمدت زمین به خارجیان
۱۵- هزینه های مصرف انرژی مناسب
تهران ثبت آماده ارائه هرگونه ثبت شرکت اعم از مسئولیت محدود یا سهامی خاص در جزیره کیش بوده و مدارکی که جهت ثبت شرکت در این منطقه آزاد تجاری مورد نیاز است بشرح ذیل می باشد:

الف) مدارک ثبت شرکت با مسئولیت محدود در کیش
۱- شرکتنامه تکمیل شده که به امضاء کلیه شرکا رسیده باشد ۲ نسخه
۲- تقاضانامه ۲ نسخه
۳- اساسنامه۲ نسخه
۴- صورتجلسه مجمع عمومی و موسسین ۲ نسخه
۵- تصویر صفحه اول شناسنامه و کارت ملی کلیه شرکا و مدیران شرکت (جهت افراد حقوقی بجای فتوکپی شناسنامه، آگهی رومه رسمی ارایه شود.)
۶- تقویم نامه سرمایه غیرنقدی توسط شرکا (اگر تمام یا بخشی از سرمایه به صورت غیرنقدی باشد شرکت جهت اخذ مجوز معرفی خواهد گردید.)

ب) مدارک ثبت شرکت سهامی خاص در کیش
۱- اظهارنامه ۲ نسخه
۲- اساسنامه ۲ نسخه
۳- صورت جلسه مجمع عمومی و موسسین
۴- صفحه اول شناسنامه و کارت ملی کلیه مدیران و سهامداران و بازرسین
۵- گواهی پرداخت حداقل ۳۵% سرمایه از یکی از بانکهای جزیره کیش
روند کاری به چه صورت می باشد؟
بعد از آماده نمودن کلیه مدارک مورد نیاز ذکر شده و با مراجعه به شرکت تهران ثبت وکلای ما بعد از دریافت وکالت مورد تقاضا را به اتمام رسانیده و شرکت را به بهترین نوع و زمان ممکن به ثبت می رسانند.

اظهارنامه در واقع سند ثبت شرکت سهامی عام و خاص است که مفاد آن بایستی از سوی موسسان بر اساس ماده 7ل.ا.ق.ت تنظیم شود.موسسان به هنگام تاسیس شرکت سهامی می بایست اظهارنامه را تهیه و تنظیم نموده و آن را بهضمیمه دیگر مدارک مندرج در مواد 6 و 20 ل.ا.ق.ت از جمله طرح اساسنامه و اعلامیه ی پذیره نویسی(که مختصشرکت های سهامی عام است) پس از امضاء کلیه ی موسسان،اعضاء هیات مدیره (اصلی و علی البدل)وبازرسان(اصلی و علی البدل) آن را برای ثبت به اداره ی ثبت شرکت ها تقدیم نمایند.این اظهارنامه(تقاضانامه ثبتشرکت)در دو نسخه تنظیم می شود و بعد از ثبت،متصدی آن باید طبق ماده 5 نظامنامه قانون تجارت مصوب 1311نسخه ثانی آن را با قید تاریخ و نمره ثبت امضاء و به مهر اداره ثبت شرکت ها ور کند و به متقاضی تسلیم نماید.

مطابق ماده 6 نظامنامه مذکور بیان می دارد:در ظرف ماه اول ثبت هر شرکت،خلاصه شرکتنامه و منضمات آنباید توسط اداره ثبت محل در مجله رسمی عدلیه و یکی از جراید کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت به خرج خود شرکتمنتشر شود تا همگان و اشخاص ثالث از ثبت و تاسیس شرکت مطلع گردند.چون اظهارنامه سند ثبت شرکت به شمارمی آید،لذا از تاریخ ثبت اظهارنامه،تاریخ ثبت شرکت محسوب می شود.برای ثبت اظهارنامه،مجمع عمومیموسس،فرد یا افراد واجد شرایطی را جهت ثبت به اداره ثبت شرکت ها برای انجام کلیه تشریفات قانونی و امضاء ذیل دفاتر انتخابو معین می نماید.فرد مزبور معمولاَ مدیر عامل یا یکی از اعضاء هیات مدیره می باشد.
ماده 44 قانون تجارت مقرر می دارد:اظهارنامه را که بموجب ماده 50 به دایره ثبت اسناد باید تسلیم شود موسسین شرکت تهیه نموده با اسناد مربوطه به اولین مجمع عمومی تقدیم می نمایند  تا مجمع صحت یا سقم آن را معین  کند.ولی در ماده ی 50 اشاره ای به اظهارنامه نشده بلکه مقرر می دارد که مدیر شرکت باید رسید سرمایه را اعلام کند.در صورتیکه فعلاَ اظهارنامه ای که برای ثبت شرکت به اداره ثبت شرکت ها تسلیم می شود،حاوی خلاصه ای از تشکیلات شرکت است و باید طبق نمونه چاپی که از طرف اداره ثبت شرکت ها تهیه شده است،تنظیم گردد.اظهارنامه مزبور تقاضای ثبت شرکت است و مدیران شرکت با ذکر خلاصه ای از تشکیلات و اصول شرکت ذیل آن را امضاء می نمایند.

مندرجات اظهارنامه که تقریباَ شبیه شرکتنامه می باشد،به قرار زیر است:
نام شرکت
نوع شرکت
موضوع شرکت
مرکز اصلی و نشانی صحیح آن
اسامی شرکاء یا موسسان
مبدا تشکیل شرکت و مدت آن
سرمایه شرکت اعم از نقدی و جنسی
میزان سهام هر یک از شرکاء
مدیر یا مدیران شرکت،اشخاصی که حق امضاء دارند
ترتیب تقسیم سود شرکت
مواقع رسیدگی به حساب
فسخ شرکت
محل شعب شرکت
بازرس شرکت
عده سهام
عده و مقدار سهام نقدی
عده و مقدار سهام غیر نقدی
بعد از تصویب اساسنامه و انتخاب مدیران و بازرس حساب،مدیران شرکت اظهارنامه ی ثبت شرکت را تنظیم می کنند و طبق ماده 44 آن را به تایید مجمع عمومی می رسانند.

مالیات از منابع مهم درآمد دولتها است. ثبات و تداوم وصول مالیات موجب ثبات در برنامه ریزی دولت برای ارائه خدمات مورد نیاز كشور در زمینه های گوناگون می شود.

تغییر و تحول در اقتصاد كشور و در نتیجه تغییر در نحوه تولید و توزیع ثروت و درآمد، مستم بازنگری و تجدید نظر در انواع مالیاتها و نحوه وصول آنهاست. اجرای مالیات بر ارزش افزوده در بیش از ۱۲۰ كشور جهان نشان دهنده مقبولیت و كارایی این نظام در فراهم كردن یك منبع درآمد قابل اتكا و مطمئن برای دولتهاست. اجرای این مالیات با نرخ ثابت و یكسان از یكسو پیش بینی میزان درآمد دولت و در نتیجه امكان برنامه ریزی بهتر را فراهم مینماید و از سوی دیگر، دوره های كوتاه مدت وصول آن، تداوم تأمین تقدینگی خزانه دولت را تضمین میكند.

فصل اول : ضرورت اجرای مالیات بر ارزش افزوده
یكی از منابع اصلی درآمد دولتها مالیات است كه تحت عناوین مختلف وصول میشود. درآمد حاصل از مالیات، بخش قابل ملاحظه ای از بودجه دولتها را تشكیل میدهد و دركشورهایی كه مالیات از نظام قانونی و مردمی برخوردار است، بیش از ۶۰% بودجه عمومی را تشكیل میدهد.

دراقتصاد ایران، متناسب با رهنمودهای كلی سند برنامه سوم توسعه، به منظور كاهش اتكای بودجه دولت به درآمد نفت مقرر شد تا سهم درآمدهای مالیاتی در تركیب منابع درآمدی دولت با گسترش پایه های مالیاتی از طریق وضع مالیات بر ارزش افزوده افزایش یابد.

از این رو، متناسب با مفاد ماده ۵۹ قانون برنامه سوم توسعه، سازمان امور مالیاتی كشور زیر نظر وزارت امور اقتصادی و دارایی تاسیس شد. از جمله وظایف این سازمان در راستای اصلاح و تحول نظام مالیاتی و مكانیزه نمودن سیستم مالیاتی كشور، اجرای مالیات بر ارزش افزوده میباشد. دلایل انتخاب مالیات بر ارزش افزوده در بین كشورهای مختلف متفاوت بوده است، لیكن تجربه كشورهای استفاده كننده این مالیات حاكی از موارد عدیده ذیل به عنوان مزایا و ضرورت اجرای این نوع مالیات میباشد:

مالیات بر ارزش افزوده متدولوژی و تفكری است كه چندین دهه از تجربه مثبت آن در سایر كشورها گذشته و مورد تاكید اكثر صاحبنظران و كارشناسان اقتصادی و مالیاتی بانك جهانی و صندوق بین الملی پول میباشد.
۲٫ این مالیات در بسیاری از كشورها ضمن تامین بیشتر عدالت اجتماعی نسبت به سایرمالیاتها، و بدون از بین بردن انگیزه سرمایه گذاری و تولید، به عنوان منبع درآمد جدیدی درجهت افزایش درآمدهای دولت بكار برده شده است.

۳٫ از آنجایی كه سیستم مالیات بر ارزش افزوده یك سیستم خود اجراست و همه مودیان نقش مامور مالیاتی را ایفا مینمایند، هزینه وصول آن پائین است.

با توجه به این كه در این مالیات، مودیان برای استفاده از اعتبار مالیاتی مم به ارائه فاكتور خواهند بود، زمینه برای شناسایی خود به خود میزان معاملات مودیان فراهم میشود. در نتیجه، یك سیستم اطلاعاتی كامل از معاملات و مبادلات تجاری ایجاد میشود كه علاوه بر شفاف سازی مبادلات و فعالیتهای اقتصادی موجب سهولت اعمال مالیاتهای دیگر از قبیل مالیات بر درآمد و مالیات بر مشاغل میگردد.
مالیات بر ارزش افزوده یك منبع درآمد باثبات و در عین حال انعطاف پذیر است.
به دلیل مقطوع بودن نرخ این مالیات، زمان قطعیت آن بسیار كوتاه بوده و مشكلات طولانی بودن قطعیت مالیات بر درآمد و مالیات بر ثروت را ندارد. بنابراین، تاخیر در وصول درآمدهای مالیاتی به حداقل میرسد.
۷٫ از آنجایی كه مالیات بر ارزش افزوده یك مالیات مدرن است، اجرای آن به بهبود فن آوری و بهره وری از طریق اتوماسیون اداری در سیستم مالیاتی و حسابداری مالیاتی كمك شایانی خواهد كرد.

فصل دوم : تعریف مالیات بر ارزش افزوده
مالیات بر ارزش افزوده نه تنها مالیات نسبتا ساده ای است بلكه رایجترین مالیات در دنیای امروز نیز محسوب میشود. لذا قبل از هر موضوعی باید دید تعریف ارزش افزوده و مالیات بر ارزش افزوده چیست. از دیدگاه اقتصادی، ارزش افزوده مابه التفاوت ارزش ستانده و ارزش داده است. اما در تدوین قانون, به لحاظ ارائه نگرش مطلوب اجرایی, این تعریف بر اساس استانداردهای حسابداری و با تكیه بر روش صورتحساب ارائه میگردد. بر این اساس، ارزش افزوده را تفاوت بین ارزش كالاها و خدمات عرضه شده با ارزش كالاها و خدمات خریداری شده یك شخص در یك دوره معین تعریف میكنند.با توجه به تعریف مذكور، مالیات بر ارزش افزوده نوعی مالیات چند مرحله ای است كه در مراحل مختلف زنجیره تولید  و یا خدمات ارائه شده اخذ میگردد. این مالیات در واقع نوعی مالیات بر فروش چند مرحله ای است كه خرید كالاها و خدمات واسطه ای را از پرداخت مالیات معاف میكند.

فصل سوم : تاریخچه مالیات بر ارزش افزوده
این مالیات نخستین بار توسط فون زیمنس در سال ۱۹۵۱ به منظور فائق آمدن بر مسائل مالی كشور آلمان طرح ریزی گردید ، لیكن به رغم علاقه و تمایل شدید كشورهایی نظیر آرژانتین و فرانسه در خصوص آگاهی از چگونگی ساختار آن ، این مالیات بطور رسمی تا سال ۱۹۵۴ به مرحله اجرا در نیامد. از سال ۱۹۵۴به بعد، برزیل ، فرانسه ، دانمارك و آلمان در زمره نخستین كشورهایی بودند كه این مالیات را در نظام مالیاتی كشور خود معرفی نمودند . كره جنوبی نخستین كشور آسیایی است كه درسال ۱۹۷۷ با كمك صندوق بین المللی پول توانست این مالیات را در نظام مالیاتی خود پیاده نماید و بدنبال آن كشورهای تركیه ، پاكستان ، بنگلادش و لبنان نیز اقدام به اجرای این مالیات نمودند .

هم اكنون بیش از ۱۲۰ كشور جهان از سیستم مالیات بر ارزش افزوده بهره مند هستند .

به منظور اجرای این مالیات در كشور جمهوری اسلامی ایران، لایحه آن برای اولین بار در دی ماه ۱۳۶۶ تقدیم مجلس شورای اسلامی گردید . لایحه مزبور در كمیسیون اقتصادی مجلس مورد بررسی قرار گرفت و پس از اعمال نظرات موافق و مخالف به صحن علنی مجلس ارائه گردید كه پس از تصویب ۶ ماده از آن بنا به تقاضای دولت و به دلیل اجرای ت تثبیت قیمتها” به دولت مسترد گردید .

درسال ۱۳۷۰ بخش امور مالی صندوق بین المللی پول، در راستای اصلاح نظام مالیاتی جمهوری اسلامی ایران ، اجرای ت مالیات بر ارزش افزوده را بعنوان یكی از عوامل اصلی افزایش كارایی و اصلاح نظام مالیاتی پیشنهاد نمود . با توجه به نظرات كارشناسان صندوق بین المللی پول ، مطالعات و بررسیهای متعددی در این زمینه در وزارت امور اقتصادی و دارایی صورت پذیرفت و اجرای مالیات بر ارزش افزوده در سمینارها و كمیته های مختلف علمی با حضور كارشناسان داخلی و خارجی مورد تاكید قرار گرفت ، اما در عمل به مرحله اجرا در نیامد . وزارت امور اقتصادی و دارایی در راستای طرح ساماندهی اقتصادی كشور ، انجام اصلاحات اساسی در سیستم مالیاتی از جمله حذف انواع معافیتها ، حذف انواع عوارض وگسترش پایه مالیاتی را با تاكید خاص بر كارایی نظام مالیاتی ، شروع نمود و مطالعات جدید امكان سنجی در این زمینه به عمل آورد . با توجه به اهمیت بسط پایه مالیاتی بعنوان یكی از اصول اساسی تهای مالی طرح ساماندهی اقتصاد كشور ، معاونت درآمدهای مالیاتی وزارت امور اقتصادی و دارایی مطالعات علمی متعددی را با در نظر گرفتن خصوصیات فرهنگی ، اجتماعی و اقتصادی كشور در زمینه اجرای مالیات بر ارزش افزوده ، از دی ماه ۱۳۷۶ آغاز كرد . لایحه مالیات بر ارزش افزوده، اكنون با در نظر گرفتن اثرات اقتصادی ناشی از اجرای این مالیات با اصلاحات و بازنگری های متعدد، به مجلس شورای اسلامی ارائه شده است .

فصل چهارم : شیوه اجرایی مالیات بر ارزش افزوده
در سیستم مالیات بر ارزش افزوده، هر فروشنده در هنگام فروش كالا و خدمات، مالیات متعلقه را بر صورتحساب افزوده و آن را همراه با قیمت كالا و خدمات از مشتری دریافت می نماید. اولین فروشنده، مالیات را یكجا به دولت پرداخت كرده و درمراحل بعدی، هر فروشنده تنها مابه التفاوت مالیات (مالیات دریافتی پس از كسر مالیاتی كه خود قبلاً پرداخت نموده) را به حساب سازمان امور مالیاتی واریز می كند. این عمل بر اساس لایحه پیشنهادی طی یك دوره دو ماهه انجام می گیرد.

به منظور روشن شدن روش اجرایی مالیات بر ارزش افزوده به مثال ذیل توجه فرمائید:
یك شركت خودروسازی برای تولید محصولات خویش، قطعات مورد نیاز را از طریق بازار داخلی (قطعه سازان) و یا از طریق واردات تأمین می نماید. اگر فرض شود خرید از داخل به مبلغ ده میلیون ریال و خرید به صورت واردات به مبلغ پنج میلیون ریال بوده و با فرض این كه نرخ مالیات ۱۰% باشد، این شركت در مرحله خرید از داخل یك میلیون ریال ( ۱،۰۰۰،۰۰۰ = ۱۰% *۱۰،۰۰۰،۰۰۰ ) و در مرحله واردات به اندازه پانصدهزار ریال (۵۰۰،۰۰۰ = ۱۰% * ۵،۰۰۰،۰۰۰) مالیات بر ارزش افزوده به سازمان مالیاتی كشور پرداخت می نماید . همچنین، اگر فرض شود این شركت محصول تولیدی خود را به مبلغ چهل میلیون ریال بفروشد، موظف است هنگام صدور فاكتور، مالیات بر ارزش افزوده را جداگانه محاسبه و از خریدار دریافت نماید (۴،۰۰۰،۰۰۰ = ۱۰% *۴۰،۰۰۰،۰۰۰ ).
بدیهی است قیمت پرداختی خریدار چهل و چهار میلیون ریال خواهد بود. این شركت موظف است مالیاتهای پرداختی در مراحل قبلی (خرید از داخل و واردات) را از مالیاتهای وصولی كسر نموده و مابقی را همراه با اظهارنامه به سازمان مالیاتی پرداخت نماید.

۰۰۰/۵۰۰/۲ = (۰۰۰/۵۰۰ + ۰۰۰/۰۰۰/۱ ) – ۰۰۰/۰۰۰/۴

مالیات بر ارزش افزوده، مالیات واردات، مالیات خرید داخلی، مالیات دریافتی،

قابل پرداخت به سازمان مالیاتی

بنابراین مجموع مالیات بر ارزش افزوده پرداخت شده به سازمان مالیاتی برابر

ریال ۰۰۰/۰۰۰/۴= ( ۰۰۰/۵۰۰/۲ + ۰۰۰/۵۰۰/۱ ) خواهد بود.

فصل پنجم : معافیت ها در مالیات بر ارزش افزوده

بطور كلی برخی از كالاها و خدمات به سه دلیل زیر از پرداخت مالیات بر ارزش افزوده معاف میشوند.
۱- كاهش خاصیت تنازلی مالیات بر ارزش افزوده

۲- كاهش اثر تورمی و حمایت از اقشار كم درآمد

۳- كاهش هزینه های اجرایی و وصول مالیات

موارد معاف از پرداخت مالیات بر ارزش افزوده در ماده ۱۲ لایحه مالیات بر ارزش افزوده بطور مشخص ذكر گردیده است.

فصل ششم : آستانه معافیت
با توجه به اینكه مالیات بر ارزش افزوده كلیه كالاها و خدمات تولید و یا توزیع شده در اقتصاد را در برمی گیرد، به لحاظ اجرایی از گستردگی خاصی برخوردار می باشد.

در این راستا، ارزش افزوده ایجاد شده توسط بنگاههای كوچك و فعالان بخش خرده فروشی در مقایسه با تعداد زیاد آنها بسیار ناچیز بوده و درنتیجه مالیات بر ارزش افزوده قابل وصول مالیات ، قابل توجیه نیست . به این ترتیب معاف نمودن موسسات اقتصادی با ارزش افزوده پایین در جهت افزایش كارایی سازمان امور مالیاتی از اهمیت خاصی برخودار می باشد.

بررسی تجربه سایر كشورها نشان می دهد كه اغلب آنها در مراحل اولیه اجرای این نوع مالیات برای كاهش هزینه های اجرایی وصول و تمكین مودیان از آستانه معافیتی استفاده كرده اند كه تعدادزیادی از بنگاههای كوچك و فعالان بخش خرده فروشی را معاف نموده است. تعیین آستانه معافیت، این امكان را به سازمان امور مالیاتی می دهد كه جهت تحقق اهداف درآمدی نظام مالیاتی، به میزان قابل توجهی در هزینه های اجرایی و وصول صرفه جویی نماید. كاهش حجم كار اجرایی حاصله، میزان توفیق در وصول مالیات بر ارزش افزوده بالقوه را افزایش خواهد داد.
با توجه به مطالب فوق و با توجه به مطالعات و تحقیقات بعمل آمده توسط كارشناسان اقتصادی، سطح آستانه معافیت برای اجرای مالیات بر ارزش افزوده در ایران مبلغ یك میلیارد ریال درآمد سالانه در نظر گرفته شده است.

فصل هفتم : رابطه مالیات بر ارزش افزوده با قانون تجمیع عوارض
در راستای اصلاح و بهبود سیستم مالیاتی، قانون تجمیع عوارض معرفی و از ابتدای سال ۱۳۸۲ توسط سازمان امور مالیاتی كشور به مورد اجرا گذاشته شده است. هدف از اجرای این قانون، علاوه بر شفاف سازی و یكپارچه نمودن وصول عوارض، كسب تجربه عملی و آموزش ممیزین برای اجرای مالیات بر ارزش افزوده در آینده نیز می باشد.

فصل هشتم : تاریخ اجرای مالیات بر ارزش افزوده
چون اجرای مالیات بر ارزش افزوده ، نیاز به فراهم نمودن زمینه اجرایی از لحاظ جا و مكان ، تجهیزات ، آموزشپرسنل مورد نیاز ، تهیه فرمها و آموزش مودیان دارد؛ در لایحه پیشنهادی ، به دستگاه مجری ۲۴ ماه از تاریخ تصویب قانون فرصت داده می شود تا خود را جهت اجرای آن مجهز و مهیا كند .

 



تابعیت دولت جمهوری اسلامی ایران؛
نداشتن سوء پیشینه كیفری مؤثر؛
داشتن كارت پایان خدمت یا معافیت دائم از خدمت سربازی؛
عضویت در سازمان استان؛
نداشتن سابقه محرومیت، محكومیت یا ممنوعیت از فعالیت های پیمانكاری؛
عدم اشتغال به كار در شركتهای مشاوره و عدم عضویت در هیأت مدیره شركتها و مؤسسات مهندسین مشاوره فعال در رشته مرتبط با درخواست متقاضی برای تشخیص صلاحیت و رتبه بندی پیمانكاران.
شرایط عمومی تشخیص صلاحیت پیمانكاران حقوقی:
شركت در سازمان ثبت شركتها به ثبت رسیده باشد؛
نداشتن محرومیت، محكومیت یا ممنوعیت از انجام كارهای پیمانكاری؛ • عضویت در سازمان استان؛
هیچكدام از شركاء یا مدیران شركت یا مؤسسه دارای سهام یا عضویت در هیأت مدیره شركتهای مهندسین مشاور عضو سازمان نباشند.
 نحوه تقاضای تشخیص صلاحیت و رتبه بندی پیمانكاران حقیقی و حقوقی:
 متقاضی باید فرم تقاضای رتبه بندی خود را تكمیل و به همراه مدارك و مستندات به واحد رتبه بندی تحویل و رسید دریافت نماید.

یاد آوری: صحت مدارك ارائه شده از طرف متقاضی توسط كمیته استعلام می گردد.
 شاخص طبقه بندی پیمانكاران حقیقی:

طبقه حداقل امتیاز مورد نیاز
۱ ۱۳۰۰
۲ ۱۰۰۰
۳ ۷۵۰
۴ ۵۰۰
۵ ۳۰۰
شاخص رتبه بندی پیمانكاران حقوقی:

طبقه حداقل امتیاز مورد نیاز
۱ ۹۶۰۰
۲ ۸۳۰۰
۳ ۶۵۰۰
۴ ۴۹۰۰
۵ ۳۵۴۰
۶ ۲۰۷۰
۷ ۱۱۱۰
۸ ۵۱۰
حدود خدمات و وظایف پیمانكاران حقیقی و حقوقی:
اجرای طرحها و پروژه ها
۱- عملیات اجرایی

۲- مدیریت انجام عملیات اجرایی

نقشه برداری و ممیزی
گرایش رتبه بندی پیمانكاران حقیقی و حقوقی:
امور زراعی؛
امور باغبانی؛
امور جنگل؛
امور مرتع، آبخیزداری و بیابان زدائی؛
صنایع كشاورزی، چوب و كاغذ و مكانیزاسیون؛
شیلات و آبزیان، اجرای سایتهای پرورش آبزیان؛
نگهداری و فرآوری، درجه بندی و بسته بندی محصولات كشاورزی؛
بهسازی و اصلاح اراضی
احداث و راهبری تأسیسات آبیاری و زهكشی و آبیاری تحت فشار؛
ایجاد پارك، فضای سبز و نگهداری آن؛
دامپروری؛
امور گیاهپزشكی؛
خدمات آزمایشگاهی ( خاكشناسی- گیاهپزشكی)؛
آب و خاك و امور زیربنائی؛
محیط زیست طبیعی؛
ترویج و آموزش روستائیان و بهره برداران؛
یاد آوری (۱) : هر عضو حقیقی حداكثر در دو گرایش از گرایشهای فوق متناسب با رشته تحصیلی دانشگاهی خود و میزان سابقه کار      می تواند تقاضای تشخیص صلاحیت و رتبه بندی نماید.

یادآوری (۲): هر عضو حقوقی می تواند حداكثر در ده گرایش از گرایشهای فوق با توجه به برخورداری از نیروی كارشناسی شاغل تمام وقت درخواست رتبه بندی نماید.

عوامل امتیاز آور پیمانكاران حقیقی:
سابقه کار مرتبط به صورت بیمه؛
قراردادهای انجام كار پیمانكاری؛
دوره های آموزشی؛
آزمون ادواری؛
یادآوری: هر عضو حقیقی برای تشخیص صلاحیت در طبقه پنج باید حداقل دارای دوسال سابقه کار مفید و موًثر تخصصی باشد یا دوره کارورزی سازمان نظام مهندسی را گذرانده باشد یا فوق لیسانس باشد.

عوامل امتیاز آور پیمانكاران حقوقی:
سابقه كار مفید و مرتبط مدیرعامل، اعضاء هیئت مدیره و پرسنل شاغل تمام وقت ؛
میزان كارهای انجام شده شركت؛
دارائیهای شركت (امكانات، تجهیزات، ماشین آلات و نقدینگی)
یاد آوری (۱) : ارائه تمامی مدارك و مستندات مرتبط به همراه فرم تقاضا ضروری است .

یادآوری (۲) : هر عضو حقوقی برای تشخیص صلاحیت و رتبه بندی در رتبه هشت باید یك كارشناس با سابقه كار حداقل ۲ سال در گرایش مربوط داشته باشد.


 

 

در توضیح ثبت برند در ایران ابتدا به تعریف ثبت برند می پردازیم. برند، نام تجاری و علامت تجاری عبارت از اصطلاح، نشانه، نماد، طرح یا ترکیبی از اینها می باشد. نام و علامت تجاری به منظور شناساندن محصولات یا خدمات شرکت ها از یکدیگر کاربرد دارد. برند در عین حال که یک واژه خاص می باشد و چیزی بیش از یک کلمه نیست اما وجه تمایز با دیگر شرکتهای رقیب می باشد.به طور کلی نام تجاری باید دارای شرایط زیر باشد:

بیانگر کیفیت و امتیازات محصول باشد.
تلفظ آسان داشته باشد. حد المکان کوتاه باشد.
متمایز و مشخص باشد.
ترجمه آن به زبان انگلیسی آسان باشد.
باید بتوان آن را ثبت کرد و تحت حمایت قانونی قرار داد.
در بازار رقابت، نام و علامت تجاری، از نظر قدرت و ارزش با یکدیگر فرق دارند. یک برندقدرتمند از ارزش زیادی برخوردار می باشد. اگر ویژگی های زیر وجود داشته باشد، نام و علامت تجاری دارای ارزش بیشتری خواهد بود:

وفاداری مصرف کنندگان
پنداشت مشتری نسبت به کیفیت
توجه و حمایت زیاد از جانب مصرف کننده
آگاهی مردم از این نام و نشان
حال در این بخش سعی در توضیح نکات مهم  فرآیند ثبت برند در ایران از ابتدا تا انتها داریم:

گام اول ثبت برند
ابتدا لازم است که برای انتخاب نام برند چند نکته مهم را در نظر گرفت. اول اینکه اسامی مشهور را نمی توان ثبت کرد. در ضمن اگر نام انتخابی با نام برند دیگری بیش از ۵۰% تشابه داشته باشد نیز قابل ثبت نمی باشد. البته این حالت در طبقات مربوط به مواد غذایی، آشامیدنی، سلوی، ایمنی، لوازم خانگی، آرایشی و بهداشتی بیشتر اتفاق می افتد. یکی از مواردی که در ثبت برند ممنوع می باشد، استفاده از نام مناطق جغرافیایی می باشد. بنابراین برای جلوگیری از رد نام، می توان از نام های مختلط و چند سیلابی برای ثبت برند در طبقه شلوغ، استفاده کرد. اگر برندی که می خواهید ثبت کنید داری لوگو نیز باشد، بهتر است از طرح های ساده و قابل فهم و زیرکانه استفاده نمود. به طور کلی ثبت برند به شکل حقیقی یا حقوقی انجام می گیرد. و شما می توانید از یک برند هم نام فارسی آن را ثبت کنید و هم نام انگلیسی آن را. برای انتخاب نام برند شئونات اسلامی را باید حتما مد نظر داشت زیرا در غیر این صورت با اخطال مواجه خواهید شد. اگر برند شما ثبت شده باشد ولی به شکل زیرکانه یا متقلبانه ای شبیه به یکی از برندهای مشهور باشد، این موضوع از طرف صاحبان برند قابل شناسایی می باشد و حتی اگر ثبت هم شده باشد، قابلیت ابطال یا برگشت دارند. برای انتخاب یک نام درست و داشتن اطلاعات لازم و کافی می توانید از مشاوران دپارتمان ثبت برند  ثبت استفاده نمایید.

ثبت برند

انتخاب نام برند، گام اول
ابتدا لازم است که برای انتخاب نام برند چند نکته مهم را در نظر گرفت. اول اینکه اسامی مشهور را نمی توان ثبت کرد. در ضمن اگر نام انتخابی با نام برند دیگری بیش از ۵۰% تشابه داشته باشد نیز قابل ثبت نمی باشد. البته این حالت در طبقات مربوط به مواد غذایی، آشامیدنی، سلوی، ایمنی، لوازم خانگی، آرایشی و بهداشتی بیشتر اتفاق می افتد. یکی از مواردی که در ثبت برند ممنوع می باشد، استفاده از نام مناطق جغرافیایی می باشد. بنابراین برای جلوگیری از رد نام، می توان از نام های مختلط و چند سیلابی برای ثبت برند در طبقه شلوغ، استفاده کرد. اگر برندی که می خواهید ثبت کنید داری لوگو نیز باشد، بهتر است از طرح های ساده و قابل فهم و زیرکانه استفاده نمود. به طور کلی ثبت برند به شکل حقیقی یا حقوقی انجام می گیرد. و شما می توانید از یک برند هم نام فارسی آن را ثبت کنید و هم نام انگلیسی آن را. برای انتخاب نام برند شئونات اسلامی را باید حتما مد نظر داشت زیرا در غیر این صورت با اخطال مواجه خواهید شد. اگر برند شما ثبت شده باشد ولی به شکل زیرکانه یا متقلبانه ای شبیه به یکی از برندهای مشهور باشد، این موضوع از طرف صاحبان برند قابل شناسایی می باشد و حتی اگر ثبت هم شده باشد، قابلیت ابطال یا برگشت دارند. برای انتخاب یک نام درست و داشتن اطلاعات لازم و کافی می توانید از مشاوران دپارتمان ثبت برند  ثبت استفاده نمایید.

ثبت برند ، گام دوم
بعد از انتخاب نام برند با موازین گفته شده، باید برند را ثبت نمود. برای ثبت برند در ایران باید استعلام برند کرد تا تکراری بودن یا تشابه آن مشخص شود. سپس اظهارنامه شما در سامانه اداره مالکیت صنعتی ثبت می شود. بعد از ۴۵ تا نهایت ۹۰ روز پس از ثبت اظهارنامه، کارشناسان اداره مالکیت صنعتی نظر نهایی خود را برای ثبت برند در ایران به آگاهی شما می رسانند. بعد از تایید نام، آگهی تقاضا برای ثبت برند در ایران صادرخواهد گردید. البته تا ۳۰ روز بعد  از چاپ آگهی تقاضا می توان اعتراض کرد. اگر اعتراض نباشد آگهی دوم در رومه رسمی چاپ می شود و در آخر گواهی ثبت برند ۱۰ ساله صادر می شود که تحویل مالک برند می گردد.

ثبت برند

گام دوم: ثبت برند
بعد از انتخاب نام برند با موازین گفته شده، باید برند را ثبت نمود. برای ثبت برند در ایران باید استعلام برند کرد تا تکراری بودن یا تشابه آن مشخص شود. سپس اظهارنامه شما در سامانه اداره مالکیت صنعتی ثبت می شود. بعد از ۴۵ تا نهایت ۹۰ روز پس از ثبت اظهارنامه، کارشناسان اداره مالکیت صنعتی نظر نهایی خود را برای ثبت برند در ایران به آگاهی شما می رسانند. بعد از تایید نام، آگهی تقاضا برای ثبت برند در ایران صادرخواهد گردید. البته تا ۳۰ روز بعد  از چاپ آگهی تقاضا می توان اعتراض کرد. اگر اعتراض نباشد آگهی دوم در رومه رسمی چاپ می شود و در آخر گواهی ثبت برند ۱۰ ساله صادر می شود که تحویل مالک برند می گردد.

ثبت برند

مدارک لازم برای ثبت برند
مدارک ثبت برند حقوقی شامل کپی مدارک شرکت یعنی آگهی تاسیس، تغییرات شرکت ( نام، آدرس، مدیرعامل)، رومه رسمی تاسیس و تغییرات شرکت و کپی کارت بازرگانی که باید حتما به نام شرکت یا مدیر عامل باشد و کپی شناسنامه و کارت ملی مدیر عامل و یک نمونه از علامت مورد تقاضا در کادر ۱۰*۱۰ و مهر شرکت می باشد. برای ثبت برند برای اشخاص حقیقی نیاز به کپی شناسنامه و کارت ملی شخص متقاضی و کپی جواز کسب یا مجوز فعالیت مرتبط و کپی کارت بازرگانی و طرح لوگو در کادر ۱۰*۱۰ می باشد. مجوز پروانه بهره برداری، جواز تاسیس یا جواز کسب می تواند برای ثبت برند مورد استفاده قرار گیرد. اگر برند انگلیسی باشد یا در لغتنامه دهخدا دارای معنی نباشد، برای ثبت آن برند نیاز به کارت بازرگانی داریم. ثبت برند درطبقه تبلیغات مستم مجوز از طرف وزارت ارشاد می باشد. همچنین ثبت برند برای طبقه دارویی نیز نیازمند مجوز از وزارت ارشاد می باشد.

فرآیند ثبت الکترونیکی برند
برای ثبت برند خود ابتدا باید وارد سایت مالکیت صنعتی به آدرس  شوید سپس در کادر سمت چپ سایت گزینه مالکیت معنوی را  انتخاب نمایید و سپس به قسمت خدمات الکترونیک رفته و در قسمت اظهارنامه ی الکترونیکی به قسمت اول ثبت اظهارنامه ی علامت رفته و گزینه موافق هستم را کلیک نمایید تا مراحل ثبت اظهارنامه نمایان شود. ابتدا در قسمت اول اطلاعات اظهار نامه را باید وارد کنید. نوع اظهارنامه نیز باید  انتخاب شود سپس افزودن مالک را کلیک کرده و با توجه به اینکه  می خواهید برندتان حقیقی یا حقوقی باشد مراحل را تکمیل نمایید. در قسمت ثبت، درخواست اظهارنامه جدید را دارم را انتخاب نمایید. مرحله اول شامل اطلاعات شخصیت حقیقی یا حقوقی می باشد. قسمت ورد اطلاعات فرد ابلاغ گیرنده، شماره تماس وارد شده رمز ابلاغیه های بعدی را دریافت می کندی در قسمت ورود اطلاعات وکیل یا نماینده قانونی، اگر متقاضی ثبت برند وکیل بود باید گزینه وکیل دادگستری را انتخاب نمایید و اگر وکیل نبود، یکی از شرکاء  یا مدیران شرکت را باید به عنوان متقاضی معرفی کرد، بنابراین گزینه یکی از مدیران را باید انتخاب نمود. در قسمت انتخاب کالا برحسب مجوز های موجود اگر شماره طبقه کالای درخواستی را بدانید باید گزینه ” شماره کالای درخواستی را می دانم را انتخاب کنید در غیر این صورت گزینه دوم باید انتتخاب شود و نام محصول را می توان وارد  کرد تا کارشناس مربوطه با توجه به نوع کالایی که برای ثبت برند اقدام شده است، طبقه برند را مشخص نماید. در مرحله دوم باید مدارک ثبت علامت تجاری را بارگذاری کرد. اگر تعداد مدارکی که باید بارگذاری شود بیشتر بود می توان از گزینه افزودن ضمائم اختیاری استفاده نمود. در مرحله سوم تمامی اطلاعاتی که وارد سامانه شده است به شما نمایش داده می شود و اگر درست باشد گزینه تایید اطلاعات را می زنیم. در مرحله چهارم که مرجله پایانی می باشد، باید هزینه ثبت برند را از درگاه های اینترنتی واریز نمود و شماره اظهارنامه و رمز عبور را از طریق شماره موبایلی که در سامانه وارد کرده اید دریافت نمایید. حداکثر ۲ الی ۳ ماه طول می کشد تا مدارک برند شما رسیدگی شود و نتیجه را در سایت اعلام نمایند. سپس تشکیل پرونده توسط وکیل انجام می شود و مبالغ واریزی به موکل اعلام می گردد. بعد از واریز مبلغ توسط موکل، از طریق رومه رسمی قوه قضاییه رومه رسمی ابتدایی علامت و واریز مبلغ از طریق درگاه اینترنتی به شکل آنلاین انجام می شود. زمان انجام این کار دوماه برای تکمیل مدارک و شروع به کار طول می کشد و چهر ماه و نیم تا صدور پروانه ۱۰ سله اولیه طول می کشد و سپس کار تمام است. همراهان عزیز سوالات خود در کلیه زمینه های ثبت شرکت و ثبت برند می توانید در بخش نظرات یا با تماس با شماره های  ثبت مطرح و پاسختان را دریافت نمایید

مدت زمان ثبت برند
در برخی موارد، یک نام تجاری ثبت شده که دارای شهرت بالایی است ممکن است از موسسات مالی وام گیرد که از اهمیت علائم برای موفقیت کسب و کار می باشد.مدت اعتبار ثبت برندده سال از تاریخ تسلیم اظهار نامه ثبت آن می باشد که می توان با پرداخت مجدد زمان آن را تمدید کرد. نام تجاری یک ایده است. قبل از اینکه نام تجاریتان را بند اقدام به ثبت آن بنمایید. ثبت شرکت  ثبت با تجربه بسیار در زمینه ثبت برند در ایران، بهترین خدمات ثبتی را در این زمینه ارائه می کند.


شرکت رایانه ای شرکتی است که موضوع فعالیتش در زمینه کامپیوتر (سخت افزار و نرم افزار) می باشد. بر اساس تصمیماتی که در سال ۷۶ گرفته شده است،  ثبت شرکت رایانه ای نیاز به اخذ مجوز از دبیرخانه شورای عالی انفورماتیک ندارد. بنابراین شرکت های رایانه ای می توانند بدون کسب مجوز اقدام به ثبت شرکت نمایند وب عد از ثبت برای احراز صلاحیت و طبقه بندی شرکت خود می توانند به دبیرخانه مراجعه نموده و بر اساس قوانین اقدامات لازم را انجام دهند. هدف از این کار ایجاد تسهیل در امر ثبت شرکت های رایانه ای و سهولت کار مراجعه کنندگان و حذف محدودیت ها و موانع موجود در اداره ثبت شرکت ها می باشد، ولی باید مجوز های مربوطه را از اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استانی که قرار است شرکت در آن ثبت شود اخذ گردد. اگر ثبت شرکت رایانه ای ( ثبت شرکت کامپیوتری ) قبل از تشکیل نظام صنفی رایانه ای صورت گرفته باشد، باید حداکثر تا شش ماه پس از تشکیل نظام صنفی رایانه ای استان، نسبت به اخذ مجوز فعالیت در زمینه رایانه، اقدام کند. اگر طی این مدت هیچ اقدامی نکند، شرکت مربوطه در آن استان مجاز به ادامه کار بدون داشتن مجوز فعالیت، نمی باشد. شرکت های رایانه ای که برای انجام فعالیت های مشاوره، نظارت، طراحی، تولید، نصب و راه اندازی، توسعه، پشتیبانی و آموزش سیستم های نرم افزار، سخت افزار، شبکه های اطلاعاتی و نظایر آنها تشکیل می شوند، موظف هستند بعد از ثبت شرکت خود و قبل از شروع فعالیت، به نظام صنفی استان مربوطه مراجعه کرده و مجوز فعالیت اخذ نمایند.

مراحل ثبت شرکت رایانه ای
شرکت هایی عضو نظام صنفی رایانه ای استان خواهند شده که شرایط زیر را دارا باشند:

طبق اساسنامه شرکت رایانه ای ( اساسنامه شرکت کامپیوتری )، موضوع فعالیت آنها یکی از فعالیت های رایانه ای مندرج در بند ۱ باشد. به عنوان مثال این موضوع فعالیت می تواند شامل نشر دیجیتال یا موضوعات خاصی در زمینه پشتیبانی خدمات و فروش سخت افزار و نرم افزارهای حسابداری باشد.
مدیر عامل تمام وقت، با مدرک حداقل کارشناسی باشد. درصورتی که مدرک وی دیپلم باشد باید ۸ الی ۱۰ سال سابقه مدیریت یا فعالیت در زمینه فناوری اطلاعات داشته باشد. در صورتی که مدرک فوق دیپلم در زمینه کامپیوتر داشته باشد باید ۴ سال سابقه مدیریت یا فعالیت در زمینه فناوری اطلاعات داشته باشد و در صورتی که مدرک فوق دیپلم وی مربوط به رشته های غیر از کامپیوتر باشد باید ۶ سال سابقه مدیریت یا فعالیت در زمینه فناوری اطلاعات داشته باشد.
مدیر عامل شرکت رایانه ای: مدیرانی که سمت مدیر عاملی  قبل از تشکیل نظام صنفی رایانه ای استان در شرکت خود داشته اند از این قانون مستثنی می باشند. همچنین شرکت هایی که موضوع فعالیت آنها فقط انفورماتیک بوده و مدیر عامل شرکت دارای شرایط تصدی پست مدیر عاملی شرکت رایانه ای باشد یعنی حداقل لیسانس در زمینه انفورماتیک باشد و یا دارای لیسانس در سایر رشته های فنی و مهندسی با حداقل سه سال سابقه کاری مفید در زمینه کامپیوتری باشد، بعد از ثبت شرکت از سوی این شورا، احراز صلاحیت شده می شود و سپس طبقه بندی می شوند.

دفتر اصلی شرکت می بایست در استانی باشد که تقاضا برای اخذ مجوز در همان استان شده است.
نکته: شرکت هایی نیاز به اخذ مجوز فعالیت برای شعبه های استانی خود ندارند که در یک استان دایر شده باشند و در دیگر استان ها نیز شعبه داشته باشند ولی حتما باید مراتب تشکیل شعبه های خود را به اطلاع نظام صنفی استانی که در آن شعبه قرار دارد برسانند؛ در این صورت شرکت رایانه ای در لیست شرکت های دارای مجوز فعالیت آن استان قرار می گیرد که در این صورت می تواند بدون حق رای در مجامع نظام صنفی رایانه ای آن استان شرکت نمایند.

مدارک ثبت شرکت رایانه ای و مجوز فعالیت
کپی رومه رسمی آگهی تاسیس شرکت وکپی رومه رسمی آگهی آخرین تغییرات شرکت
کپی برگه احراز صلاحیت و رتبه بندی شورای عالی انفورماتیک
کپی شناسنامه مدیر عامل
کپی مدرک تحصیلی مدیر عامل
کپی آخرین اظهار نامه مالیاتی
کپی اساسنامه شرکت
در صورتی که شرکت رایانه ای تازه تاسیس می باشد، کپی لیست بیمه لازم است و در صورتی که لیست بیمه ندارد، نامه ای مبنی بر تمام وقت بودم مدیر عامل و اشتغال در شرکت باید ارائه نماید.
قوانین ثبت شرکت رایانه ای
بررسی تقاضا و مدارک ارسالی توسط نظام صنفی رایانه ای استان حداکثر تا پانزده روز انجام می شود و در صورتی که عضویت برای شرکت های تازه تاسیس تایید شود ، مجوز فعالیت موقت برای یک سال در طی پانزده روز داده می شود. اگر عضویت برای شرکت های تازه تاسیس تایید نشود، موارد مغایرت مشخص می شود و ظرف مهلت ذکر شده اعلام می گردد.

نکته: اگر شرکتی حداقل یک اظهارنامه مالیاتی ارائه کرده باشد و سایر شرایط را دارا باشد، مجوز فعالیت یک ساله برایش صادر می شود.

میزان اعتبار مجوز فعالیت برای ثبت شرکت های یارانه ای یک سال است. بنابراین شرکت های رایانه ای باید هر سال اطلاعات زیر را برای سازمان صنفی رایانه ای استان ارسال کنند.

تغییرات اساسنامه و رومه رسمی
اظهارنامه مالیاتی سالیانه یا برگ تشخیص مالیاتی
فرم تکمیل شده اظهارنامه مربوط به فعالیت شرکت
نکته: اگر تا شش ماه پس از پایان سال مالی، شرکت مدارک مذکور را ارائه ننماید، از طرف سازمان نظام اخطار خواهد گرفت و در صورت عدم توجه به اخطار، دو ماه بعد از فهرست شرکت های دارای مجوز فعالیت حذف موقت می شود. ثبت شرکت رایانه ای ( ثبت شرکت کامپیوتری ) امروزه به دلیل رونق کسب و کارهای الکترونیکی درخواست های زیادی دارد که گاها آشنا نبودن با نوع اساسنامه شرکت رایانه ای خسارات و مالیات های فراوانی را متوجه ثبت کننده می نماید. برای کسب اطلاعات در این زمینه با شماره های مشاوره  ثبت تماس بگیرید.

 
• تعریف شرکت سهامی خاص :
شرکتی است بازرگانی (ولواینکه موضوع عملیات آن، امور بازرگانی نباشد) که تمام سرمایه آن منحصراً توسط مؤسسین تأمین گردیده وسرمایه آن به سهام تقسیم شده ومسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آنهاست. تعداد سهامداران نباید از سه نفر کمتر باشد وعنوان شرکت سهامی خاص باید قبل از نام شرکت یا بعد ازآن بدون فاصله بانام شرکت به طور روشن وخوانا قید شود.

• تعریف شرکت با مسئولیت محدود :
شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده وهریک هر شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط به میزان سرمایه خود مسئول قروض و تعهدات شرکت است.در نام شرکت باید عبارت " با مسئولیت محدود " قید شود.
فایده ای که شرکت های با مسئولیت محدود دارند، این است که شرکت های سهامی غالبا احتیاج به سرمایه های مهم دارند و ناچارند شریک بیشتری داشته باشند. به این جهت مقررات زیادی درباره ی آن ها وضع شده که رعایت تمام آن ها از عهده ی اشخاصی که می خواهند شرکای  محدودی داشته باشند خارج است. بر عکس، شرکت های با مسئولیت محدود، از این قیود تا اندازه ای آزاد هستند. ( این گونه شرکت ها اغلب از اشخاصی تشکیل می شوند که با یکدیگر دوست و یا همکارند و در حقیقت شرکتی فامیلی اند ) در ممالک خارج هم ، گر چه گاهی اتفاق می افتد که شرکت با مسئولیت محدود دارای شرکای زیادی باشد ولی اکثرا شرکا محدود و انگشت شمارند.
• مقایسه شرکت های سهامی خاص و با مسئولیت محدود :
۱. در شرکت با مسئولیت محدود تعداد شرکاء حداقل ۲ نفر و در شرکت سهامی خاص، تعداد سهامداران حداقل ۳ نفر می باشد.
۲. حداقل سرمایه برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود و سهامی خاص، یک میلیون ریال است.
۳. در شرکت سهامی خاص، حداقل ۳۵% سرمایه باید نقداً در یکی از شعب بانک ها تودیع و گواهی مربوطه ارائه و ۶۵% درتعهد سهامداران باشد. در شرکت با مسئولیت محدود باید کل سرمایه تحویل مدیرعامل شرکت شده و مدیرعامل، اقرار به دریافت نماید وارائه گواهی بانکی دال برانجام این امر ضرورت ندارد.
۴. انتخاب بازرس اصلی وعلی البدل در شرکت سهامی خاص، اجباری ولی درشرکت با مسئولیت محدود، اختیاری است.
۵. مدت مدیریت در شرکت سهامی خاص حداکثر دو سال می باشد که قابل تمدید است و در شرکت با مسئولیت محدود مدیران شرکت برای مدت نامحدود انتخاب می شود وهمچنین ممکن است که مدتی برای مدیران دراساسنامه شرکت مقرر دارند.
۶. انتخاب رومه کثیرالانتشار در شرکت سهامی خاص برای درج آگهی های دعوت شرکاء اامی و درشرکت با مسئولیت محدود، اختیاری است.
۷. شرایط احرازحد نصاب در مجامع عمومی در شرکت سهامی خاص سهل تر و درشرکت با مسئولیت محدود با توجه به نوع شرکت مشکل تر می باشد.
۸. مجامع عمومی درشرکت سهامی خاص، توسط هأت رئیسه ای مرکب ازیک نفررئیس ودو نفرناظر ویک منشی که از بین سهامداران انتخاب می شوند اداره می گردد. در شرکت با مسئولیت محدود، اداره مجامع عمومی شرکت توسط هیأت نظار درصورتی خواهد بود که تعداد شرکاء آن از12نفربیشترباشد.
۹. در شرکت سهامی خاص و با مسئولیت محدود، افزایش سرمایه، اختیاری است.
۱۰. سرمایه درشرکت با مسئولیت محدود به سهام یا قطعات سهام تقسیم نمی شود و شرکاء فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت، مسئول قروض و تعهدات می باشند.
۱۱. مدیران در شرکت سهامی خاص، ااماً بایستی سهامدار بوده یا تعهدات سهام وثیقه مقرر دراساسنامه را تهیه و به صندوق شرکت بسپارند. مدیران درشرکت با مسئولیت محدود، به صورت مؤظف یا غیر مؤظف که از بین شرکاء یا خارج انتخاب می شوند انجام وظیفه خواهند نمود.
۱۲. تقسیم سود درشرکت سهامی خاص، به نسبت تعداد سهام و درشرکت با مسئولیت محدود به نسبت سرمایه شرکاء تقسیم خواهد شد و درشرکت بامسئولیت محدود می توانند در اساسنامه ترتیب دیگری برای تقسیم سود مقرر دارند.
۱۳. حق رأی درشرکت سهامی خاص به تعداد سهام، و در شرکت با مسئولیت محدود به نسبت سرمایه خواهد بود.
۱۴. تقویم سهم الشرکه غیر نقدی درشرکت با مسئولیت محدود توسط شرکاء صورت می گیرد و شرکاء دراین خصوص دارای مسئولیت می باشند. لیکن تقویم آورده غیر نقدی در شرکت سهامی خاص با کارشناس رسمی دادگستری خواهد بود.


 
کلیه شرکت های تجاری به دلیل برخورداری از شخصیت حقوقی از صلاحیت دارا شدن حقوق و تکالیف و اعمال آنها برخوردار می شوند. به منظور اعمال حقوق خود که از جمله آنها معاملات مرتبط با موضوع شرکت است باید دارای نام مخصوص به خود باشند تا درجامعه ازاشخاص دیگروهمچنین شرکای شرکت متمایز گردند. قانونگذار درمواد متعددی از قانون تحارت به وم برخورداری شرکت از نام مخصوص تصریح کرده است از جمله ماده ۹۴ در شرکت با مسئولیت محدود،

ماده ۱۱۶ درشرکت تضامنی، ماده ۱۴۱ درشرکت مختلط غیرسهامی، ماده ۱۶۲ در شرکت مختلط سهامی و ماده ۱۸۳ درمورد شرکت نسبی به این امر تصریح نموده است. درلایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب ۱۳۴۷ اگرچه درمورد شرکت های سهامی هیچ ماده ای از وجود نام مخصوص به صراحت سخن نگفته است ولی از تبصره ماده ۴ لایحه مزبور این امر قابل استفاده است. تبصره فوق بیان می دارد : درشرکت های سهامی عام عبارت شرکت سهامی عام و در شرکت های سهامی خاص عبارت شرکت سهامی خاص باید قبل از نام شرکت یا بعد ازآن بدون فاصله با نام شرکت درکلیه اوراق واطلاعیه ها و آگهی های شرکت به طور روشن و خوانا قید شود‌. همچنین درماده ۷ لایحه مزبور دراظهارنامه و درماده ۸ در طرح اساسنامه و درماده ۹ درطرح اعلامیه پذیره نویسی به نام شرکت تصریح شده و همه آنها باید متضمن نام شرکت باشند و هم چنین به موجب ماده ۱۳ لایحه یاد شده، ورقه تعهد سهام نیز باید شامل نام شرکت باشد.
ناگفته نماند که نام شرکت در برخی از شرکت های تجاری باید دارای ویژگی هایی باشد که قانون مقرر نموده است مانند: شرکت با مسئولیت محدود که نام شرکت نباید مشتمل اسم هیچ یک از شرکاء باشد( ماده ۹۵ ق.ت). البته ذکر نام یک یا چند نفرازشرکاء در نام شرکت خللی به نام شرکت یا خود شرکت وارد نمی سازد بلکه فقط شریک یا شرکای مزبوردرمقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن درشریک تضامنی را خواهند داشت یعنی این اشخاص درمقابل اشخاص ثالث نسبت به بدهی های شریک مسئولیت تضامنی خواهند داشت.
حکم مذکوردرماده فوق مبتنی برحکم قانون درماده ۱۱۷ ق. ت می باشد که به موجب آن در نام شرکت تضامنی نام حداقل یکی از شرکاء باید ذکر گردیده و دراین صورت باید ازعبارتی از قبیل ( و شرکاء و پسران، و فرزندان و …) استفاده کرد.
بنابراین حکم قانونگذاردرماده ۹۵ قانون تجارت درخصوص مسئولیت تضامنی شریکی که نام او درنام شرکت با مسئولیت محدود ذکرشده به دلیل تشابه چنین شرکتی با شرکت تضامنی می باشد که موجب اشتباه مردم گردیده و ممکن است ازاین جهت دچار ضررو زیان گردند. درشرکت مختلط غیرسهامی و سهامی نیزمانند شرکت تضامنی باید حداقل اسم یکی ازشرکای ضامن قید شود. ( ماده ۱۴۱ و۱۶۲ ق.ت).
علاوه برمواد تجارت،ازبرخی مواد نظامنامه اجرای قانون ثبت شرکت ها مصوب ۱۳۱۰ وزارت دادگستری وم برخورداری هرشرکت تجاری از یک نام قابل استفاده است. به موجب ماده ۶ نظامنامه مذکور یکی ازمندرجات اامی اظهارنامه ثبت شرکت، نام کامل شرکت می باشد.همچنین به موجب ماده ۱۰۸همان نظام نامه، تصدیق ثبت شرکت که باید ازسوی اداره ثبت اسناد ( اداره ثبت شرکت ها) صادر گردد باید متضمن نام کامل شرکت باشد.
نکته قابل توجه درمورد نام شرکت های تجاری این است که دراشخاص حقیقی، ابتدا شخص متولد می شود و سپس به هنگام اخذ شناسنامه نام او به ثبت رسیده و رسمیت پیدا می کند اگرچه درعمل، خانواده ها نام او را قبل ازتولد تعیین و بعد از تولد آن را به ثبت رسانده و رسمیت می دهند. اما در شرکت های تجاری همزمان با تشکیل شرکت، نام آن نیز مورد نظر و توجه قرار گرفته و شرکت با همان نام تشکیل می گردد ولی درشرکت سهامی عام قبل از تأسیس شرکت، نام شرکت به وسیله مؤسسین تعیین گردیده و سپس شرکت با همان نام ایجاد می شود. زیرا دراین شرکت ها به موجب ماده ۶ لایحه اصلاحی قانون تجارت. مؤسسین باید حداقل بیست درصد سرمایه شرکت را خود تعهد کرده و حداقل سی وپنج درصد آن را درحسابی به نام شرکت در شرف تأسیس نزد یکی ازبانک ها بسپارند وهمچنین باید اظهارنامه ای به ضمیمه طرح اساسنامه شرکت و طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام که به امضای کلیه مؤسسین رسیده به اداره ثبت شرکت ها بفرستند که هم در اظهارنامه وهم درطرح اساسنامه و هم در طرح اعلامیه پذیره نویسی باید نام شرکت نوشته شود ( مواد ۷، ۸ و۹ ل.ا.ق.ت) درحالی که هنوز شرکت تشکیل نشده و بعد از برگزاری جلسه مجمع عمومی مؤسس وانتخاب مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت و قبول سمت توسط آنان تشکیل خواهد شد که ممکن است ماه ها این امر طول بکشد( ماده ۱۷ ل.ا.ق.ت).
نکته قابل توجه دوم درمورد نام شرکت های تجاری این است که قانون تجارت هیچ گونه شرایطی برای آن مقررنکرده است غیرازشرایطی که درنام شرکت های اشخاص و سرمایه به شرح مواد ۹۵، ۱۱۷ و۱۸۴ قانون تجارت مقرر شده است ولی درعمل اداره ثبت شرکت ها به منظور رعایت حقوق اشخاص ثالث و نظم عمومی با الهام از برخی قوانین و مقررات مانند : ماده یک قانون مسئولیت مدنی مصوب ۱۳۳۹، قانون ممنوعیت به کارگیری اسامی، عناوین و اصطلاحات بیگانه مصوب ۱۳۷۵، ملاک های قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب ۱۳۱۰ و ماده ۵۷۸ ق.ت محدودیت هایی را ایجاد کرده است. در همین راستا، به منظور  تسهیل مراحل ثبت تاسیس شرکت ها و موسسات غیر تجاری و ایجاد رویه یکسان و شفاف در کارشناسی تعیین نام اشخاص حقوقی (انتخاب نام شرکت)،مفاد"دستورالعمل اجرایی تعیین نام اشخاص حقوقی" به شرح  زیر تعیین گردیده است :
ماده 1- متقاضیان ثبت اشخاص حقوقی،با مشخص نمودن نوع شخصیت حقوقی و ارائه مدارک لازم،نسبت به پیشنهاد نام شخصیت حقوقی (انتخاب نام شرکت)مورد نظر اقدام نمایند.
ماده 2- نام اشخاص حقوقی عبارتست از واژه یا واژگان با معنی که متقاضیان ثبت اعم از ایرانی یا خارجی برای شناسایی شخصیت حقوقی به مرجع ثبت پیشنهاد می نمایند.
ماده 3- اشخاص حقوقی که ثبت نام پیشنهادی آن ها مستم اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح است باید پیش از ارایه تقاضای ثبت تاسیس به مرجع ثبت شرکت ها،به طریق مقتضی نسبت به اخذ مجوز اقدام و به ضمیمه مدارک تسلیم نمایند.
ماده 4- مهلت اعتبار نام تایید شده اشخاص حقوقی که منجر به ثبت و آگهی می گردند نامحدود است.در صورتیکه نام تایید شده شخص حقوقی در شرف تاسیس یا تغییر منجر به ثبت و آگهی نگردد صرفاَ سه ماه از تاریخ تایید نام اعتبار دارد.این مدت برای شرکت های سهامی عام،6 ماه از تاریخ تشکیل مجمع عمومی موسس می باشد.
ماده 5- نام شخص حقوقی(نام شرکت)ثبت شده با رعایت تاریخ تقدم،مختص شخصی است که به نام آن در مرجع ثبت شرکت ها به ثبت رسیده است و دیگری حق اختیار عین نام مذکور یا متجانس(تام،ناقص حرکتی،لفظی) آن را ندارد. این حق پس از انحلال و ختم تصفیه،منتفی می شود.
ماده 6- نام پیشنهادی اشخاص حقوقی(انتخاب نام شرکت)در موارد زیر قابل تایید نمی باشد:
– نام هایی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارند.
– نام هایی که در آن از اسامی،عناوین و اصطلاحات بیگانه استفاده شده باشد.
– نام هایی که مخالف موازین شرعی،نظم عمومی و یا شامل واژه های بی معنا یا الفاظ قبیحه و مستهجن و خلاف اخلاق حسنه باشند.
– نام یا نام اختصاری یا حروفی که رسماَ متعلق به دولت باشد از قبیل ایران،کشور،ناجا،مگر با ارائه مجوز از مقام صلاحیت دار دولتی.
– هنگامی که در یک نام پیشنهادی،ترکیبی از دو واژه فارسی،تداعی کننده یک واژه بیگانه باشد،امکان ثبت آن وجود ندارد.
*تبصره:واژه های بیگانه یا غیر متعارف یا مخفف تنها در صورتی قابل استفاده در نام شخص حقوقی(نام شرکت)است که مورد تایید فرهنگستان زبان و ادب فارسی باشند.
ماده 7- در تعیین نام اشخاص حقوقی(نام شرکت)،معیارهای ذیل لازم الرعایه است:
– چنانچه تفاوت نام پیشنهادی با نام ثبت شده تنها در استفاده از پسوند جمع(نظیر ون،ین،ها و یا جمع مکسر)یا حذف آن باشد امکان ثبت آن وجود ندارد.
– چنانچه  نام شخصیت حقوقی به صورت مقید ثبت شده باشد امکان انتخاب نام جدید مشتق از آن به صورت مطلق برای شخصیت حقوقی دیگر وجود ندارد.
– واژه هایی که به طرز گمراه کننده ای شبیه نام ثبت شده دیگری باشند،پذیرفته نمی شوند.
– اضافه کردن کلمات توصیفی از قبیل اصل،نوین،برتر،برترین،نو به اسامی ثبت شده قبلی پذیرفته نمی شود.
– اضافه کردن اعداد به نام هایی که سابقه ثبت دارند پذیرفته نمی شود و در صورت استفاده اعداد در نام های جدید پیشنهادی باید نگارش آن ها به صورت حروفی باشد.
*تبصره:چنانچه نام پیشنهادی مشمول بندهای فوق باشد فقط در صورت ارایه رضایت نامه کتبی شخصیت حقوقی مقدم در قالب صورتجلسه هیات مدیره،قابل ثبت است.
ماده 8- چنانچه نتیجه کارشناسی نام،نشانگر وجود تعارض در نام پیشنهادی با مفاد این دستورالعمل باشد،مراتب با ذکر علت رد نام پیشنهادی،به متقاضی اطلاع رسانی می شود تا نام های جدیدی پیشنهاد نماید.
*تبصره 1:در صورتی که متقاضی به نتیجه کارشناسی نام،اعتراض داشته باشد مراتب را با ذکر دلایل خود در قالب فرم اعتراض،به مرجع ثبت شرکت های بررسی کننده ی نام،اعلام تا کارشناسی مجدد صورت پذیرد.
*تبصره 2:در صورتی که در کارشناسی دوم نیز نام پیشنهادی رد شد،متقاضی می تواند با تکمیل فرم مربوط،مراتب اعتراض خود را با ذکر دلایل به اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری اعلام نماید.نظریه مسئول تعیین نام اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری، نظر نهایی محسوب می شود.
ماده 9- نام های تایید شده قابل انتقال به غیر نمی باشد.
ماده 10- نام اشخاص حقوقی ثبت شده با تسلیم صورتجلسه ای که با رعایت قوانین،مقررات و شرایط اساسنامه متناسب با نوع شخصیت حقوقی تنظیم و به مرجع ثبت شرکت ها ارائه می شود قابل تغییر خواهد بود.
ماده 11- در تعیین و تغییر نام اشخاص حقوقی(تغییر نام شرکت)رعایت مواد 95 و 117 و 141 و 163 و 4 و 200 قانون تجارت و تبصره ذیل ماده 4 لایحه اصلاحی قانون تجارت و تبصره ذیل ماده 1 آیین نامه ثبت تشکیلات و موسسات غیر تجاری اامی است.


 
درابتدا جهت آشنایی بیشتر به تشریح انواع شرکت های تجارتی می پردازیم سپس موضوع اصلی نوشتار را مورد بررسی قرار می دهیم.
• طبق ماده 20 قانون تجارت شرکت های تجاری به هفت نوع، تقسیم می شود :
1. شرکت سهامی

2. شرکت با مسئولیت محدود
3. شرکت تضامنی
4. شرکت مختلط غیر سهامی
5. شرکت مختلط سهامی
6. شرکت نسبی
7. شرکت تعاونی تولید ومصرف
• شرکت سهامی :
مطابق ماده 2 قانون تجارت، شرکت سهامی شرکت بازرگانی محسوب می شود حتی اگر موضوع عملیات آن بازرگانی نباشد. و طبق ماده 3 قانون تجارت، در شرکت سهامی تعداد شرکاء نباید از 3 نفر کمترباشد. و براساس ماده 1 قانون تجارت ، سرمایه شرکت های سهامی به سهام تقسیم شده ومسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی آنهاست.
• انواع شرکت های سهامی
بر اساس ماده 4 قانون تجارت شرکت سهامی به دو نوع سهامی خاص و سهامی عام تقسیم می شود.
• شرکت سهامی خاص :
شرکت هایی که تمام سرمایه آنها در موقع تأسیس منحصرآ توسط مؤسسین تأمین گردیده است. و طبق ماده 5 قانون تجارت سرمایه شرکت های سهامی خاص از مبلغ 1,000,000 ریال نباید کمتر باشد.
• شرکت سهامی عام :
شرکت های که مؤسسین آنها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام تأمین می کنند اینگونه شرکت ها شرکت ها سهامی عام نامیده می شوند. ومطابق ماده 5 قانون تجارت سرمایه شرکت های سهامی عام از مبلغ 5,000,000 ریال نباید کمتر باشد.
• شرکت با مسئولیت محدود :
طبق ماده 94 قانون تجارت، شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل می شود وهر یک ازشرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود درشرکت مسئول پرداخت بدهی ها و تعهدات شرکت است.
• شرکت تضامنی :
شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی برای امور تجارتی بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود. اگر دارایی شرکت برای پرداخت تمام بدهی ها کافی نباشد هریک از شرکاء مسئول پرداخت بدهی ها شرکت می باشد؛هر قراری که بین شرکاء برخلاف این ترتیب داده شده باشد در مقابل اشخاص ثالث کان لم یکن خواهد بود.
• شرکت مختلط غیر سهامی :
شرکت مختلط غیرسهامی شرکتی است که برای امور تجاری در تحت اسم مخصوصی بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود بدون انتشار سهام تشکیل می شود؛ شریک ضامن مسئول کلیه بدهی ها است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود، شریک مسئولیت محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه است که در شرکت گذارده و یا بایستی بگذارد.
• شرکت مختلط سهامی :
به موجب ماده 162 ق.ت، شرکت مختلط سهامی شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی بین عده شرکاء سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می شود.
* شرکاء سهامی کسانی هستند که سرمایه آنها به صورت سهام یا قطعات سهام متساوی (قیمت) درآمده و مسئولیت آنها تا میزان همان سرمایه است که در شرکت دارند.
* شریک ضامن کسی است که سرمایه او به صورت سهام در نیامده و مسئول کلیه بدهی ها است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود، در صورت تعدد شریک ضامن مسئولیت آنها در مقابل طلبکاران و روابط آنها با یکدیگر تابع مقررات شرکت تضامنی خواهد بود.
• شرکت نسبی :
مطابق ماده 3 قانون تجارت، شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجاری تحت نام مشخصی بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هریک از شرکاء به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته.
• شرکت تعاونی :
یک شرکت تعاونی یک انجمن ثبت شده مستقل و وظیفه مند متشکل از افراد است با یک پیوستگی معمول ازعلایق، که به طور داوطلبانه با یکدیگر برای رسیدن به نیازهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی خود و استفاده از مشارکت مساوی از سرمایه مورد نیاز مشتری شدن محصولات و خدماتشان و پذیرش سهم منصفانه ای از ریسک و منافعی که بر اساس اصول پذیرفته شده بین المللی متقبل شده اند، متحد شده اند.
شرکت های تعاونی را می توان به طور کلی به سه گروه تولیدی،توزیعی ویا (تولیدی_ توزیعی ) تقسیم نمود.
• نحوه استفاده از نام شرکت با توجه به ماهیت انواع شرکت های تجاری :
در قوانین تجاری برای استفاده از نام شرکت با توجه به نوع شخصیت حقوقی مقرراتی در نظر گرفته شده است که به شرح ذیل می باشد.
_ در خصوص شرکت های سهامی طبق تبصره ماده 4 لایحه اصلاحی قانون تجارت در شرکت های سهامی عام عبارت شرکت سهامی عام » و در شرکت های سهامی خاص عبارت شرکت سهامی خاص» باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله با نام شرکت در کلیه اوراق واطلاعیه ها و آگهی های شرکت به طور روشن و خوانا قید شود.
_ درشرکت با مسئولیت محدود به موجب ماده 95 قانون تجارت بیان شده : در اسم شرکت باید عبارت ( با مسئولیت محدود) قید شود و الا آن شرکت در مقابل اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب و تابع مقررات آن خواهد بود. اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکاء باشد و الا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت.
ضمانت اجرای استفاده از اسم شرکاء در شرکت با مسئولیت محدود، مسئولیت شریک می باشد لذا چنانچه از نام شریک استفاده شود این موضوع به ذهن متبادر ( چیزی که ناگهان به خاطر آید.) می گردد که شریک دارای مسئولیت تضامنی می باشد. در خصوص اینکه ادارات ثبت، تأیید نام شرکت با مسئولیت محدود که متضمن اسم یکی از شرکاء است را به چه نحوی ممیزی می نمایند با ابهام مواجه است که در برخی از مراجع ثبتی این دسته از نام های درخواستی تأیید و در برخی دیگر از مراجع با توجه به ممنوعیت ایجاد شده ( نام شرکت متضمن اسم شریک) رد می گردد که در این خصوص می بایستی نظام واحد در نظر گرفته شود و به نظر می رسد اسم شرکت در شرکت با مسئولیت محدود نباید به نحوی انتخاب شود که موجب اشتباه و ایهام داربودن ضمانت شرکاء گردد و اشخاص ثالث را دچار تردید و اشتباه نماید.
_ درمورد شرکت های تضامنی به موجب ماده 117 قانون مذکور، در اسم شرکت تضامنی باید عبارت (شرکت تضامنی) ولااقل اسم یک نفر از شرکاء ذکر شود. درصورتی که اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکاء نباشد باید بعد ازاسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است عبارتی از قبیل ( و شرکاء) یا (و برادران) قید شود.
_ در شرکت های مختلط غیر سهامی و سهامی براساس مواد 141و 163 قانون تجارت مقرر شده، در اسم شرکت باید عبارت (شرکت مختلط) و لااقل اسم یکی از شرکاء ضامن قید شود. این دسته از شرکت ها در نظم کنونی فاقد درخواست می باشند.
_ در شرکت های نسبی حسب، ماده 4 قانون مذکور، در اسم شرکت نسبی عبارت ( شرکت نسبی) و لااقل اسم یک نفر از شرکاء باید ذکر شود؛ در صورتی که اسم شرکت شامل بر اسامی تمام شرکاء نباشد بعد ازاسم شریک یا شرکایی که ذکرشد عبارتی از قبیل وشرکاء » و برادران » ضروری است.
_ در شرکت های تعاونی نیز نام شرکت با قید کلمه تعاونی می بایستی در نظر گرفته شود. البته مراتب فوق به نحوی در اسناد رسمی و صادر از سوی ادارات ثبت شرکت ها مورد لحاظ قرار می گیرد، معذلک در خصوص سایر اسناد شرکت های تجارتی همچون اوراق عادی و تجاری و رسمی، رصد و نظارت بر موارد مذکور و ضمانت اجرای تکالیف فوق، با ابهام مواجه می باشد.


 
یکی از شاخصه های احراز و تخصیص شرکت های تجارتی استفاده از نام به عنوان معرف اصلی شرکت تجاری می باشد. نام شرکت به عنوان یکی از ممیزات اشخاص حقوقی و یکی از ابزارهای بسیار مهم شرکت ها برای جذب و برقراری ارتباط اشخاص در نظام حقوقی تلقی می گردد؛ شخصیت های حقوقی از جمله شرکت های تجارتی، همانند اشخاص حقیقی می بایستی با یک نام خاص شناخته و موجودیت پیدا نمایند.

از این رو اشخاص حقوقی بر طبق قانون تجارت و قانون ثبت شرکت ها و سایر قوانین و مقررات مربوطه می بایستی دارای نام مخصویی باشند تا با آن نام در مرجع ثبت شرکت ها به ثبت برسند و تمامی فعالیت های آنها در لقای آن نام انجام پذیرد. برطبق ماده 585 قانون تجارت، شخص حقوقی می تواند دارای کلیه حقوق و تکالیفی شود که قانون برای افراد قائل است مگر حقوق و وظایفی که بالطبیعه فقط انسان ممکن است دارای آن باشد، مانند حقوق و وظایف ابوّت – بنوّت و امثال ذلک. لذا اختصاص نام برای اشخاص حقوقی جهت احقاق و شناسایی حقوق و تکالیف آن امری ضروری می باشد. شناسایی آسان و بهره مندی از سوابق و تجارب شرکت در کنار نام مناسب برای آن شخصیت حقوقی امکان پذیر می باشد.
• چگونگی انتصاب نام شرکت های تجاری :
با عنایت به اینکه مرحله تأیید نام یکی از مراحل ثبت تأسیس و یا تغییرات انواع شرکت ها محسوب می گردد و به طور جداگانه و مستقل نام شرکت ثبت نمی گردد، لذا مقررات مجزا و مصرحی در این خصوص وجود ندارد،معذلک در حال حاضر ملاک اقدام تعیین نام دستورالعمل ابلاغی در سایت اطلاع رسانی ثبت شرکت ها می باشد. به طور کلی نام های درخواستی علاوه بر عدم تشابه می بایستی مشمول یکی عناوین اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری و یا مخالف موازین شرعی، نظم عمومی و یا شامل واژه های بی معنی یا الفاظ زشت و مستهجن و خلاف اخلاق حسنه و نام های ترکیبی فارسی که تداعی کننده واژه های بیگانه است، نباشد.
مطابق دستورالعمل اجرایی تعیین نام اشخاص حقوقی، متقاضیان ثبت اشخاص حقوقی، با مشخص نمودن نوع شخصیت حقوقی و ارائه مدارک لازم، نسبت به پیشنهاد نام شخصیت حقوقی مورد نظر اقدام می نمایند.
پیشنهاد نام اشخاص حقوقی از واژه یا واژگان با معنی که متقاضیان ثبت اعم از ایرانی یا خارجی ارائه می نماید صورت می پذیرد. اشخاص حقوقی که ثبت نام پیشنهادی آن ها نیازمند اخذ مجوز از مراجع ذی صلاح است، باید پیش از ارائه تقاضای ثبت تأسیس به مرجع ثبت شرکت ها، به طریق مقتضی نسبت به اخذ مجوز اقدام و به ضمیمه مدارک تسلیم نمایند. مهلت اعتبار نام تأیید شده اشخاص حقوقی که منجر به ثبت و آگهی می گردد، نامحدود است. اعتبار تأیید نام شخص حقوقی در شرف تأسیس یا تغییرات، 3 ماه از تاریخ تأیید می باشد. این مدت برای شرکت های سهامی عام، 6 ماه از تاریخ تشکیل مجمع عمومی مؤسس می باشد.
• مواردی که در انتخاب نام شرکت خود باید مد نظر داشته باشید شامل :
1. دارای ریشه فارسی باشد.
2. لاتین نباشد.
3. با شئونات انقلاب اسلامی ایران منافات نداشته باشد.
4. تکراری نباشد.
5. دارای اسم خاص باشد.
6. از اعداد به صورت ریاضی در آن استفاده نشود، بلکه به صورت حروف نوشته شود.
7. از عناوین ایثارگران و شاهد و امثالهم که انحصاراً تحت نظارت سازمان محترم بنیاد شهید و امورایثارگران می باشد، استفاده نشود.
8. ازعنوان های شعرا، دانشمندان و کاشفان درعصر حاضر استفاده نشود.
9. عدم استفاده ازحروف اول چند کلمه به عنوان اسم مخفف و یا ترکیبی از چند حرف.
10. عدم استفاده از حرف اول بعضی از کلمات مثل: پی وی سی و…
* حداقل تعداد سیلاب ها برای انتخاب نام شرکت 3 سیلاب می باشد.
• برخی از اسامی که قبل از ثبت نام شرکت نیاز به مجوز دارند:
شماری از نام های درخواستی از سوی متقاضیان قبل از ثبت نیاز به اخذ مجوز از دستگاه های اجرایی دارند که بر طبق بخشنامه ارسالی از سوی اداره کل ثبت شرکت ها و مؤسسات غیرتجاری نام های که نیاز به اخذ مجوز دارند احصاء شده است که برخی از موارد مذکور را می توان به شرح ذیل بیان نمود:
_ اسامی و عناوین مربوط به امور پولی و بانکی شامل: بانک ها و مؤسسات اعتباری و صرافی و لیزینگ ها و تعاونی ها و صندوق های تعاونی قرض الحسنه که نیاز به دریافت مجوز از بانک دارند.
_ اسامی و عناوین بیمه ای شامل: بیمه، خدمات بیمه، کارگزاری بیمه، نیاز به اخذ مجوز از بیمه مرکزی دارند.
_اسامی و عناوین بورس شامل: نهادهای مالی کارگزاران، معامله گران، بازارگردانان، مشاوران سرمایه گذاری مؤسسه رتبه بندی، صندوق سرمایه گذاری، شرکت های سرمایه گذاری بورسی، پردازش اطلاعات مالی، تأمین سرمایه و صندوق بازنشستگی نیاز به اخذ مجوز از سازمان بورس داشته. البته در خصوص استفاده از هر نوع درج عنوان ( سرمایه گذاری ترکیبی) در نام، نیازی به اخذ مجوز از سازمان بورس اوراق بهادارندارد و صرفاً عنوان سرمایه گذاری مطلق و یا سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار تکلیف به اخذ مجوز شده است. لذا سرمایه گذاری ساختمانی، سرمایه گذاری پروژه عمرانی و غیره نیاز به اخذ مجوز ندارد. هم چنین در خصوص تعاونی سهامی عام علاوه بر اخذ مجوز از ادارات تعاونی می بایستی از سازمان بورس اوراق بهادار نیز مجوز اخذ گردد. درباره تعاونی اعتبار علاوه بر وم دریافت مجوز از ادارات تعاونی می بایستی از بانک مرکزی نیز مجوز اخذ گردد.
_ اسامی و عناوین در قالب تعاونی، تعاونی مسکن و مصرف و تولید و خدماتی و کشاورزی، مستم اخذ مجوز از وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی می باشند.
_ و سایر مواردی که به موجب قانون پیش بینی گردیده است.
• نام پیشنهادی اشخاص حقوقی در موارد زیر قابل تأیید نمی باشد :

نامه های که درآن از اسامی، عناوین و اصلاحات بیگانه استفاده شده باشد.
نام های که مخالف موازین شرعی، نظم عمومی و یا شامل واژه های بی معنا یا الفاظ قبیحه و مستهجن و خلاف اخلاق حسنه باشند.
نام یا نام های اختصاری یا حروفی که رسماً متعلق به دولت باشد از قبیل ایران، کشور
ناجا،نزاجا، مگر با ارائه مجوز از مقام صلاحیت دار دولتی.

نام های که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارند.
هنگامی که در یک نام پیشنهادی،ترکیبی از دو واژه فارسی، تداعی کننده یک واژه بیگانه باشد، امکان ثبت آن وجود ندارد.
چنانچه نام شخصیت حقوقی به صورت مقید ثبت شده باشد، امکان انتخاب نام جدید مشتق از آن به صورت مطلق برای شخصیت حقوقی دیگر وجود ندارد. به طور مثال اگر نام شرکت تجارت بامداد البرز ثبت شده در بانک اطلاعاتی وجود داشته باشد، دیگر نام بامداد به تنهایی به متقاضی دیگرداده نمی شود هر چند که نام مذکور به تنهایی ثبت نشده باشد. البته این موضوع با برخی از اصول کلی حقوقی متفاوت می باشد که جا دارد نسبت به آن آسیب شناسی گردد و رویه اداره تعیین نام در تأیید نام در این خصوص اصلاح گردد.
* واژه هایی که به طرز گمرا کننده ای شبیه نام ثبت شده دیگری باشند، پذیرفته نمی شوند.
* اضافه کردن اعداد به نام هایی که سابقه ثبت دارند، پذیرفته نمی شوند و در صورت استفاده از اعداد در نام های جدید پیشنهادی، باید نگارش آن ها به صورت حروفی باشد. نام های تأیید شده، به صورت جداگانه و جدای از انتقال مالکیت شرکت، قابل انتقال به غیر نمی باشد.
* نام اشخاص حقوقی ثبت شده با تسلیم صورتجلسه ای که با رعایت قوانین، مقررات و شرایط اساسنامه متناسب با نوع شخصیت حقوقی تنظیم و به مرجع ثبت شرکت ها ارائه می شود، قابل تغییر خواهد بود، در تعیین و تغییرنام اشخاص حقوقی رعایت مواد مواد قانونی از جمله قانون تجارت و تبصره ذیل ماده (4) لایحه اصلاحی قانون تجارت و تبصره ذیل ماده (1) آیین نامه ثبت تشکیلات و مؤسسات غیر تجاری اامی است.


 
علامت تجاری وسیله ای است که به تاجر یا تولید کننده جنس اجازه می دهد اجناس خود را از اجناس سایرین مشخص سازد.
ماده 1 قانون ثبت علایم تجاری و اختراعات مصوب 1 تیرماه 1310 ، علامت تجاری را به شرح ذیل تعریف می کند :

" علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش، تصویر ، رقم ، حرف ، عبارت ، مهر ، لفاف و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی ، تجاری یا فلاحتی اختیار می شود. ممکن است یک علامت تجاری برای تشخیص محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعتی یا تجار و یا محصول یک شهر و یا یک ناحیه از مملکت اختیار شود".
جهت جلوگیری از سواستفاده ی متقلبان و ایجاد شهرت و وجه برای محصولات و شرکت خود ، اولین اقدامی که می بایست  انجام داد، ثبت برند می باشد. با ثبت برند ، طبق قانون ثبت علائم تجاری شرکت شما حق انحصاری پیدا می کند که به موجب آن می توانید از عرضه کالاهای یکسان یا مشابه توسط اشخاص ثالث تحت علائم تجاری که عین یا به طریق گمراه کننده ای مشابه علامت تجاری شما هستند جلوگیری نمایید.
مرجع ثبت علامت تجاری و اختراعات ، " اداره کل مالکیت صنعتی " است. ثبت کلیه علائم مزبور و اختراعات فقط در همین اداره به عمل می آید. امروزه علامت تجاری از اهمیت خاصی برخوردار گشته و تجار حساسیت زیادی نسبت به حفاظت و صیانت از آن نشان می دهند.
در ذیل ، به شرایط و مدارک مورد نیاز جهت ثبت علامت تجاری در دماوند می پردازیم . گفتنی است، شهرستان دماوند نام یکی از شهرستان های استان تهران در ایران است که نام اسطوره ای کوه دماوند را با خود به همراه دارد. شایان ذکر است، قرار گرفتن دماوند در محل پیوستن مرزهای سه منطقه پر اهمیت کشور ( تهران، مازندران ، سمنان ) اهمیت این منطقه را دو چندان کرده است.
شرایط ثبت علامت تجاری در دماوند :
ثبت علائم تجاری، صنعتی و خدمات دارای محدودیت قانونی است. قانون ثبت علائم و آیین نامه اصلاحی اجرایی مصوب سال 13337 ثبت علائم ذیل را ممنوع نموده است:
– علائم رسمی،دولتی و مملکتی نظیر پرچم ایران،علائم وزارتخانه ها،هلال احمر،علائم نیروهای مسلح و ….
– علایمی که قبلاَ خود یا مشابه آن به ثبت رسیده باشد.
– علائم منافی عفت عمومی ونظم و انضباط اجتماعی
– علائمی که دارای اسم و عبارت عمومی باشد و دولت استعمال آن را تحت علامت تجاری منع کرده باشد.
علایم تجاری باید واجد شرایط ذیل باشند :
الف) موجب گمراه کردن مشتریان نگردد.
ب) باید وجه تمایز داشته و ابتکاری باشد.
مدارک مورد نیاز برای ثبت نام و علامت تجاری :
1- مدارک مثبت هویت متقاضی
الف) اشخاص حقیقی:کپی شناسنامه و کپی کارت ملی
ب) اشخاص حقوقی:آخرین رومه رسمی دلیل مدیریت کپی شناسنامه و کارت ملی صاحبان امضاء
2- مدارک نماینده قانونی:چنانچه تقاضا توسط نماینده قانونی(وکیل،دارنده یا دارندگان حق امضا برای اشخاص حقوقی و ….) به عمل آید مدارک آن ضمیمه گردد.
3-10 نمونه گرافیکی یا کپی یا تصویر از علامت درخواستی حداکثر در ابعاد ده در ده سانتی متر
4- در صورت سه بعدی بودن علامت ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند.
5- ارائه مدارک دال بر فعالیت در رشته مربوط
6- استفاده از حق تقدم:چنانچه متقاضی ثبت بخواهد به استناد تقاضای ثبت یا ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم (حداکثر 6 ماه) استفاده نمایند می بایست مدارک مربوط به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم کنند.
7- نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و تاییدیه مقام صلاحیت دار
ثبت علامت تجاری با قید نکات ذیل در دفتر مخصوصی انجام می شود .
1- تاریخ و شماره ترتیب اظهارنامه
2- تاریخ و شماره ثبت علامت و مشخصات و اقامتگاه و تابعیت صاحب علامت
3- الصاق  یک نمونه از علامت به محلی که به این امر اختصاص داده شده است.
4- اخذ حق الثبت و حقوق دریافتی برای هر طبقه
5- امضاء درخواست کننده یا قائم مقام او به طوری که قسمتی از امضاء در روی صفحه و قسمتی دیگر روی علامت باشد.
علامات تجاری که به ثبت می رسند تا مدت ده سال از تاریخ تنظیم اظهارنامه ، اعتبار ثبت دارند. با تقاضای مجدد صاحب علامت در پایان مدت، مجدداَ برای ده سال دیگر به حالت انحصاری باقی می مانند. ( در صورت عدم درخواست تمدید ثبت ظرف مهلت یاد شده، امکان درخواست آن ظرف مهلت 6 ماه پس از پایان اعتبار ثبت علامت ، با پرداخت جریمه تاخیر به میزان نصف هزینه ثبت علامت وجود دارد ، والا ثبت علامت از درجه اعتبار ساقط خواهد شد . )
از اینکه ما را انتخاب نموده اید، بسیار متشکریم.
موسسه حقوقی ثبت  با کادری متخصص و مجرب در زمینه های
1. ثبت برند و علائم تجاری ( مشاوره جهت انتخاب نام برند، استعلام برند و )
2. ثبت شرکت
3. ثبت تغییرات شرکت
4. ثبت اختراع
5. ثبت طرح صنعتی
6. خدمات کارت بازرگانی
7. خدمات مشاوره حقوقی و وکالتی و …
خدمات خود را به صورت ویژه ارائه می نماید.


پیش از هر چیز، لازم دانستیم به مناسبت موضوع قبل از آنکه به شرایط تبدیل شرکت تضامنی به سهامی بپردازیم، ابتدا توضیحاتی راجع به شرکت تضامنی و سهامی ارائه نماییم و سپس وارد بحث اصلی شویم . قدر مسلم آن است که شما عزیزان می توانید در صورت نیاز به هر گونه مشاوره در این رابطه با کارشناسان ما در ثبت شرکت نیک در ارتباط باشید. همکاران ما در این مرکز ، از طریق مشاوره تخصصی رایگان شما را راهنمایی خواهند کرد.


معرفی شرکت تضامنی و شرکت سهامی
شرکت تضامنی :
برابر ماده 116 قانون تجارت شرکت تضامنی شرکتی است که بین دو یا چند نفر تحت اسم مخصوصی برای امور تجاری با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود و در صورتی که دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض آن کافی نباشد، هر یک از شرکاء مسئول پرداخت تمام قروض شرکت خواهد بود و منظور از مسئولیت تضامنی همین است و به این جهت گفته می شود در شرکت تضامنی اعتبار و شخصیت شرکاء در تشکیل شرکت دخالت دارد و تادیه دیون و تعهدات شرکت به عهده آن هاست
شرکت سهامی :
شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است.
به موجب ماده 2 لایحه مزبور"شرکت سهامی،شرکت بازرگانی محسوب می شود،ولو این که موضوع عملیات آن،بازرگانی نباشد".بنابراین،شرکت سهامی به محض تشکیل و ثبت،در زمره شرکت های تجاری قرار می گیرد.هر چند که برای انجام امور غیر تجاری،مانند خرید و فروش آپارتمان،تاسیس شده باشد و با توجه به اینکه موضوع شرکت های تجاری دیگر،باید حتماَ امور تجاری باشد،تا شرکت بازرگانی محسوب گردند،لذا می توان گفت که لایحه اصلاح قانون تجارت،در مورد شرکت های عام و خاص،قائل به استثنا شده و به این طریق خواسته است با وسعت بخشیدن به زمینه های فعالیت،موجبات بیشتر تشکیل آن ها،بخصوص تشکیل شرکت سهامی عام را که در آن سرمایه های کوچک از راه خرید سهام،امکان مشارکت و جریان پیدا می کند،فراهم آورد.
در شرکت سهامی تعداد شرکا نباید از سه نفر کمتر باشد

شرایط تبدیل شرکت تضامنی به شرکت سهامی
منظور از تبدیل این است که بدون محو شخصیت حقوقی قبلی شرکت و ایجاد شخصیت حقوقی جدیدی برای آن ، شرکت شکل و قالبی نو پیدا کند.مثل این که شرکت تضامنی به شرکت سهامی خاص یا عام تبدیل شود.
به موجب ماده ( 135 ) قانون تجارت : " شرکت تضامنی می تواند با تصویب تمام شرکاء به شرکت سهامی مبدل گردد. در این صورت رعایت تمام مقررات راجع به شرکت سهامی حتمی است ".
بنابراین :
1) باید کلیه مقررات مربوط به شرکت سهامی رعایت شود. منجمله اساسنامه آن بر طبق و مبنای شرکت سهامی باید تنظیم شود. در ضمن در شرکت سهامی محدود بودن مسئولیت شرکاء اجرا خواهد شد که انجام این عمل با رضایت تمام شرکاء باید صورت گیرد. البته نسبت به دیونی که مربوط به زمان تضامنی بودن شرکت می باشد ؛ قاعده تضامنی شرکاء به جای خود باقی است.
2) شرکت نسبت به دوره عمل شرکت تضامنی به تصفیه حساب یا بستانکاران و ارباب معاملات اقدام کند و در واقع اصل تضامن را از بین ببرد.
3) این اقدام با رضایت همه شرکا باشد.
شایان ذکر است ، چون در شرکت تضامنی شخصیت شرکاء بسیار حائز اهمیت است ؛ هر گاه یکی از شرکاء فوت نماید وراث او می توانند از ورود در شرکت خودداری نمایند و نمی توان آن ها را مجبور کرد که در شرکت باقی بمانند. زیرا برای پرداخت قروض شرکت با سایر شرکاء مسئولیت تضامنی خواهند داشت و امکان دارد دارایی موروث کفاف پرداخت آن را ندهد و به ناچار می بایستی از دارایی خودشان بپردازند. بنابراین وراث هرگز راضی به ادامه کار چنین شریکی نیستند و چون تمایل ندارند؛ و قانوناَ مردود است. ممکن است فوت شریک باعث انحلال شرکت شود.


 
موسسین شرکت ها ، می بایست نسبت به ثبت شرکت اقدام نمایند. در رابطه با ضرورت ثبت شرکت، ماده 195 قانون تجارت مقرر کرده است : ثبت کلیه شرکت های مذکور در این قانون اامی و تابع جمیع مقررات ثبت شرکت هاست. مقررات ثبت شرکت ها ، هم در قانون تجارت پیش بینی شده اند و هم در قانون ثبت شرکت ها. هر یک از این قوانین نیز در مورد ثبت شرکت ها، آیین نامه یا نظامنامه ای دارند که جزئیات تشریفات ثبت را بیان می کند. از آن جا که مقررات ثبت هر یک از انواع شرکت های تجاری، به تفصیل در مقالات پیشین بیان شده است، در این جا فقط به توضیح راجع به مدارک ثبت شرکت  می پردازیم.

مدارک ثبت شرکت
الف : کپی مدارک هویتی شامل شناسنامه و کارت  ملی ، گواهی عدم سوء پیشینه مدیر عامل و اعضای هیات مدیره، کپی شناسنامه و کارت ملی و گواهی عدم سوء پیشینه بازرس اصلی و علی البدل ( در شرکت های سهامی خاص)
ب: نام شرکت
ج: موضوع فعالیت شرکت
چ: میزان سرمایه شرکت
و: آدرس شرکت ( می بایست فقط در محدوده منطقه ثبتی باشد )
ه: تعیین سهامداران و میزان سهام آن ها
ز: تعیین مدیران شرکت و سمت آن ها ( مدیر عامل ، رییس هیات مدیره ، نایب رییس هیات مدیره )
ی:  اسامی اشخاصی که حق امضا دارند.
د: تعیین بازرسین شرکت ( مخصوص شرکت های سهامی خاص)

شرایط
– اعضای هیات مدیره و مدیر عامل هیچ گونه شغل دولتی نداشته باشند .
– مدیر عامل نباید مدیر عامل شرکت دیگری باشد .
– در شرکت سهامی خاص، دو بازرس اصل و علی البدل باید وجود داشته باشد.
بازرسان مجاز باید دارای شرایط ذیل باشد:
1- حسن شهرت و عدم محکومیت کیفری موثر
2- حداقل مدرک تحصیلی لیسانس در یکی از رشته های متناسب با وظایف محوله
3- داشتن حداقل 5 سال سابقه کار مفید
4- عدم اشتغال به نمایندگی در مجلس شورای اسلامی
افراد ممنوع الانتخاب به سمت بازرس :
طبق ماده 147 اشخاص ذیل نمی توانند به سمت بازرسی شرکت سهامی انتخاب شوند:
1- اشخاص مذکور در ماده ی 111 قانون تجارت (محجورین،ورشکستگان و محرومین از حقوق اجتماعی)
2- مدیران و مدیر عامل شرکت
3- اقرباء سببی یا نسبی مدیران و مدیر عامل تا درجه سوم از طبقه اول و دوم
4- هر شخصی که خود یا همسر از اشخاص مذکور در بند 2 موظفاَ حقوق دریافت می دارد.


 
موسسین شرکت ها ، می بایست نسبت به ثبت شرکت اقدام نمایند. در رابطه با ضرورت ثبت شرکت، ماده 195 قانون تجارت مقرر کرده است : ثبت کلیه شرکت های مذکور در این قانون اامی و تابع جمیع مقررات ثبت شرکت هاست. مقررات ثبت شرکت ها ، هم در قانون تجارت پیش بینی شده اند و هم در قانون ثبت شرکت ها. هر یک از این قوانین نیز در مورد ثبت شرکت ها، آیین نامه یا نظامنامه ای دارند که جزئیات تشریفات ثبت را بیان می کند. از آن جا که مقررات ثبت هر یک از انواع شرکت های تجاری، به تفصیل در مقالات پیشین بیان شده است، در این جا فقط به توضیح راجع به مدارک ثبت شرکت  می پردازیم.

مدارک ثبت شرکت
الف : کپی مدارک هویتی شامل شناسنامه و کارت  ملی ، گواهی عدم سوء پیشینه مدیر عامل و اعضای هیات مدیره، کپی شناسنامه و کارت ملی و گواهی عدم سوء پیشینه بازرس اصلی و علی البدل ( در شرکت های سهامی خاص)
ب: نام شرکت
ج: موضوع فعالیت شرکت
چ: میزان سرمایه شرکت
و: آدرس شرکت ( می بایست فقط در محدوده منطقه ثبتی باشد )
ه: تعیین سهامداران و میزان سهام آن ها
ز: تعیین مدیران شرکت و سمت آن ها ( مدیر عامل ، رییس هیات مدیره ، نایب رییس هیات مدیره )
ی:  اسامی اشخاصی که حق امضا دارند.
د: تعیین بازرسین شرکت ( مخصوص شرکت های سهامی خاص)

شرایط
– اعضای هیات مدیره و مدیر عامل هیچ گونه شغل دولتی نداشته باشند .
– مدیر عامل نباید مدیر عامل شرکت دیگری باشد .
– در شرکت سهامی خاص، دو بازرس اصل و علی البدل باید وجود داشته باشد.
بازرسان مجاز باید دارای شرایط ذیل باشد:
1- حسن شهرت و عدم محکومیت کیفری موثر
2- حداقل مدرک تحصیلی لیسانس در یکی از رشته های متناسب با وظایف محوله
3- داشتن حداقل 5 سال سابقه کار مفید
4- عدم اشتغال به نمایندگی در مجلس شورای اسلامی
افراد ممنوع الانتخاب به سمت بازرس :
طبق ماده 147 اشخاص ذیل نمی توانند به سمت بازرسی شرکت سهامی انتخاب شوند:
1- اشخاص مذکور در ماده ی 111 قانون تجارت (محجورین،ورشکستگان و محرومین از حقوق اجتماعی)
2- مدیران و مدیر عامل شرکت
3- اقرباء سببی یا نسبی مدیران و مدیر عامل تا درجه سوم از طبقه اول و دوم
4- هر شخصی که خود یا همسر از اشخاص مذکور در بند 2 موظفاَ حقوق دریافت می دارد.


 
پس از تشکیل شرکت سهامی عام و ارسال مدارک مورد اشاره در قانون تجارت به اداره ثبت شرکت ها، این اداره موظف است در مهلت قانونی تعیین تکلیف نماید.
ماده 10 لایحه اصلاح قانون تجارت به اقدامات بعدی اداره ثبت چنین اشاره نموده است : ” مرجع ثبت شرکت ها پس از مطالعه ی اظهارنامه و ضمایم آن و تطبیق مندرجات آن ها با قانون اجازه ی انتشار اعلامیه پذیره نویسی را صادر خواهد نمود .”
لذا با توجه به ماده 10 قانون یاد شده ثبت شرکت ها پس از تسلیم اظهارنامه ، طرح اساسنامه و طرح اعلامیه پذیره نویسی به اداره ثبت شرکت ها باید اقدامات ذیل را انجام دهد :
1. مطالعه اظهارنامه و ضمائم آن
2. تطبیق مندرجات مدارک تسلیم شده با قانون
3. صدور اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی

اقدامات موسسین پس از صدور مجوز اداره ثبت شرکت ها
ماده 11 لایحه اصلاح قانون تجارت در اقدامات لازم پس از صدور مجوز صریحاَ اشاره نموده است :
” اعلامیه پذیره نویسی باید توسط موسسین در جراید آگهی گردیده و نیز در بانکی که تعهد سهام نزد آن صورت می گیرد در معرض دید علاقه مندان قرار داده شود.”
لذا با توجه به ماده 11 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 1347 موسسین پس از مطالعه اظهارنامه و ضمائم تاسیس شرکت سهامی عام و تطبیق آن ها با قانون و صدور اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی اقدامات ذیل را انجام می دهند :
1. آگهی اعلامیه پذیره نویسی در جراید توسط موسسین
2. قرارداد اعلامیه پذیره نویسی در معرض دید علاقه مندان در بانکی که تعهد سهام در آن صورت می گیرد.
پذیره نویسی عبارت است از قبول پیشنهادی که از طرف موسسان به عموم مردم می شود تا قسمتی از سرمایه شرکت را تعهد کنند و با پرداخت تمام یا قسمتی از مبلغ تعهدی خود در شرکتی که بعداَ تاسیس می شود شریک و صاحب سهم گردند. از این رو موسسان در موقع تسلیم پیشنهادات خود با قبول کنندگان آشنایی ندارند و می بایست برای جلب علاقه مندان به پذیره نویسی با رعایت قانون مراتب پذیره نویسی را از طریق جراید به عموم مردم اعلام دارند که در این صورت علاقه مندان به پذیره نویسی با ملاحظه شرایط و قرارداد پذیره نویسی که در معرض دید آنان در بانکی که تعهد سهام در آن شده است تصمیم خود را می گیرند.
لازم به ذکر است چنانچه شرکت تا شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه مذکور در ماده 6 لایحه اصلاح قانون تجارت به ثبت نرسیده باشد به درخواست هر یک از موسسین یا پذیره نویسان مرجع ثبت شرکت ها که اظهارنامه به آن تسلیم شده است گواهینامه ای حاکی از عدم ثبت شرکت ها صادر می نماید و گواهی صادره را به بانکی که تعهد سهام و تادیه وجوه در آن به عمل آمده است ارسال می دارد تا موسسین و پذیره نویسان به بانک مراجعه و تعهدنامه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند . در این صورت هرگونه هزینه که برای تاسیس شرکت پرداخت یا تعهد شده باشد به عهده موسسین خواهد بود.
شرکت سهامی عام از زمان تشکیل و پیش از به ثبت رسیدن دارای حقوق و تعهداتی است که قانون آن را معین کرده است در نتیجه مدیران شرکت به محض انتخاب شدن و قبول سمت خود می توانند از اختیاراتی که قانون به آن ها اعطاء کرده است استفاده کنند زیرا وفق مواد 19 و 23 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 1347 موسسین شرکت نسبت به کلیه اعمال و اقداماتی که به منظور تاسیس و به ثبت رسانیده شرکت انجام می دهند مسئولیت تضامنی دارند. بنابراین موسسین راساَ برای جلوگیری از استمرار ضررهای وارده از حقی که در ماده 17 لایحه یاد شده فراهم گردیده استفاده نموده و  با درخواست گواهینامه حاکی از عدم ثبت و پذیره نویسان می توانند با مراجعه به بانک مذکور تعهدنامه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند تا هزینه مازاد بر تاسیس شرکت گریبان گیر آن ها نگردد.


 
کلمه برند (brand) ریشه در کلمه اسکاندیناوی برندر دارد. در واقع، در آن زمان علامت تجاری وسیله ای برای تشخیص صاحبان اصلی حیوانات به حساب می آمد و صاحب حیوانات با سوزاندن تن آن ها به شکل یک علامت ویژه، آن ها را علامت گذاری می کردند. امروزه، برندها علائمی هستند که برای معرفی کالا و محصول از لحاظ کیفیت و ضمانت مرغوبیت جنس آن ها مورد استفاده قرار می گیرند و می تواند نقش، رقم، حرف و … باشد.
ثبت علامت اختیاری است مگر در مواردی که دولت اامی قرار دهد. به عنوان مثال، مواد غذایی که باید در لفاف و ظروف مخصوصی باشد مثل : کنسرو، کره و … یا نوشابه و آب های گازدار، یا لوازم آرایشی که اثر مستقیم روی پوست بدن انسان دارد. مثل : صابون، عطر، ادکلن و یا داروهای اختصاصی با موارد استعمال طبی اعم از انسانی و حیوانی ” مصوب 30 اردیبهشت ماه 1328 هیات دولت .
علامت تجاری باید جدید باشد و سابقه ثبت و استعمال توسط دیگران را نداشته باشد. باید ابتکاری و توام با طراحی و ظرایف شکلی باشد. طوری باشد که مشتری را به اشتباه و سردرگمی و در نتیجه به انتخاب نادرست سوق ندهد.
شایان ذکر است ، با توجه به جدول طبقه بندی کالا،هرگاه برای نوعی کالای مشخص علامتی از طبقه ای خاص استفاده شود، شخص دیگری که پس از انتخاب علامت مذکور بخواهد برای کالای خود از نوع مشابه از طبقه مزبور و از همان علامت قبلی استفاده کند،با ممنوعیت استفاده و ثبت علامت مواجه خواهد شد.
به موجب ماده 12 قانون ثبت و علائم و اختراعات : ” علامت تجاری قابل نقل و انتقال است ولی انتقال آن در مقابل اشخاص ثالث وقتی معتبر خواهد بود که موافق مقررات این قانون به ثبت رسیده باشد”. در صورت ثبت، دولت از آن حمایت می کند. مدت حمایت دولت از این علامت ده سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه می باشد.  مرجع ثبت ، اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی است.
ثبت علامت قابل اعتراض از سوی اشخاص ذی نفع است. کلیه دعاوی حقوقی و جزایی مربوط به علامت تجاری در دادگاه های تهران رسیدگی می شود. مطابق ماده 5 قانون ثبت علائم و اختراعات ایران، ثبت علامت های ذیل به عنوان علامت تجاری ممنوع است :
1. پرچم مملکتی ایران و هر پرچم دیگری که دولت ایران استعمال آن را به طور علامت تجاری منع کند و همچنین مدال ها و نشانه ها و انگ های دولت ایران .
2. کلمات و یا عباراتی که موهم انتساب به مقامات رسمی ایران باشد از قبیل دولتی و امثال آن .
3. علائم موسسات رسمی مانند هلال احمر، صلیب سرخ و نظایر آن .
4. علائمی که مخل انتظامات عمومی یا منافی عفت

مدارک لازم جهت  ثبت برند
علامت تجاری ( برند ) به دو نوع حقیقی و حقوقی به ثبت می رسد. بین علامت تجاری حقیقی و حقوقی در مدارک مورد نیاز آن  تفاوت است.برای شخص حقیقی همه ی مدارک باید به نام شخص و مرتبط به طبقه و فعالیت مورد نظر باشد و  در مدارک لازم برای شخص حقوقی تمام  مدارک ومجوزها باید به نام شخصیت حقوقی یعنی شرکت باشد و طبقه ی مورد نظر برای ثبت باید در موضوع شرکت ذکر شده باشد.
الف) شخص حقیقی:
1. کپی شناسنامه شخص متقاضی
2. کپی کارت ملی شخص متقاضی
3. کپی کارت بازرگانی (در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
4. نمونه علامت تجاری در کادر 10 در 10

5.ارائه نمونه برند طراحی شده در صورت درخواست متقاضی
6. گواهی امضا
7.شماره همراه به نام مالک
8.کد پستی طبق آدرس محل ست و محل فعالیت

نکته : کلیه مدارک ترجیحا برابر بااصل شده باشند

ب) شخص حقوقی:
1. کپی شناسنامه دارنده حق امضا
2. کپی کارت دارنده حق امضا
3. کپی رومه ی  تاسیس و آخرین تغییرات شرکت (از آخرین تغییرات شرکت نباید بیش از دو سال گذشته باشد)
4. کپی کارت بازرگانی (در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
5. یک نمونه از علامت مورد تقاضا (در کادر 10 در 10)

6.ارائه نمونه برند طراحی شده در صورت درخواست متقاضی

7. گواهی امضا دارنده حق امضا
8. شماره تماس شرکت و شماره همراه به نام دارنده حق امضا

مدارک ترجیحا برابر با اصل شده باشند
نکته: در صورتی که در تصویر علامت یا نام مورد نظر شما جهت ثبت کلمه یا حروف لاتین استفاده نشده باشد،ارائه ی کارت بازرگانی اامی نخواهد بود.

مراحل ثبت علامت تجاری
اولین اقدام جهت ثبت برند ، انتخاب نام برای آن است. بحث برند و عوامل انتخاب نام برند یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار حتی در سطح بین المللی است .
در انتخاب نام برند ، توجه به نکات ذیل اامی است:
الف- اسامی عام را نمی توان به نام علامت تجاری یا برند انتخاب نمود.زیرا این نوع کلمات جنبه عمومی داشته و مختص نوع بخصوصی از کالا نمی تواند باشد.مثلاَ کلمه قند را نمی توان برای محصول قند انتخاب نمود و یا اینکه شکل ماهی را بدون آنکه حالت مخصوصی داشته باشد نمی توان برای کنسرو ماهی انتخاب نمود.
ب- اوصاف اجناس نمی توانند به عنوان علامت تجاری انتخاب شوند، مانند باقلوای شیرین
ج- نشانه های ساده مانند خط مستقیم و اشکال هندسی یا رنگ های عادی نباید به عنوان علامت اختیار شوند مگر آنکه از ترکیب آن ها تصویر ابتکاری پیدا شود.
انتخاب ارقام برای علامت تجاری اگر حاکی از کیفیت جنس نباشد،اصولاَ اشکالی ندارد.مثلاَ انتخاب 222 برای نوعی از پارچه یا ارقام 4711 برای ادوکلن،ولی انتخاب ارقام 30 یا 40 یا 50 برای روغن موتور چون شاید به نظر مشتری حاکی از کیفیت جنس و درجه غلظت آن باشد جایز نیست.
انتخاب حروف نیز برای علامت اشکالی ندارد و امروزه اغلب علامات کارخانجات حروف اولیه نام کارخانه را نشان می دهد. مانند G.E.C-Fiat و غیره
پس از انتخاب نام، باید اظهارنامه را در سامانه اداره مالکیت صنعتی ثبت کرد. برای این منظور به پایگاه اینترنتی مالکیت صنعتی ( قسمت ثبت علائم تجاری ) به نشانی   مراجعه نمایید. مراحل ثبت نام در سامانه به قرار ذیل است :
– انتخاب نوع اظهارنامه
– درج مشخصات مالک
– بارگذاری مدارک خواسته شده
– بازبینی اطلاعات وارد شده و تایید اطلاعات
– پرداخت هزینه ثبتی از طریق اینترنت
سپس، اداره مالکیت صنعتی ، به بررسی مدارک می پردازد، چنانچه نواقصی در آن ها مشاهده نماید ابلاغ رفع نقص ارسال می گردد و باید نقص را رفع نمایید و در صورت عدم نقص اطلاعات، آن را تایید می کند و مراتب ثبت و واریز مبلغ نهایی به متقاضی اطلاع رسانی می شود. در رابطه با هزینه ی واریزی چند نکته قابل ذکر است :
1. هزینه ی واریزی بر حسب حقیقی یا حقوقی بودن متقاضی ثبت علائم تجاری متفاوت می باشد.
2. علاوه بر هزینه های واریزی همان طور که در ادامه خواهیم گفتیم ، هر علامت تجاری چاپ دو آگهی در رومه ی رسمی کشور را نیز دارد که با توجه به تعداد خطوط و ابعاد علامت تجاری و سیاه سفید یا رنگی بودن آن هزینه خواهد داشت.
پس از طی این مراحل، مراتب در رومه رسمی با قید نام و نشانی صاحب علامت و کالاهایی که در آن ها از علامت استفاده می شود آگهی می گردد. چنانچه  ظرف 30 روز از تاریخ نشر آگهی اعتراضی از طرف اشخاص ذی نفع به عمل نیاید اداره ثبت علامت مورد تقاضا را به نام متقاضی در دفتر مخصوص به ثبت رسانیده و گواهی ثبت را به درخواست کننده تسلیم می نماید.
پس از ثبت علامت تصدیقی که حاوی نکات ذیل باشد با الصاق یک نمونه کامل از علامت بر روی آن به صاحب علامت یا نماینده او تسلیم می شود:
1- تاریخ وصول اظهارنامه و شماره ثبت آن در دفتر ثبت اظهارنامه
2- تاریخ ثبت علامت و شماره ثبت آن
3- اسم و اقامتگاه و تابعیت صاحب علامت
4- نوع مال التجاره و یا محصول و طبقات محصولی که علامت برای تشخیص آن به کار می رود.
5- تعیین اجزایی که صاحب علامت حق استفاده انحصاری آن را به خود تخصیص ثبت رسیده باشد.
6- تاریخ و شماره و محل ثبت در خارجه در صورتی که علامت قبلاَ در خارجه به ثبت رسیده باشد.
7- تاریخ صدور تصدیق
8- مدت اعتبار ثبت علامت
9- امضای رییس شعبه ثبت علائم تجارتی و مدیر کل ثبت اسناد و املاک


 
در طول حیات شرکت، ممکن است قوانین حاکم بر شرکت تغییر کند یا برای آن که شرکت بتواند خود را با تحولات اقتصادی داخل و خارج آن تطبیق دهد، چهارچوب حقوقی اولیه ای را که برای فعالیت اقتصادی – تجاری خود در نظر گرفته است تغییر دهد. این موارد، وضعیت خاص جدیدی را در شرکت ایجاد می کنند و شرکت را دچار تغییر می سازند.
کلیه تغییرات مربوط به شرکت اعم از تغییرات اساسنامه ، افزایش یا کاهش سرمایه،  ورشکستگی، ابطال، تصفیه، تقسیم اموال و … باید فوراَ ثبت گردد. این تغییرات در صورتی امکان پذیر است که به وسیله مجمع عمومی فوق العاده و یا هیأت مدیره به تصویب رسیده باشد.
به موجب ماده 200 ق. ت ثبت تغییرات ذیل  در شرکت اامی است:
الف- تغییر اساسنامه
ب- تمدید مدت شرکت، زاید بر مدت مقرر
ح- انحلال شرکت، حتی در مواردی که انحلال به واسطه ی انقضای مدت شرکت صورت گیرد.
د- تعیین کیفیت تفریغ حساب یا تبدیل شرکاء یا خروج بعضی از آن ها از شرکت
ه- تغییر اسم شرکت
و- در هر تقسیم راجع به مورد معین ماده ی 58 ق.ت در ماده ی نهم نظامنامه قانون تجارت، علاوه بر موارد بالا، تغییر مدیر یا مدیران شرکت هم افزوده شده است.
بدیهی است عدم انعکاس تغییرات مربوطه و یا هر گونه اخفاء اطلاعات که موجب ضرر و زیان و اغفال دیگران شود موجبات پاسخگویی فرد را فراهم نموده و عدم ثبت مراتب، نافی مسئولیت و جبران خسارات وارده و قصور قانونی شخص خاطی نخواهد بود.

مدارک لازم جهت ثبت تغییرات شرکت :
1) کپی شناسنامه و کارت ملی اعضای قدیم و جدید
2) تعداد سهام شرکت و اعضای قدیم و جدید
3) اسامی اشخاصی که حق امضا دارند
4) آدرس و کد پستی
5) سمت اعضای جدید و قدیم
6) کپی آخرین آگهی تغییرات
7) مبلغ سرمایه و ارزش ریالی
8) در صورت نقل و انتقال سهام برگه دارایی

مراحل ثبت تغییرات شرکت
همان طور که گفته شد، برای به ثبت رساندن تغییرات شرکت نیاز به تنظیم صورتجلسه است که ذیل آن می بایست به امضای اعضای شرکت رسیده باشد.چنانچه شرکتی قصد داشته باشد بطور همزمان چند تغییر در شرکت ایجاد کند مثلاَ تغییر آدرس، تغییر در سهام و… باید برای هر یک به طور جداگانه صورتجلسه تنظیم کند. صورتجلسات باید متناسب با نوع شرکت انتخاب شود.شرکت هایی که با مجوز به ثبت رسیده اند برای تغییرات شرکت خود باید از نهادهای مختلف گروهی مجوز گرفته و صورتجلسه تغییرات را هم که به تایید مجوز درآمده همراه با اصل مدارک و مجوز به اداره ثبت شرکت ها تقدیم نمایند.
جهت ثبت تغییرات شرکت ، در قدم اول می بایست به سامانه اداره ثبت شرکت ها به نشانی http://irsherkat.ssaa.ir  مراجعه نمایید و اطلاعات خواسته شده را به شرح ذیل  تکمیل کنید.
– انتخاب استان و واحد ثبتی.
– درج اطلاعات شرکت.
– درج شناسه ی ملی شرکت.
– درج شماره ثبت در صورت نداشتن شناسه ملی ( شماره ثبت در صورتجلسه تأسیس و اساسنامه شرکت.)
– تعیین نوع شرکت ( سهامی خاص، با مسؤلیت محدودو…)
– تعیین نوع صورتجلسه ( مجمع عمومی عادی، فوق العاده و …)
– تعیین تعداد اعضای حاضر درجلسه.
– وارد نمودن مشخصات کامل ( نام و نام خانوادگی، شماره ملی و …)
– مشخص نمودن سمت متقاضی.
– تعیین تاریخ برگزاری جلسه، ساعت شروع و پایان جلسه.
– دریافت شماره دسترسی 19 رقمی در قسمت پذیرش موقت.
– مشخص نمودن نام و نام خانوادگی و سمت اعضاء امضا کننده ی دفتر.
– درج تصمیمات اتخاذ شده در جلسه از فهرست نوع تصمیم.
– انتخاب و وارد نمودن نام درخواستی و ثبت نام (پیشنهاد پنج نام)
– مشخص نمودن اعضای حاضر در جلسه و عنوان سمت آنها در جلسه ( نوع شخص، نام شخص، مشصات شناسایی، تابعیت)
– درج شماره ملی در صورت ایرانی بودن و کد فراگیر اشخاص خارجی در صورت غیر ایرانی بودن.
– درج سمت در شرکت.
– مشخص کردن ارتباط اشخاص در جلسه. (نماینده و یا وکیل بودن)
– تأیید مدارک مورد نیاز بنا به تصمیمات انتخاب شده در جلسه و نوع  صورتجلسه توسط متقاضی.
– تایپ متن صورتجلسه ( استفاده از دریافت متن پیشنهادی رایانه )
– تأییدیه پذیرش جهت ارسال صورتجلسه مکانیزه به ثبت شرکتها.
لازم به ذکر است، با توجه به اینکه، تمام ممیزی ها بر مبنای اطلاعات وارد شده در متن صورتجلسه و اطلاعات کامل اشخاص حقیقی و حقوقی وارد شده در سامانه صورت می پذیرد، لذا نقص یا عدم ورود اطلاعات به منزله ی مردود شدن پذیرش صورتجلسه خواهد شد.
پس از پذیرش اینترنتی از طریق سامانه و اخذ تأییدیه پذیرش، متقاضیان باید نسخه های اصلی صورتجلسات تنظیمی و ضمائم آن ها به همراه سایر مدارکی در که فوق ذکر شد، به اداره ثبت شرکت ها پست نمایند. اداره ی کل شرکتها در صورت صحت صورتجلسه و رعایت کردن کلیه اصول و قواعد قانونی آن و مطابقت موارد آن با پرونده ی اصلی، آگهی تغییرات ثبتی را صادر نموده که در رومه رسمی و کثیرالانتشار اطلاع رسانی شود.

ثبت تغییرات شرکت در مناطق آزاد
طبق ماده ی 10 ضوابط ثبت شرکت ها در مناطق آزاد اشخاص حقوقی مکلفند به منظور ثبت هر گونه تغییرات در اساسنامه و ترکیب هیات مدیره،بازرسان،صاحبان امضای مجاز، کاهش یا افزایش سرمایه و انحلال شرکت یا موسسه ظرف یک هفته مراتب را به صورت کتبی به واحد ثبتی منطقه اطلاع دهند.عدم اطلاع به موقع رافع مسئولیت مدیران اشخاص حقوقی مذکور نخواهد بود. »
به موجب ماده ی 5 مقررات تاسیس و فعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد» این موارد عبارتند از:
1) تغییرات در اساسنامه
2) تغییرات در مدیران
3) تغییرات در سرمایه
4) تغییرات در سهام سهامداران
شایان ذکر است، درمورد شرکت های بیمه ، چون تاسیس آن ها با مجوز شرکت بیمه ی مرکزی ایران صورت می گیرد، در طول فعالیت نیز شرکت بیمه ی مرکزی بر آن ها نظارت دارد و از این رو، اعمال برخی از تغییرات موکول به موافقت بیمه ی مرکزی ایران گردیده است.
وفق ماده ی 10 مقررات تاسیس وفعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد ، چنانچه شرکت بیمه بر خلاف اساسنامه ی خود یا سایر مقررات  حاکم  بر شرکت های بیمه رفتار کند،شرکت بیمه ی مرکزی فعالیت شرکت مزبور را بطور موقت یا دائم ممنوع می کند.همچنین طبق ماده ی 9 از همان مقررات، در صورت ورشکستگی یا عدم توانایی مالی شرکت بیمه،شرکت بیمه ی مرکزی می تواند پروانه ی فعالیت شرکت بیمه را لغو کند.
بطور کلی هرگونه تغییرات در اساسنامه بانک ها و موسسات اعتباری باید به پیشنهاد سازمان منطقه آزاد به تایید شورای پول و اعتباربرسد. ( تبصره ی 1 ماده ی 4 آئین نامه ی اجرائی عملیات پولی و بانکی در مناطق آزاد )

ثبت تغییرات در شرکت های خارجی
مرجع ثبت شعب و نمایندگی شرکت خارجی تنها اداره ی ثبت شرکت های تهران می باشد.
تغییرات راجع به نمایندگان شرکت و یا مدیران یا شعب آن باید به اداره ثبت اسناد اطلاع داده شود.تا وقتی که این اطلاع داده نشده عملیاتی که نماینده و یا مدیر سابق به نام شرکت انجام داده عملیات شرکت محسوب است؛ مگر اینکه شرکت اطلاع اشخاصی را که به استناد این ماده ادعای حقی می کنند از تغییر نماینده یا مدیر خود به ثبوت برساند.(ماده 7 قانون ثبت شرکت ها)
قانون ثبت شرکت ها در خصوص ورشکستگی، انحلال و تصفیه شرکت های خارجی، مورد را به سکوت برگزار نموده است.به طور مسلم هنگامی که شرکت در کشور اصلی خود ورشکسته و یا منحل می گردد، شعبه آن نیز در ایران منحل می گردد و انحلال ورشکستگی آن ها تابع مقررات اصلی خود شرکت می باشد.

ثبت شرکت نیک


 
مهم ترین شرکت شخص در نظام حقوقی ایران ، شرکت تضامنی می باشد . در این مقاله ، حدود اختیارات مدیران ومسئولیت آن ها مورد بحث واقع خواهد شد. در این رابطه مقالات ذیل را نیز می توانید مطالعه نمایید :

- نحوه تشکیل و ثبت شرکت تضامنی
- مراحل ثبت شرکت تضامنی
- اداره شرکت تضامنی
- تعداد ، مدت مدیریت و شرایط مدیران در شرکت تضامنی

• حدود اختیارات مدیران
برخلاف شرکت های سهامی و با مسئولیت محدود ، در قانون تجارت در مورد حدود اختیارات مدیران شرکت تضامنی و نحوه اعمال مدیریت آن ها سخنی گفته نشده است. با توجه به اینکه مطابق ماده 120 ق. ت مدیر در شرکت های تضامنی می تواند واحد یا متعدد باشد می توان بین دو مورد قائل به تفکیک شد. بدین صورت که اگر مدیر واحد باشد وی به تنهایی عهده دار اداره امور شرکت خواهد بود و در محدوده اختیاراتی که به او داده شده به تنهایی عهده دار اداره امور شرکت خواهد بود و در محدوده اختیاراتی که به او داده شده است به عنوان نماینده شرکت اقدام می نماید. اختیارات مدیر مزبور چنانچه در شرکت نامه یا اساسنامه معین و مشخص شده باشد وی باید در محدوده آن عمل نماید و اعمال خارج از اختیارات تفویض شده نسبت به شرکت غیرنافذ خواهد بود. اما چنانچه اختیارات مدیر در شرکت نامه یا ااساسنامه معین نشده باشد در این صورت باید با توجه به ماده 121 ق. ت و ماده 51 همان قانون که رابطه مدیران را با شرکت ، رابطه وکیل با موکل در نظر گرفته است ، از قواعد عمومی حاکم بر وکالت استفاده کرد. مطابق ماده 661 ق. م چنانچه وکالت مطلق باشد اختیارات وکیل را باید محدود به اداره کردن شرکت در نظر گرفت . ماده مزبور مقرر داشته است : " در صورتی که وکالت مطلق باشد فقط مربوط به اداره کردن اموال موکل خواهد بود " .
پرسش مهم در مورد ماده 661 ق. م این است که مراد از اداره کردن اموال موکل چیست ؟
پاسخ به حقوقدانان به پرسش فوق متفاوت است :
به نظر یکی از حقوقدانان ، منظور از اداره اموال موکل ، نگاهداری و حفاظت و گرفتن مال الاجاره و مطالبات است ولی اجاره دادن و فروش خارج از حدود اداره اموال می باشد. یکی از حقوقدانان مفهوم " اداره " را در مقابل مفهوم " تصرف " قرار داده و تمییز آن دو را ازیکدیگر به عرف و اراده ی طرفین در هر مورد واگذار کرده اند. برخلاف دیدگاه اول ، در این دیدگاه اجاره دادن و باز کردن حساب جاری و پس انداز از امور مربوط به اداره اموال است ولی فروختن ، بخشیدن و رهن گذاردن در شمار امور مربوط به " تصرف " ( به معنی خاص کلمه ) قرار دارد مگر اینکه در دید عرف لازمه اداره اموال به شمار آید. بر همین اساس به نظر ایشان ، خرید و فروش که برای وکیل مدنی از حدود " اداره اموال " به طور معمول خارج است در مورد مدیر موسسه تجاری از امور اداری است.
به نظر می رسد اعمال حکم مقرر در ماده 661 ق. م در مورد مدیران شرکت های تضامنی مستم توجه به شخصیت حقوقی شرکت و اهداف تشکیل آن است و اداره کردن را در ماده 661 باید بر این اساس تفسیر کرد. بنابراین با توجه به اینکه هدف از تشکیل شرکت تضامنی انجام فعالیت های تجاری است ( ماده 116 ق. ت ) در نتیجه مدیر شرکت را باید دارای کلیه اختیارات لازمه برای تحقق اهداف شرکت دانست و وی می تواند در محدوده موضوع شرکت ، تمامی معاملات لازم را انجام دهد و نه تنها اختیار انجام خود موضوع شرکت را خواهد داشت بلکه اختیار انجام لوازم و مقدمات آن را نیز خواهد داشت. چنانچه ماده 671 ق. م مقرر می دارد : " وکالت در هر امر مستم وکالت در لوازم و مقدمات آن نیز هست مگر اینکه تصریح به عدم وکالت شده باشد ".
با توجه به آنچه گفته شد اختیارات مدیر یا مدیران در شرکت تضامنی مشابه اختیارات مدیران در شرکت با مسئولیت محدود می باشد. زیرا ماده 105 ق. ت در ممورد شرکت با مسئولیت محدود مقرر داشته است : " مدیران شرکت کلیه اختیارات لازمه را برای نمایندگی و اداره شرکت خواهند داشت مگر اینکه در اساسنامه غیر این ترتیب مقرر شده باشد. هر قراردادی راجع به محدود کردن اختیارات مدیران که در اساسنامه تصریح به آن نشده در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن است " .
اما در مواردی که مدیران شرکت تضامنی متعدد باشد ، سوال اساسی این است که آیا هر کدام از مدیران از تمام اختیارات لازم برای اداره امور شرکت و انجام معاملات مربوط به موضوع شرکت برخوردارند یا اینکه هیچیک به تنهایی حق انجام آن را نداشته و همه آن ها باید به نحو اجتماع معاملات مورد نظر را انجام دهند.
در پاسخ باید گفت که در عمل در مواردی که مدیران متعدد می باشند که از جمع آن ها به عنوان هیئت مدیره یاد می شود . در شرکت نامه یا اساسنامه یا حتی تصمیمات جداگانه در زمان انتخاب مدیران ، اختیارات هر کدام مشخص می شود که کدام یک از مدیران مجاز به امضای اسناد تعهد آور و قراردادهای مورد وم و اسناد تجاری می باشند و این تصمیمات نیز در رومه رسمی آگهی و منتشر می شود تا اشخاص بتوانند با توجه به آن با شرکت وارد معامله گردند. البته چنانچه در شرکتی اقدامات فوق انجام نگرفته باشد ، در این صورت با الهام از ماده 121 ق . ت که ماهیت رابطه مدیران با شرکت را ، مبتنی بر رابطه وکالت در نظر گرفته است و با لحاظ کردن قواعد عام وکالت در قانون مدنی از جمله ماده 669 باید گفت که هیچ یک از مدیران به تنهایی اختیار انجام اقداماتی را نخواهند داشت و همه مدیران باید به نحو اجتماع اسناد تعهد آور و قراردادهای منعقده را امضا نموده و اسناد تجاری نیز به امضای همه آن ها برسد و در این خصوص فرقی میان مدیران شریک و مدیران غیر شریک وجود ندارد.
چنانچه بیان گردید حدود اختیارات مدیران در شرکت تضامنی با الهام از مواد 121و 51 ق. ت مانند حدود اختیارات مدیران در شرکت با مسئولیت محدود به شرح ماده 105 ق. ت می باشد یعنی مدیران از کلیه اختیارات لازم برای اداره امور شرکت برخوردار هستند. سوالی که در این خصوص قابل طرح بوده این است که آیا می توان اختیارات مدیران را محدود کرد ؟ و در صورت مثبت بودن پاسخ ، آیا این محدودیت در مقابل اشخاص ثالث قابل استناد است یا نه ؟
در پاسخ باید گفت قانون تجارت مه تنها در مورد اختیارات مدیران حکمی مقرر نکرده است در مورد محدود کردن اختیارات آن ها نیز پیش بینی خاصی ننموده است ولی با توجه به قواعد عام راجع به وکالت در مورد جواز محدود کردن اختیارات مدیران نباید تردیدی صورت گیرد. زیرا وکیل اختیارات خود را از موکل می گیرد و خارج از اختیارات تفویض شده به او اختیاری نخواهد داشت. اما در مورد اینکه آیا شرکت در مقابل اشخاص ثالث می تواند به محدودیت های انجام گرفته استناد کند یا نه ؟
باید گفت به طور کلی در مورد محدودیت اختیارات مدیران در مورد دو نوع از شرکت های تجاری یعنی شرکت های سهامی و شرکت با مسئولیت محدود تصریح قانونی وجود دارد که مطابق ماده 1 ل. ا. ق. ت در شرکت های سهامی هیچگونه محدودیتی در مقابل اشخاص ثالث قابل استناد نمی باشد حتی اگر این محدودیت در اساسنامه شرکت پیش بینی و آگهی شده و انتشار یافته باشد. ماده 1 در این مورد مقرر داشته است : " جز درباره موضوعاتی که به موجب مقررات تاین قانون اخذ تصمیم و اقدام درباره آن ها در صلاحیت خاص مجامع عمومی است مدیران شرکت دارای کلیه اختیارات لازم برای اداره امور شرکت می باشند مشروط بر آنکه تصمیمات و اقدامات آن ها در حدود موضوع شرکت باشد. محدود کردن اختیارات مدیران در اساسنامه یا به موجب تصمیمات مجامع عمومی فقط از لحاظ روابط بین مدیران و صاحبان سهام معتبر بوده و در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن است " .
برخلاف شرکت های سهامی، قانونگذار در مورد آثار محدود کردن اختیارات مدیران در شرکت با مسئولیت محدود حکمی متفاوت با حکم مذکور در ماده 1 مقرر نموده است. ماده 105 ق. ت در این خصوص این چنین مقرر داشته است : " مدیران شرکت کلیه اختیارات لازمه را برای نمایندگی و اداره شرکت خواهند داشت مگر اینکه در اساسنامه غیر این ترتیب مقرر شده باشد. هر قرارداد راجع به محدود کردن اختیارات مدیران که در اساسنامه تصریح به آن نشده در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن است " .
بنابراین قانونگذار در مورد شرکت با مسئولیت محدود ، بین محدودیت های اساسنامه و محدودیت های غیر اساسنامه ای قائل به تفکیک شده و محدودیت های از نوع اول را در مقابل اشخاص ثالث قابل استناد دانسته است ولی محدودیت های از نوع دوم را در مقابل اشخاص ثالث قابل استناد ندانسته است اگر چه این گونه محدودیت ها در رابطه بین شرکت و مدیر قابل استناد می باشد.
با توجه به آنچه گفته شد، حال سوال این است که در مورد محدودیت اختیارات مدیران در شرکت های تضامنی باید همانند شرکت های سهامی ( ماده 1 ) عمل نمود یا مانند شرکت با مسئولیت محدود ( ماده 105 ) یا باید به طریق دیگری عمل نمود ؟
به نظر می رسد با توجه به اینکه حکم قانونگذار در ماده 1 ل. ق. ت خلاف قاعده و استثنایی می باشد لذا از وحدت ملاک آن نمی توان در شرکت های تضامنی استفاده نمود ولی حکم مقرر در ماده 105 ق. ت حکمی مطابق با قواعد حقوقی می باشد و از طرفی نیز نگرش قانونگذار در سال 1311 نمی تواند به انواع شرکت های تجاری متفاوت باشد لذا از حکم ماده 105 ق. ت در مورد شرکت های تضامنی نیز می توان استفاده نمود.
بنابراین هر گاه اختیارات مدیر یا مدیران شرکت تضامنی در شرکت نامه یا اساسنامه شرکت محدود شده باشد شرکت در مقابل اشخاص ثالث می تواند به این نوع محدودیت ها استناد کند ولی اگر به موجب تصمیمات جداگانه اعم از مجمع عمومی یا هیئت مدیره محدود شده باشد فقط در رابطه مدیران با شرکت اعتبار داشته و قابل استناد است و نسبت به اشخاص ثالث قابل استناد نخواهد بود.

• مسئولیت مدیران
همان طور که می دانیم ، مدیر یا مدیران شرکت تضامنی را باید نماینده شرکت دانست نه نماینده شرکا و ماهیت این رابطه نمایندگی نیز با توجه به ماده 121 ق. ت ، عبارت از وکالت می باشد. بنابراین مدیر یا مدیران شرکت با قبول این نمایندگی، از یک طرف از جانب شرکت اختیار و اذن لازم برای اداره امور شرکت و تصرفات لازم را دریافت می دارند که البته اختیارات آن ها محدود به میزانی است که در شرکت نامه یا اساسنامه یا تصمیمات دیگر و در فقدان آن ها مطابق مقررات قانونی ازجمله ماده 661 ق. م تعیین می شود. اما نتیجه قبول نمایندگی از طرف دیگر این است که مانند هر نماینده و وکیل دیگر متعهد می شوند اقدامات لازم برای اداره شرکت را انجام دهند و شرکت را با توجه به اساسنامه یا شرکت نامه و با در نظر گرفتن موضوع آن مدیریت نمایند و در مقام ایفای نمایندگی از حدود اختیارات خود تعدی ننموده و همیشه مصلحت شرکت را مد نظر قرار دهند. ( ماده 667 ق. م ) این تعهد و تکلیف مدیران شرکت مانند هر نماینده دیگر بدون ضمانت اجرا نبوده و چنانچه در اقدامات خود مرتکب تقصیر گردند و از حدود اختیارات خود تعدی نموده یا مصلحت شرکت را رعایت ننمایند و در اثر آن خسارتی متوجه شرکت گردد ، مسئولیت جبران خسارت وارده را بر عهده خواهند داشت. چنانچه ماده 666 ق. م در این مورد مقرر داشته است : " هر گاه از تقصیر وکیل خسارتی به موکل متوجه شود که عرفاَ وکیل مسبب آن محسوب می گردد مسئول خواهد بود ".
مسئولیت مدیر یا مدیران شرکت تضامنی در ارتباط با شرکت ، شرکا و اشخاص ثالث قابل مطالعه است که به طور جداگانه به آن ها اشاره می شود.

اول- مسئولیت مدیر در مقابل شرکت :

مسئولیت مدیر در مقابل شرکت را می توان در دو قسمت مسئولیت حقوقی و مسئولیت کیفری مورد مطالعه قرار داد.
الف- مسئولیت حقوقی مدیر
قانون تجارت در مورد مسئولیت حقوقی مدیر یا مدیران شرکت تضامنی حکمی مقرر نکرده است ولی این امر مانع از مسئول دانستن مدیر در موارد تقصیر نمی باشد و بلکه در اینکه موارد باید به قواعد عام مسئولیت اعم از مسئولیت قراردادی و مسئولیت غیرقراردادی مراجعه کرد. بنابراین اگر در اثر کوتاهی مدیر شرکت از انجام وظایف خود خسارتی به شرکت وارد گردد بدون تردید با اثبات کوتاهی و تقصیر وی ، او را باید در قبال خسارت های وارده به شرکت مسئول دانست. همچنان که اگر از ناحیه تعدی و مدیر از حدود اختیارات خود نیز خسارتی وارد شود باید وی را مسئول جبران آن ها دانست. ماده 666 ق. م مسئولیت وکیل را در مقابل موکل ، ملتنی بر تقصیر وکیل قرار داده و مقرر داشته است : " هر گاه از تقصیر وکیل خسارتی به موکل متوجه شود که عرفاَ وکیل مسبب آن محسوب می گردد مسئول خواهد بود ". البته در مورد مسئولیت قراردادی مدیران باید آن محسوب می گردد مسئول خواهد بود ". البته در مورد مسئولیت قراردادی مدیران باید مفاد مواد 227 و 229 ق. م نیز مورد توجه قرار گیرد که به موجب آن ها ، عدم انجام تعهد به منزله تقصیر مدیر محسوب می شود مگر اینکه ثابت نماید که عدم انجام به واسطه علت خارجی بوده است که نمی توان مربوط به او نمود یا رفع و دفع آن خارج از حیطه اقتدار او بوده است.
برای مثال هر گاه مدیر خارج از حدود اختیارات تفویض شده از جانب شرکت ، معاملاتی را انجام دهد ، این معاملات که از نظر حقوقی فضولی و غیر نافذ می باشند و تحت شرایطی شرکت می تواند در قبال اشخاص ثالث به فقدان اختیار مدیر استناد نماید ، در صورت رد معامله از جانب شرکت ، چنانچه خسارتی از ناحیه این معامله به شرکت وارد شده باشد مدیر مطابق قواعد عمومی مربوط به معاملات فضولی در مقابل شرکت مسئول می باشد. ( ماده 259 ق. م )
همچنین با توجه به اینکه اموال شرکت که در اختیار مدیر قرار می گیرد در دست ایشان امانت می باشد لذا مطابق قواعد عام راجع به وکالت ، مدیر در حکم امین محسوب می شود و ضامن تلف شدن اموال شرکت یا خسارت وارده به آن ها نمی باشد مگر در صورت تعدی یا تفریط .
نکته قابل توجه در مورد مسئولیت مدیران ، نوع مسئولیت در صورت متعدد بودن آن ها می باشد. بدین معنی که اگر مدیران شرکت تضامنی متعدد باشند و از ناحیه تعدی یا تفریط آن ها خسارتی به شرکت وارد شود ، آیا مدیران مزبور در مقابل شرکت مسئولیت تضامنی خواهند داشت یا اشتراکی ؟
در پاسخ باید گفت : با توجه به اینکه مسئولیت تضامنی در نظام حقوقی ایران خلاف اصل می باشد و باید آن را محدود به مواردی ساخت که در قانون به آن تصریح شود و در مورد شرکت های تضامنی چنین تصریحی وجود ندارد لذا باید مسئولیت مدیران را در مقابل شرکت ، مسئولیت اشتراکی در نظر گرفت. البته در صورتی که میزان تقصیر هر یک از آن ها قابل تعیین باشد هر کدام باید به میزان تقصیر و سببیت خود در ورود ضرر مسئول باشند ولی چنانچه تعیین میزان تقصیر امکان پذیر نباشد همه به طور مساوی مسئول خواهند بود . در مواردی که تمام سبب در ورود خسارت یکی از مدیران باشد وی به تنهایی مسئول خواهد بود.
ب- مسئولیت کیفری مدیر
اگرچه در قانون تجارت به مسئولیت کیفری مدیر یا مدیران شرکت اشاره نشده است ولی این امر مانه از تعقیب کیفری آن ها در صورت ارتکاب جرمی در دوران مدیریت خود نمی باشد. البته منظور جرائمی است که آن ها در ارتباط با شرکت مرتکب می شوند مانند خیانت در امانت ، تدلیس در معاملات و . البته در مورد مدیران شرکت تضامنی ، قواعد عام حقوق جزا یعنی جرائم و مجازات های مذکور در قانون مجازات اسلامی حاکم خواهد بود ولی باید توجه داشت که جرائم اختصاصی که در لایحه اصلاحی قسمتی از قانون تجارت 1347 در مورد مدیران شرکت های سهامی مقرر گردیده است در مورد مدیران شرکت های تضامنی قابلیت اجرایی ندارد.
نکته قابل توجه در مورد مسئولیت مدیران در مقابل شرکت ، نحوه تعقیب آن ها می باشد. در اینگونه موارد باید بین دو مورد قائل به تفکیک شد. بدین معنی که اگر مدیر متخلف در مدیریت نباشد و اشخاص دیگری به جای ایشان به مدیریت انتخاب شده باشند در این صورت مدیران بعدی به عنوان نماینده شرکت حق تعقیب حقوقی و کیفری مدیر را خواهند داشت. ولی اگر شرکای شرکت به تخلفات یا ارتکب جرم از سوی مدیری که همچنان در مدیریت شرکت می باشد متوجه شوند در این صورت تعقیب وی امر مشکلی می باشد. زیرا خود وی به عنوان نماینده شرکت علیه خود اقامه دعوی نمی کند.
دوم – مسئولیت مدیران در مقابل اشخاص ثالث :
مطابق قواعد عمومی مسئولیت ، هر کس خسارتی به مال یا جان دیگری وارد نماید باید آن را جبران نماید. در مورد مدیران شرکت های تضامنی ، این سوال مطرح می شود که اگر در مقام ایفتی تعهدات مدیریتی مدیران شرکت ، خسارتی به اشخاص ثالث وارد شود ، خود مدیران باید مسئولیت جبران آن را بر عهده داشته باشند یا از آن جا که آن ها به نمایندگی از طرف شرکت عمل نموده اند ، مسئولیت بر عهده شرکت می باشد و مدیران در مقابل اشخاص ثالث مسئول نمی باشند.
قانون تجارت در این مورد پیش بینی خاصی نکرده است. برخی از حقوقدانان تصریح کرده اند که هر گاه مدیر در اجرای وظایف خود ، زیانی به اشخاص ثالث وارد آورد ، جوابگوی خسارت شرکت خواهد بود مشروط بر اینکه در حدود اختیاراتی که به او تفویض شده است عمل کرده باشد. برای مثال پرداخت به موقع مالیات وظیفه مدیر است و هر گاه در انجام دادن این امر تاخیر کند ، خسارت ناشی از تاخیر که اداره دارایی به صورت جریمه معین خواهد کرد از شرکت اخذ خواهد شد اما شرکت نیز می تواند خسارت وارد به خود را از مدیر مطالبه کند.
برخلاف دیدگاه فوق، مطابق ماده 198 قانون مالیات های مستقیم ، مدیران شرکت های تجاری با شرکت نسبت به پرداخت مالیات بر درآمد مسئولیت تضامنی دارند. بنابراین مطابق ماده مزبور ، در صورت عدم پرداخت مالیات مربوط به شرکت تجاری از سوی مدیران شرکت ، خود مدیران نیز در کنار شرکت مسئول می باشند و قانونگذار برای حفظ منافع عمومی ، آن دو را در مقابل اداره دارایی متضامناَ مسئول دانسته است.
یکی از حقوقدانان معتقد است هر گاه مدیر شرکت شبه جرم یا جرم غیرعمدی مرتکب شود و در اثر آن خسارتی به اشخاص ثالث وارد شود ، شرکت مسئول جبران آن ها می باشد مانند اینکه مدیر شرکت برای انجام وظایف خود در موقع انجام ماموریتی با اتومبیل خود باعث تصادف و قتل غیرعمد می گردد خسارت حاصله از این جرم در مرتبه اول بر عهده مدیر و در صورت عدم توانایی او بر عهده شرکت است . حقوقدان مزبور مستند دیدگاه خود را قانون مسئولیت مدنی مطرح نموده اند و در آخر تصریح کرده اند که اگر مدیر شرکت تقصیر کرده باشد ، شرکت حق دارد خسارت حاصله را از او مطالبه کند.
ماده 12 قانون مسئولیت مدنی مصوب 1339 مقرر داشته است : " کارفرمایانی که مشمول قانون کار هستند مسئول جبران خساراتی می باشند که از طرف کارکنان اداری و یا کارگران آنان در حین انجام کار یا به مناسبت آن وارد شده است مگر اینکه محرز شود تمام احتیاط هایی که اوضاع و احوال قضیه ایجاب می نموده به عمل آورده یا اینکه اگر احتیاط های مزبور را به عمل می آوردند باز هم جلوگیری از ورود زیان مقدور نمی بود کارفرما می تواند به وارد کننده خسارت در صورتی که مطابق قانون مسئول شناخته شود مراجعه نماید " .
ماده 13 قانون مزبور نیز در جهت حمایت از زیاندیدگان مقرر داشته است : " کارفرمایان مشمول ماده 12 مکلفند تمام کارگران و کارکنان اداری خود درا در مقابل خسارت وارده از ناحیه آنان به اشخاص ثالث بیمه نمایند " .
از توجه به مواد فوق که از قواعد عام مسئولیت مدنی در نظام حقوقی ایران می باشند چند نکته روشن می شود :
1- مبنای وضع قانون مسئولیت مدنی حمایت از اشخاص زیان دیده می باشد که برای این منظور مقرراتی مانند مسئولیت تضامنی و مسئولیت نیابتی را مقرر نموده است.
2- مسئولیت کارفرما در قبال اشخاص ثالث نسبت به خساراتی که از طرف کارکنان اداری یا کارگران آنان وارد می شود ، مبتنی بر اماره تقصیر است و بر همین اساس اگر محرز شود که کارفرما تمام احتیاط هایی که اوضاع و احوال قضیه ایجاب می نموده به عمل آورده یا اینکه اگر احتیاط های مزبور را به عمل می آورد باز هم جلوگیری از ورود زیان مقدور نمی بود از مسئولیت معاف می شود.
3- حکم مذکور در ماده 12 قانون مسئولیت مدنی ناظر به موردی است که رابطه مدیر شرکت با شرکت ، مبتنی بر قانون کار باشد. بنابراین در مواردی که مدیر شرکت قرارداد کار با شرکت بسته نباشد در این صورت خود مدیر مسئول جبران خسارت خواهد بود و خسارات ناشی از فعل مدیر به شرکت ( کارفرما ) قابل انتساب نخواهد بود.
4- هر گاه خسارت وارده به اشخاص ثالث از اعمال و اقدامات خارج از حدود اختیارات مدیر شرکت ناشی شده باشد در این صورت شرکت در قبال آن ها مسئولیتی نخواهد داشت و خود مدیر باید پاسخگوی آن باشد. زیرا در اینگونه موارد که مدیر سمتی از جانب شرکت در انجام امور مزبور نداشته ، تقصیری به شرکت به عنوان کارفرما قابل انتساب نمی باشد مانند مواردی که مدیر خارج از حدود اختیارات آگهی شده خود معاملاتی را انجام می دهد که این معاملات نسبت به شرکت غیرنافذ بوده و می تواند آن ها را رد نماید و در مقابل اشخاص ثالث به محدودیت های آگهی شده استناد نماید. اگر از این قبیل معاملا ضرری متوجه اشخاص ثالث شده باشد خود مدیر مسئول بوده و شرکت مسئولیتی نخواهد داشت .
سوم- مسئولیت مدیران در مقابل شرکا :
همان طور که می دانیم ، مدیران شرکت چنانچه مرتکب تقصیر گردیده و خسارتی به شرکت وارد نمایند در مقابل شرکت مسئول جبران خسارات وارده خواهند بود. حال پرسش مطرح این است که آیا مدیران علاوه بر شرکت ، در مقابل شرکای شرکت نیز مسئول می باشند و شرکای شرکت می توانند علیه مدیران برای جبران خسارت اقامه دعوی نمایند ؟
در قانون تجارت در این خصوص تصریحی وجود ندارد ولی اگر ماده 121 ق. ت که ناظر به ماده 51 می باشد مورد توجه قرار گیرد ظاهراَ پاسخ سوال مثبت است. زیرا در ماده 51 ق. ت ، به صراحت از مسئولیت مدیر در مقابل شرکا سخن گفته و مقرر داشته است :
" مسئولیت مدیر شرکت در مقابل شرکا ، همان مسئولیتی است که وکیل در مقابل موکل دارد " ولی با توجه به پذیرش شخصیت حقوقی شرکت های تجاری باید از ظاهر ماده 51 رفع ید نمود و آن را ناظر به مسئولیت مدیر در مقابل شرکت دانست و در نتیجه مدیران شرکت نسبت به خسارات ناشی از عدم انجام تعهدات قراردادی و وظایف قانونی خود در مقابل شرکت مسئولیتی ندارند ولی در مقابل شرکت مسئول می باشند.


 
همان طور که می دانیم ، ثبت شرکت ها در ایران تابع طریقه اعلامی ( خوداظهاری ) است. به این معنی که متقاضی ثبت شرکت یا موسسه، با تکمیل فرم اظهارنامه یا تقاضانامه و شرکت نامه ( بسته به نوع شرکت یا موسسه ) که شامل مواردی همچون موضوع فعالیت، محل فعالیت ، مشخصات سهامداران ، میزان سرمایه و مشخصات اعضای هیئت مدیره و مدیرعامل می شود و همچنین ارائه اساسنامه ای که دربر گیرنده نحوه اداره شرکت و اساس تشکیلات و عمل شرکت می باشد به مرجع ثبت شرکت ها، درخواست ثبت شرکت یا موسسه خود را می نماید .

اداره ثبت شرکت ها پس از بررسی اجمالی نسبت به مدارک ارائه شده و مطابقت مفاد آن با قانون تجارت و قانون ثبت شرکت ها و در صورت کامل بودن مدارک، نسبت به ثبت آن در دفتر مربوطه اقدام نموده و مراتب ثبت شرکت یا موسسه را در رومه رسمی کشور و یکی از رومه های کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت، جهت اطلاع عموم آگهی می نماید.
به دستور ماده 220 قانون تجارت تمامی شرکت های تجاری ایرانی، همچنین شرکت های خارجی که در ایران به ثبت رسیده اند باید در کلیه اسناد و صورت حساب ها و اعلانات و نشریات خود اعم از تشریات چاپی و خطی تصریح نمایند تحت چه شماره ای به ثبت رسیده اند وگرنه محکوم به پرداخت جزای نقدی خواهند شد.
همچنین در اجرای آیین نامه اختصاص شناسه ملی به کلیه اشخاص حقوقی، هیئت وزیران شرکت ها و موسسات غیرتجاری موظفند در کلیه اوراق ، آگهی ها و اسناد ، شناسه ملی خود را نیز درج نمایند.
در این رابطه ، نکته حائز اهمیت این است که اداره ثبت شرکت ها با وجود بررسی اجمالی که نسبت به مدارک شرکت به عمل می آورد، به هیچ وجه مسئول صحت مدارک مزبور و صحت اظهارات متقاضیان نیست و اگر شرکت مخالف قانون تشکیل شده باشد یا اینکه موجباتی برای ابطال شرکت موجود باشد، دادستان و هر ذی نفعی می تواند ابطال ثبت شرکت را از دادگاه تقاضا کند.

ثبت شرکت باطل شد
ضمناَ باید در نظر داشت که اداره ثبت شرکت ها بعد از ثبت کردن شرکت راساَ نمی تواند ابطال ثبت شرکت را اعلام کند و چنانچه تخلفاتی در تشکیل یا ثبت شرکت مشاهده نماید، باید از دادگاه ابطال ثبت شرکت را تقاضا نماید.
به طور مثال چون در جریان ثبت شرکت ها، معمولاَ همه موسسین شرکت در اداره مربوطه حاضر نمی شوند و طی صورت جلسه مجمع عمومی موسسین، یک نفر از موسسین را به نمایندگی از طرف همه اعضا برای ثبت شرکت و امضای ذیل ثبت دفتر انتخاب و به اداره ثبت شرکت ها، معرفی می نمایند ، لذا ممکن است یکی از شرکا اقدام به جعل امضای شرکای دیگر نموده و بدون اطلاع ایشان به نمایندگی، اقدام به ثبت یک شرکت نموده و سپس تعهدی برای شرکت ایجاد نماید ؛ در این صورت است که با توجه به تشکیل غیرقانونی آن شرکت، اشخاص مزبور که در واقع دخالتی در تاسیس و ثبت شرکت نداشته اند می توانند ابطال ثبت شرکت را از دادگاه تقاضا نمایند.
در سال های اخیر بسیاری از شرکت ها و موسسات در کشور ما به ثبت رسیده اند که وجود خارجی ندارند و به شرکت های کاغذی معروف شده اند، شرکت هایی که فقط در دفتر ثبت شرکت ها به ثبت رسیده اند و به صورت صوری بوده و اصولاَ یا تشکیل نشده اند یا فعالیتی ندارند.
قانون گذار، در خصوص بازدید از محل شرکت و تحقیق در خصوص وجود خارجی و فعالیت آن تکلیفی متوجه اداره ثبت شرکت ها ننموده است. لذا، مرجع ثبت شرکت ها، از محل فعالیت شرکت یا موسسه بازدیدی به عمل نمی آورد و به هیچ وجه مسئول صحت مدارک ارائه شده و صحت اظهارات متقاضیان نمی باشد.
همین امر و عدم نظارت بر نحوه تشکیل و فعالیت شرکت ها و موسسات باعث گردیده در برخی موارد ی های زیادی تحت عناوین مختلف از جمله تشکیل شرکت های کاریابی، ثبت نام خودرو ، پیش فروش ساختمان و غیره صورت گرفته و متولیان ثبت شرکت های صوری با تبلیغات و انتشار آگهی در رومه ها، اشخاص را فریب داده و پس از دریافت مبالغ بسیار از مراجعین خود گریخته اند و سپس ناپدیده شده اند.
اخیراَ، سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، جهت جلوگیری از برخی تخلفات و ممانعت از تصدی هیئت مدیره و مدیرعاملی شرکت ها ، توسط افراد  


 
زمانی که افراد تصمیم به شروع یک فعالیت تجاری با مشارکت یکدیگر می گیرند ، نیازمند ثبت شرکت هستند. ثبت شرکت قراردادی تجاری است که گاه بین افراد حقیقی ( مردم عادی ) و حقوقی ( شرکت ها ) بسته می شود تا بنا بر آن سرمایه، توانایی یا روابط خود را در چهارچوب قوانین برای کسب منفعت به شراکت بگذارند.
به دستور ماده 2 قانون ثبت شرکت ها، کلیه شرکت های ایرانی موجود باید به ثبت برسند و چنانچه شرکتی به ثبت نرسد نه تنها هر ذی نفعی می تواند بطلان عملیات آن را از محکمه تقاضا نماید، بلکه از یک طرف طبق ماده 220 قانون تجارت، شرکای آن در حکم شرکای شرکت تضامنی می باشند و از طرف دیگر طبق ماده 2 قانون مذکور، مدیران شرکت های متخلف ممکن است به تقاضای دادستان محکوم به پرداخت جزای نقدی نیز گردند و در صورت تقاضای دادستان اصولاَ حکم انحلال شرکت صادر گردد.

 
اما مراحل ثبت شرکت در سامانه اداره ثبت شرکت ها به چه صورت است ؟ این سوال یکی از سوالات پرتکرار متقاضیان است. ما در این مقاله جهت پاسخ به این سوال و همچنین آشنایی بیشتر شما با فرآیند کلی ثبت در اداره فوق الذکر، سعی داریم مراحل ثبت اینترنتی شرکت را در چند گام ساده و به صورت کامل شرح دهیم. لطفاَ ما را تا انتهای این نوشتار همراهی بفرمایید.
1- تکمیل اطلاعات متقاضی
همان طور که گفتیم ، متقاضیان می توانند بدون مراجعه به واحد ثبت شرکت ها، از طریق سامانه جامع ثبت شرکت ها ( قسمت پذیرش درخواست ) ، درخواست پذیرش انواع ثبت تاسیس را انجام دهند .
با ورود به سامانه مذکور ، در گام نخست اطلاعات متقاضی شامل نام ، نام خانوادگی ، شماره تلفن و . متقاضی تاسیس شرکت یا موسسه ، تابعیت متقاضی ، شماره ملی ( در صورت ایرانی بودن ) ، شماره گذرنامه ( در صورت غیرایرانی بودن ) ، سمت متقاضی و مشخصات شخص امضا کننده دفتر را وارد نمایید.
2- تکمیل اطلاعات نام و اطلاعات شخص حقوقی
انتخاب نام شرکت، یکی از مهم ترین و اساسی ترین مراحل در ثبت شرکت است . برای انتخاب نام ، دستورالعمل ها و قوانینی وجود دارد که شما را برای تعیین هر نوع اسمی محدود می کند. در کل نام شرکت باید مناسب با موضوع شرکت بوده، دارای معنا و مطابق با فرهنگ اسلامی باشد ، سابقه ثبت نداشته و واژه بیگانه نباشد. همچنین، نام انتخابی، می بایست متشکل از سه سیلاب باشد.
پس از رعایت شرایط فوق، 5 نام را به ترتیب اولویت در سامانه وارد کنید. لازم به ذکر است، در صورتی که اولویت اول مورد قبول واقع شود، به اولویت های بعدی ترتیب اثر داده نخواهد شد. ( متقاضی تعیین نام باید احدی از سهامداران یا موسسین یا وکیل رسمی دادگستری- با ارائه وکالتنامه – باشد) .
در این مرحله یک کد رهگیری به شما داده می شود. به یاد داشته باشید کد پیگیری را یادداشت نمایید تا بتوانید در هر بار مراجعه روند شرکت را پیگیری نمایید.
3- انتخاب موضوع و تعیین مدت فعالیت
موضوع شرکت هدف اصلی فعالیت شرکت است. آنچه که تمام برنامه ها و خواسته های شرکت را جهت دهی می کند.
موضوع شرکت باید امری انتفاعی باشد اعم از تجاری یا غیرتجاری. ولی نمی تواند مخالف قانون با نظم عمومی یا مبهم و غیرمعین باشد. مثلاَ شرکتی که قصد دارد برای اداره قمارخانه تشکیل شود، موضوع آن نامشروع است و اجازه تاسیس دریافت نمی دارد.
لازم به ذکر است، چنانچه موضوع فعالیت شما نیاز به مجوز از سازمان و ارگان خاص داشته باشد، می بایست قبل از ثبت از مرجع مربوطه مجوز گرفته و شماره و تاریخ مجوز را در این صفحه وارد نمایید.
همچنین در این قسمت می بایست مدت شرکت تجاری معین گردد. در شرکت تجاری ممکن است شرکت برای مدت محدود یا نامحدود تشکیل شده باشد. شرکاء در صورت تمایل مجازند در حین تاسیس شرکت، آن را برای مدت معین تاسیس نمایند.
4- اطلاعات مرکز اصلی
در این مرحله اطلاعات مرکز اصلی را وارد نمایید. ( تمامی مدارکی که از طرف اداره ثبت شرکت ها برای شما ارسال می گردد به این نشانی خواهد آمد ).
5- سرمایه شرکت حقوقی
در این صفحه نوع سرمایه شخص حقوقی باید از فهرست انتخاب شود. مانند سرمایه نقدی یا غیرنقدی. ارزش ریالی هر سهم نیز باید مشخص شود که هر سهم باید چقدر باشد.
6- اشخاص
در این صفحه مشخصات تمامی شرکا از جمله اطلاعات شناسنامه ای، آدرس پستی ، شماره تماس و . را وارد کنید. ( چنانچه تعداد اعضا بیش از 150 نفر باشد، باید فرمی را که در سامانه بارگذاری شده اخذ و اسامی و مشخصات افراد را در آن درج کنید ).
7- سهام یا سرمایه هر شخص
در این قسمت میزان سهام هر کدام از شرکا را مشخص کنید. ( نقدی یا غیرنقدی بودن )
8- سمت اشخاص
در این مرحله ، مدیران شرکت ، بازرسین و دارندگان حق امضا را مشخص کنید. هیات مدیره حداقل 2 نفر عضو دارد که در شرکت های سهامی خاص حتماَ بایستی سهامدار باشند. مدت ماموریت هیات مدیره در سهامی خاص حداکثر 2 سال است. مدیر عامل می تواند از اعضای هیات مدیره باشد یا نباشد. انتخاب بازرس اصلی و علی البدل برای شرکت های سهامی خاص برای هر سال مالی ( معمولاَ همان سال شمسی ) اجباری است. اعضای هیات مدیره یا خویشاوندان درجه یک آن ها نمی توانند بازرس باشند.
9- ارتباط بین اشخاص
در صورت داشتن نماینده یا وکیل در شرکت نام وکیل را در این قسمت وارد کنید.
10- معرفی شعبه های شرکت
اگر شرکت شعبه دارد، اطلاعات مربوط به شعبه به طور کامل قید شود.
11- رومه و سال مالی
روز و ماه سال مالی خود را در این قسمت وارد کنید و سپس رومه موسسه یا شرکت خود را از لیست اسامی موجود انتخاب کنید.
12- ارائه اساسنامه و شرکت نامه
پس از تایید اطلاعات، در این مرحله می بایست اساسنامه و شرکت نامه را در سامانه بارگذاری کنید. اساسنامه و شرکتنامه، فرم های پیش فرضی دارند که فقط باید آن ها را پر کنید . البته می توانید قوانین مخصوص شرکت خودتان را نیز به آن اضافه کنید.
13- مدارک
در این مرحله با توجه به نوع شرکت ، مدارکی را که می بایست ارائه گردد نشان داده می شود که باید نسبت به تهیه آن اقدام نمود .
پس از مطالعه مدارک ، با کلیک بر روی تایید مدارک مورد نیاز و سپس پذیرش تقاضای تاسیس ، ثبت نهایی می گردد.
با اتمام مراحل ثبت در سامانه ، این تقاضا بررسی شده و پس از چند روز کاری نتیجه اعلام می گردد. چنانچه، با اطلاعات ثبت شده در سایت اداره ثبت شرکت ها موافقت شد ، باید اصل مدارک و مستندات لازم از طریق پست، به اداره مذکور تحویل داده شود .
اداره ثبت شرکت ها پس از بررسی اجمالی نسبت به مدارک ارائه شده و در صورت کامل بودن مدارک، نسبت به ثبت آن در دفتر ثبت شرکت ها اقدام نموده و مراتب ثبت شرکت یا موسسه را در رومه رسمی کشور و یکی از رومه های کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت، جهت اطلاع عموم آگهی می نماید.
جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانید به مقالات " مراحل ثبت شرکت اینترنتی "، راهنمای ثبت اینترنتی شرکت " و یا " مراحل ثبت الکترونیکی شرکت ها و موسسات غیرتجاری توسط متقاضی" در سامانه مراجعه فرمایید.


 
گلیم بافی یکی از هنرهای دستی کهن و اصیل است که با توجه به هزینه پایین تولید و اشتغاایی مناسب می تواند زمینه ساز تحقق اقتصاد مقاومتی باشد. ن ایران نیز با گلیم و قالی بافی که از صنایع دستی مطرح کشورمان است به حفظ این هنرهای دستی کمک می کنند.

گلیم ها عموماَ با نقوش شکسته ( هندسی ) بافته می شوند. این نقوش بیشتر شامل لوزی، سه گوش، چهار گوش ، انواع گل ، بوته ، ترمه ، شش گوش ، انوع حیوانات اهلی ، درنده و نیز بسیاری از نقوش دیگر می شود. در کشور ایران بیشتر گلیم ها در استان های فارس، مشهد ، کردستان ، یزد ، اردبیل ، گرگان ، کرمان ، بلوچستان ، آذربایجان و بافته می شوند.
متقاضیان عزیزی که تمایل دارند در این زمینه شرکت ثبت کنند ، حتماَ با سوالات متعددی در این باره مواجه خواهند شد. سوالاتی همچون : چرا شرکت ثبت کنیم ؟ شرایط اساسی تشکیل شرکت چیست ؟ چه نوع شرکتی ثبت کنیم ؟ مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت چیست ؟ حداقل سرمایه برای ثبت شرکت چه قدر است و ده ها سوال دیگر.
در این مطلب همراه ما باشید تا به تمامی سوالات شما در این باره پاسخ داده شود. پیش از آن، به معرفی چندین مقاله دیگر در رابطه با ثبت کردن شرکت می پردازیم :
- شرایط و مدارک ثبت شرکت صنایع دستی
- جهت به ثبت رساندن شرکت قالیبافی نیازمند چه شرایط و مدارکی می باشیم ؟
- تعرفه و هزینه های ثبت شرکت

• چرا شرکت ثبت کنیم ؟
ثبت یک شرکت یا موسسه می تواند فعالیت های تجاری یا غیرتجاری افراد حقیقی را ساماندهی و نظم بخشیده و مزایای قانونی که دولت برای آن ها در نظر گرفته را نیز به همراه اعتبار بیشتر برای آن ها به ارمغان بیاورد. به جرات می توان گفت که بهترین روش برای به دست آوردن سودهای گسترده تر و بیشتر و همچنین پیشبرد اهداف خردتر به سمت اهداف کلان تر و با ارزش تر و رسیدن به مدارج بالاتر ، ثبت یک شرکت یا موسسه تجاری و غیرتجاری است. از طریق ثبت شرکت می توان امور زیر را انجام داد :
- خرید و فروش
- صادرات و واردات کلیه کالاهای مجاز بازرگانی
- اخذ و اعطای نمایندگی داخلی و خارجی
- شرکت در مناقصات و مزایدات دولتی و عمومی
- ایجاد شعب در سراسر کشور
- شرکت در نمایشگاههای داخلی و خارجی
- اخذ وام و تسهیلات از کلیه باتک ها و موسسات دولتی و خصوصی

• شرایط اساسی تشکیل شرکت چیست ؟
قصد و رضای طرفین : منظور از قصد و رضای طرفین این است که شرکاء باید با رضایت کامل وارد شرکت گردند. بنابراین معلوم است که اگر یکی از شرکاء مجبور به قبول قرارداد شرکت شده باشد عقد قرارداد باطل است.
اهلیت طرفین : شرکاء و موسسین باید برای معامله و عقد قرارداد اهلیت داشته باشند. بنابراین صغیر و مجنون نمی توانند شرکت تاسیس نمایند مگر اینکه اولیاء آن ها به این امر رضایت دهند.
مشروعیت موضوع تشکیل شرکت : شرکت برای فعالیتی خلاف قانون تشکیل نشده باشد.

• برای فعالیت در این زمینه، چه نوع شرکتی ثبت کنیم ؟

برای ثبت کردن شرکت، ابتدا بایستی نوع شرکت خود را بشناسیم و در مورد آن اطلاعات لازم را کسب نماییم. در این جا سعی خواهیم کرد شما را با رایج ترین شرکت های ثبتی و خصوصیاتشان آشنا سازیم.

شرکت با مسئولیت محدود و شرایط تشکیل آن :
شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که به وسیله یک یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است.
این شرکت مانند هر شرکت دیگر با شرکت نامه و اساسنامه در صورت وجود عناصر تشکیل دهنده شرکت، تشکیل می شود. بنابراین در این نوع شرکت باید سه عنصر آورده و قصد تشکیل و تداوم شرکت و همکاری همگانی برای تحصیل منفعت و تقسیم سود و زیان وجود داشته باشد.

شرکت های با مسئولیت محدود محدودیت فعالیتی ندارند و می توانند در کلیه امور بازرگانی ، مهندسی ، صنعتی ، فناوری اطلاعات و دیگر اصناف فعالیت نمایند. به طور کلی ، این شرکت ها برای موضوعاتی که نیاز به شرکت در مناقصات و مزایدات دولتی و خصوصی ندارند ، بسیار مناسبند.

شرایط تشکیل شرکت با مسئولیت محدود :

- در شرکت با مسئولیت محدود اسم شرکت حتماَ باید ذکر شود چون در غیر این صورت این شرکت برای اشخاص ثالث ناشناخته می باشد. در غیر اینصورت در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند و اسم شرکت نباید متضمن نام هیچکدام از شرکاء باشد و اگر اسم او در اسم شرکت ذکر شود آن شخص در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارد.
- پرداخت تمام سرمایه نقدی و تسلیم سهم الشرکه غیرنقدی
- تنظیم و امضای شرکت نامه میان شرکاء
- بیان بهای تقویم شده سهم الشرکه های غیرنقدی
- در شرکت با مسئولیت محدود حد معینی برای انتخاب مدیر وجود ندارد و بر حسب تعداد شرکاء و نیاز آن ها مدیر انتخاب می شود.
- در قانون تجارت حداقل سرمایه برای تشکیل شرکت با مسئولیت محدود پیش بینی نگردیده ، ولی در لایحه اصلاح قانون تجارت در ماده 742، حداقل سرمایه نقدی برای تشکیل یک شرکت با مسئولیت محدود ، یکصد میلیون ریال تعیین شده که باید تماماَ به حساب شرکت در بدو تشکیل واریز شود.

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود عبارت است از :
- فتوکپی شناسنامه
- کارت ملی
- دو برگ تقاضانامه
- دو برگ شرکتنامه
- دو جلد اساسنامه
- گواهی عدم سوء پیشینه هیئت مدیره و مدیر عامل

شرکت سهامی خاص و شرایط تشکیل آن :
شرکت سهامی خاص شرکتی است که تمام سرمایه آن منحصراَ به وسیله موسسین تامین می شود. چون تشکیل شرکت های سهامی عام همراه با تشریفاتی طولانی است، مواد اصلاحی قانون تجارت برای امور ساده تری که طبعاَ شرکای کمتری دارد یک نوع شرکت سهامی مقرر داشته که به شرح فوق شرکت سهامی خاص نامیده می شود.
این شرکت ها از اعتبار بیشتری برای شرکت در مناقصات برخوردارند.
شرایط تشکیل شرکت سهامی خاص :
- سرمایه شرکت سهامی خاص از یک میلیون ریال نباید کمتر باشد.
- عبارت شرکت سهامی خاص باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله با نام شرکت در کلیه اوراق و اطلاعیه ها و آگهی های شرکت به طور روشن و خوانا قید شود.
- شرکت های سهامی خاص نمی توانند سهام خود را برای پذیره نویسی یا فروش در بورس اوراق بهادار یا به وسیله بانک ها عرضه کنند و یا به انتشار آگهی و یا اطلاعیه و هر نوع تبلیغی برای فروش سهام خود اقدام کنند، مگر این که از مقررات شرکت های سهامی عام تبعیت نمایند.
- شرکت سهامی خاص بلافاصله پس از انجام اقدامات اولیه ( 1- امضای اساسنامه 2- تعهد سرمایه 3- انتخاب مدیران و بازرسان ) به وسیله موسسان تشکیل می شود.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص به قرار ذیل است :

- دو نسخه اظهارنامه شرکت سهامی خاص که توسط اداره مربوطه به صورت فرم چاپ شده است.
- دو جلد اساسنامه شرکت سهامی خاص که توسط مؤسسین تهیه می شود.
- دو برگ صورت جلسه مجمع عمومی مؤسسین
- دو نسخه صورت جلسه هیأت مدیره با امضای مدیران منتخب
- فتوکپی شناسنامه کلیه سهامداران و بازریس یا بازرسان
- ارائه گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تأسیس درآنجا افتتاح شده است.
- ارائه مجوز در صورت نیاز (بنا به اعلام اداره ثبت شرکت ها)
- ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری در صورتی که آورنده سرمایه شرکت اموال غیر نقدی ( منقول یا غیر منقول ) را معرفی کرده باشد.
- ارائه اصل سند مالکیت در صورتی که اموال غیر منقول جهت سرمایه شرکت معرفی شده باشد.
- انتقال مال غیرمنقول به نام شرکت.
شرکت تعاونی و شرایط تشکیل آن :
شرکت تعاونی، شرکتی است که بین اشخاص حقیقی، برای فعالیت در امور مربوط به تولید و توزیع، در جهت اهداف مندرج در قانون بخش تعاونی ، به منظور بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضاء از طریق همکاری و تشریک مساعی آن ها با رعایت قانون مزبور تشکیل می گردد. ( مستفاد از ماده 8 ق. ت . ج . ا )
شرکت تعاونی، مانند شرکت تجاری ، دارای شخصیت حقوقی است و دارایی آن مجزا و مستقل از اعضاء می باشد. هم چنین باید به ثبت برسد و دارای اساسنامه باشد. سرمایه شرکت تعاونی به سهام تقسیم می شود. اما نوع و مبلغ سهم را اساسنامه معین می کند.
در شرکت تعاونی ، حداقل شرکا 7 نفر ، حداقل سرمایه محدودیت ندارد و حداقل هیات مدیره یا مدیران 1 نفر یا بیشتر است . میزان مسئولیت هر یک از شرکا ، در صورت سهامی بودن به میزان مبلغ اسمی هر سهامدار و در غیر سهامی ، با توجه به تراضی شرکا در اساسنامه است.
از لحاظ سرمایه شرکت های تعاونی را می توان به 2 دسته تقسیم کرد :
الف) شرکت هایی که تمام سرمایه آن به وسیله اعضا تامین می شود.
ب) شرکت هایی که قسمتی از سرمایه ( حداقل 51% ) به وسیله اعضا تامین گردیده و بقیه به وسیله نهادهای دولتی و عمومی در اختیار شرکت گذاشته می شود.
شرکت تعاونی دارای مجامع عمومی مرکب از مجمع عمومی موسس، مجمع عمومی عادی و مجمع عمومی فوق العاده می باشد.


ثبت شرکت گلیم


- اساسنامه ور به مهر اداره تعاون مربوطه در 3 نسخه
- صورتجلسه اولین مجمع عمومی ( 2 نسخه )
- صورتجلسه هیات مدیره ( 2 نسخه )
- تقاضانامه تعاونی ( 2 نسخه )
- شرکتنامه تعاونی ( 2 نسخه )
- تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام های پیشنهادی
- اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت سرمایه تعهدی ( حداقل 35 % سرمایه )
- اصل مجوز از اداره تعاون مربوطه
- تصویر برابر با اصل مدارک احراز اعضاء هیات مدیره ( شناسنامه و کارت ملی )
شایان ذکر است، ثبت شرکت در زمینه صنایع دستی، منوط به اخذ مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ( اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مربوطه) می باشد.
از همراهیتان سپاسگزاریم.
در صورت نیاز به مشاوره تخصصی با ما تماس حاصل فرمایید.
تیم تخصصی فکر برتر همراه شما خواهند بود در :
• ثبت شرکت و ثبت تغییرات شرکت
• تنظیم انواع صورتجلسه
• مشاوره در انتخاب نام شرکت
• ثبت علامت تجاری
• ثبت اختراع
• ثبت طرح صنعتی
• اخذ کارت بازرگانی
• تمدید کارت بازرگانی
• اخذ کد اقتصادی
• پلمپ دفاتر تجاری
• اخذ رتبه پیمانکاران محترم و


 
آرایش و فرهنگ زیبایی به عواملی می پردازد که باعث تجلی بیشتر زیبایی و افزایش جذابیت شخص در نزد دیگران می شود. این عوامل ، می تواند تکنیک های صحیح آرایش و پیرایش باشد .
از آن جایی که زیبایی ابعاد مختلفی دارد و از این لحاظ که نوع بشر همواره در پی رسیدن به زیبایی مطلوب است ، برندهای مربوط به لوازم آرایشی بهداشتی نیز پیوسته در حال گسترش می باشند.

تولید کنندگان برند لوازم آرایشی بهداشتی برای اینکه بتوانند در این عرصه رقابتی سالم داشته باشند ، باید به این نکته توجه داشته باشند که حق استعمال انحصاری علامت تجاری، فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانیده باشد. بنابراین ، یک علامت تجاری یا اصلاحاَ برند در صورتی که به ثبت نرسیده باشد و یا حداقل تقاضای ثبت آن مطرح نشده باشد، ممکن است مورد کپی برداری ، تقلید ، استعمال و به طور کلی جعل رقبای تجاری قرار گیرد. در چنین شرایطی ، جز در مواردی خاص همچون مشهور بودن علامت تجاری، هیچ محکمه ای از مشروعیت حق مالک واقعی دفاع نمی کند.
زمانی که موضوع ثبت نمودن برند مطرح می شود ، یکی از سوالات اساسی این است که شرکت ها در هنگام انتخاب یک علامت تجاری، چه نکاتی را باید در در نظر داشته باشند ؟
در این مقاله مفصلاَ به این سوال پاسخ داده شده است. شایان ذکر است ، خوانندگان محترم ، جهت کسب اطلاعات تکمیلی در این رابطه می توانند به مقالات ذیل نیز مراجعه نمایند :
- 5 مرحله ثبت علامت تجاری در ایران
- نحوه تقاضا و ثبت برند
- استعلام برند قبل ازثبت
- هزینه ثبت برند

• چه علائمی ، علائم تجاری و صنعتی محسوب می شوند ؟
ماده 1 قانون ثبت علائم تجاری و اختراعات در تعریف علامت تجاری چنین مقرر می دارد :
" علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش ، تصویر ، رقم ، حرف ، عبارت ، مهر ، لفاف و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی ، تجاری یا فلاحتی اختیار می شود. ممکن است یک علامت تجاری برای تشخیص امتیاز محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعت و یا محصول یک شهر و یا یک ناحیه از مملکت اختیار شود ."
از ماده فوق مستفاد می شود که نوع علامت جنبه حصری ندارد ، بلکه می تواند با توجه به ابتکار افراد برای شناسایی محصولات واحدهای تولیدی ، صنعتی یا خدماتی مانند حمل و نقل زمینی ، هوایی یا دریایی به صورت کلمات ، حروف ، ارقام باشد.
همچتیت، علائمی که سازنده یک محصول روی کالای خود قرار می دهد ، علامت صنعتی محسوب می شود. این محصول می تواند کالای تمام شده یا ناتمام باشد ، با این حساب یک کالای تجاری ممکن است طی فرآیند تکوین خود ، چندین مارک متعلق به سازندگان مختلف را همراه داشته باشد. یک شرکت که تولیدات متنوع دارد ، ممکن است روی هر کالای خود علامت خاصی قرار دهد ، مانند علائمی که بر محصولات مختلف یک شرکت تولیدکننده کالاهای بهداشتی قرار می گیرد ، اما همین شرکت تنها یک علامت تجاری دارد.

• خصوصیات علائم تجاری و صنعتی و اشکال مختلف آن
علامت تجاری یک ابزار بازاریابی است و می تواند اگر با دقت و با توجه به روانشناسی اجتماعی و فضای اقتصادی حاکم بر جامعه برگزیده شود جذابیت موسسه و کالای آن را در افکار عمومی افزایش دهد.
بارزترین خصیصه علائم تجاری و صنعتی ، قدرت تمایز بخشی آن است. به این معنا که هر علامت تجاری باید بتواند کالا یا خدمات اشخاص حقیقی و یا حقوقی را از هم متمایز سازد. اگر علامتی قادر نباشد کالا یا خدمات موسسه ای را از کالاها و خدمات موسسه و یا موسسات دیگر متمایز سازد قانوناَ قابل ثبت نیست. بنابراین علامت نباید نشان ساده ای باشد که هر کس بتواند آن را استعمال کند یا آن که به صورتی باشد که با خود جنس اشتباه شود و از این نظر نشان های ذیل را نمی توان برای علامت تجاری استفاده کرد :
الف- اسامی عام که مختص به نوع به خصوصی از کالا نباشد. مثلاَ کلمه " صابون " را نمی توان به عنوان علامت برای محصول صابون انتخاب نمود.
ب- اوصاف اجناس را نمی توان به عنوان علامت تجاری انتخاب کرد. مثلاَ عطر "خوشبو" برای محصولات عطر .
ج- نشانی های ساده مانند رنگ های عادی یا خط مستقیم را نباید به عنوان علامت انتخاب نمود مگر آن که از ترکیب آن ها تصویر ابتکاری به وجود آید.
علامت تجاری برای اینکه قابلیت ثبت داشته باشد، باید تازگی داشته و برای جنسی که به کار می رود ، علامتی جدید باشد. در واقع ، " جدید بودن " و " تازگی داشتن " دو عنصری است که علامت تجاری باید آن را به همراه داشته باشد. لذا علائمی را که قبلاَ به ثبت رسیده اند را نمی توان به عنوان علامت تجاری انتخاب کرد. البته لازم به توضیح است که ممکن است علامتی قبلاَ وجود داشته ، ولی موضوع آن با موضوع علامت مورد تقاضای ثبت تفاوت داشته باشد که در این صورت علامت تجاری در موضوع مورد درخواست اگر تازگی داشته باشد ، قابل ثبت است. به طور مثال اگر علامت بیک که برای خودکار قبلاَ به ثبت رسیده متعاقباَ برای ادوکلن یا لوازم آرایش انتخاب و از اداره ثبت علایم تقاضای ثبت آن شود ، این علامت برای معرفی ادوکلن و نظایر آن تازگی دارد ؛ زیرا برای مصرف کنندگان و مشتریان شبهه ای ایجاد نخواهد کرد و سبب گمراهی در معرفی محصول نخواهد شد.
معمولاَ در انتخاب علامت تجاری، صنعتی یا خدماتی سعی می شود که طرح آن جنبه ابتکاری داشته باشد تا توجه عموم و مشتریان را به خود جلب کند. ولی در قانون سابق و فعلی تصریح به ابتکاری بودن علائم تجاری نشده است. بنابراین وصف ابتکار ، قانوناَ رکن اساسی یا شرط اعتبار علامت تجاری محسوب نمی گردد و فقدان وصف ابتکار نمی تواند مانع ثبت علامت باشد یا مورد اعتراض ثالث قرار گیرد.
اضافه می شود ، علامت تجاری نباید گمراه کننده باشد. به این معنا که علامت نباید مشتری را از لحاظ جنس یا مبدا تولید محصولات دچار اشتباه سازد.
حال با توجه به آنچه گفته شد، سوالی که مطرح می شود آن است که اشکال مختلف علائم تجاری قابل ثبت کدامند ؟
در نظام حقوقی ایران طبق بند الف ماده 30 قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری ، هر گونه نشانی که قابل روئت باشد به عنوان علائم تجاری پذیرفته شده است و هر نوع شکل و علامتی ممکن است علامت تجاری باشد. لذا نقش، تصویر ، رقم ، حرف ، عبارات ، مهر ، لفاف ، هر گونه رنگ ، شعار ، کلمات قصار ، کلمات موزون و عکس و طرح چهره یک انسان یا حیوان ، گل و گیاه ، مناظر طبیعی و حتی عکس خود تاجر یا تولید کننده یا طراح لباس مردانه یا نه و امثال آن می تواند علامت تجاری باشد.
بنابراین، علائم متمایز کننده کالاها ، خدمات و شرکت ها بسیار متنوع بوده و می تواند در اشکال و کلمات مختلف عرضه گردد. برای روشن شدن بیشتر مطلب ذیلاَ به نشانه هایی که به عنوان علائم تجاری و صنعتی قابلیت آن را دارند که قانوناَ تحت حمایت قرار گیرند می پردازیم.
1- علائم بیانی و قابل نوشتن :
این علائم حدود هشتاد درصد از علائم را تشکیل می دهد و نقطه اشتراک آن ها این است که از حروف الفبا تشکیل شده اند.
1-1- واژه های زبان رایج
در این روش ، معمولاَ از لغات زبان رایج برای ساختن یک علامت تجاری استفاده می گردد. در این جا اامی برای برگزیدن یک کلمه جدید وجود ندارد ، همین قدر که واژه بتواند به اندازه کافی موضوع کالا یا خدمات را مشخص سازد مناسب است. مانند علامت تجاری صابون عروس .
2-1 نو واژه ( نئولوژیسم )
در این جا منظور کلماتی است که توسط شرکت صاحب علامت به وجود آمده و فاقد مفهوم است. مانند کداک (Kodak) و یا واژه ای قدیمی است و در آن ابداعاتی صورت گرفته ، مانند ورتالین ( ) که از کلمه " گیاهی " گرفته شده است.
گرایش به نئولوژی ( استفاده از لغات جدید یا قدیم در مفهوم نوین ) در گزینش علامت تجاری نیز بسیار رایج شده ، چرا که دو مزیت دارد : اول اینکه اشاره به محصول دارد ، بدون آن که به تشریح آن بپردازد ، دوم اینکه این گونه واژه ها عمدتاَ خصوصیت بین المللی داشته و به دلیل بهره گیری از تلفظ و آهنگ زبان های غالب ، به آسانی قابل ثبت در خارج می باشند ، برای مثال در زمینه اینترنت و تلفن موبایل گرایش به واژه های ابداعی به صورت مد روز در آمده است ، یاهو(Yahoo) و کل کو ( ) نمونه هایی از این نوع واژه هاست.
2- اعداد
استفاده از اعداد ، اغلب به عنوان علامت تجاری به ویژه برای تولید کالا و اجناس به صورت سری ، بسیار رایج است. به طوری که امروزه بسیاری از اعداد برای مردم کشورهای مختلف ، در چهارچوب ملی و گاه بین المللی ، یاد آور یک کالا و خدمات است . علائم شماره 5 و 19 برای عطر شانل نمونه هایی از هزاران شماره هایی است که برای تمایز کالاهای مختلف به کار رفته اند. االبته اشکال عمده انتخاب اعداد در این است که ارقام پایین تر از ده هزار اغلب ثبت شده است. به عبارت دیگر این علائم ، به ویژه برای برخی کالاها به علت ثبت قبلی به سختی در دسترس قرار دارند.
3- حروف
حروف نیز دارای همان مزایا و معایب ارقام است . از میان حروف بسیار شناخته شده می توان از pi برای عطر و از B.M.V برای اتومبیل یاد کرد.
4- علائم تصویری
این گونه علائم شامل لوگوها و تصاویری است که تبلور محصول یا خدمات موسسه هستند. مانند کفش بلا با تصویر اسب و تصویر تمساح روی پیراهن مارک لاگوست .
5- اشکال ، لفافه و ظروف
اینگونه از علائم که مربوط به شکل و لفافه یا پوشش و ظرف کالاها و حتی خدمات هستند به طور روزافزونی افزایش می یابند . این وضعیت به ویژه در عطریات بیشتر به چشم می خورد.
حال ممکن است این سوال پیش آید که آیا در ایران نشان های صوتی یا بویایی را نیز می توان به ثبت رساند ؟
همان طور که اشاره شد ، بر طبق بند الف ماده 30، علامت تجاری باید قابلیت روئت داشته باشد . بنابراین قانون نشان های صوتی یا بویایی را علامت تجاری ندانسته است. چرا که انسان هنوز به دستگاهی مجهز نیست که به وسیله آن بتواند تفاوت اندک بوها را تشخیص دهد و به علاوه ثبت برخی از بوها شاید غیرممکن باشد ، مثلاَ آیا ثبت بوی گل رز برای یک عطر از یک موسسه ، دیگر شرکت ها را از تولید عطری با بوی گل رز محروم نمی سازد ؟
بنابراین ، اگر شخصی در ایران خواستار ثبت علائم صوتی یا بویایی و امثال آن باشد، طبق قانون مزبور درخواست وی پذیرفته نیست.
ناگفته نماند که ، برخی از علائم به دلایل عام ( همچون علامتی که خلاف نظم عمومی باشد ) و یا به دلایل خاصی ( مانند استفاده از علامت رسمی یک کشور ) نمی توانند به عنوان علامت تجاری و صنعتی به ثبت برسند . همچنین علامت موسسات رسمی مانند هلال احمر و کلمات یا عباراتی که موهم انتساب به مقامات رسمی ایران باشند مانند دولتی و امثال آن را نمی توان به عنوان علامت تجاری اختیار نمود و یا آن ها ا یکی از اجزاء یک علامت تجاری قرار داد.
بالاخره باید یاد آوری نمود که نمی توان از علائم پرچم های رسمی مثل حلقه های پرچم المپیک یا پرچم های ملی به عنوان علامت تجاری استفاده یا از آن ها تقلید کرد.

 
فرش یکی از مهمترین نمادهای هنر ایرانی است که در سراسر دنیا شناخته شده می باشد. این هنر شامل عمل گره زدن انواع نخ های قالی بافی به دور پود قالی است که توسط هنرمند قالی باف انجام می گیرد. به عبارتی نقوش ظریف و زیبای فرش ها از قرار گرفتن هزاران گره در کنار یکدیگر تشکیل می گردند. هنر قالی بافی نزد ایرانیان هنری ارزشمند و قدیمی می باشد.
همچنین فرش به عنوان زیر انداز یا کف پوش خانه ها یکی از کالاهای مورد نیاز در زندگی افراد می باشد و به دلیل گسترده شدن جوامع امروزه علاوه بر فرش های دستی که ارزش و جایگاه هنری خاص خود را دارد، فرش های کارخانه ای یا ماشینی نیز تولید می گردند و به استفاده عموم می رسند.

فرش ایرانی علاوه بر اینکه تأمین کننده بازارها و نیاز مشتریان داخلی می باشد، به صورت وسیع به سایر کشورها نیز صادر می گردد و بخش وسیعی از صادرات ایران را به خود اختصاص داده است.
با توجه به تمامی این موضوعات افراد بسیاری در این زمینه مشغول به فعالیت هستند و ثبت شرکت نیز یکی از مهمترین اقدامات برای تجارت در این زمینه می باشد. در ادامه شرایط ثبت شرکت در این زمینه را بررسی خواهیم نمود:

شرکت خدمات فرش را در انواع قالب های تجاری اعمم از : 1. سهامی خاص 2. بامسئولیت محدود 3. مختلط سهامی 4. مختلط غیرسهامی 5. تضامنی 6. نسبی 7. تعاونی می توان به ثبت رساند .
که در ادامه این مطلب ثبت شرکت خدمات فرش در قالب نسبی بررسی می گردد:

طبق ماده ی 3 قانون تجارت (شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجارتی تحت اسم مخصوص بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هریک از شرکا به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته ،بنابر این در ثبت شرکت نسبی مسئولیت شرکا نسبت سرمایه شان است.)

توجه داشته باشید که در نام گذاری شرکت نسبی جهت ارائه خدمات فرش می بایست حداقل نام یکی از شرکا ذکر گردد و پس از این نام نیز ذکر نام دیگر شرکاء با عباراتی از قبیل (شرکا) و یا (برادران) ضروری است.

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت خدمات فرش در قالب نسبی
1-دو نسخه شرکتنامه ی تکمیل شده
2--دو نسخه تقاضانامه ی تکمیل شده
3-دو نسخه اساسنامه ی تکمیل شده
4-تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت
5-اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
6-تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه شرکا ،مدیران و هیات نظار(در مواردی که تعداد شرکا بیش از دوازده نفر باشد)
7-اصل گواهی عدم سوء پیشینه جهت اعضاء هیات مدیره و مدیر عامل
8-دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موسسین
9-دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره
10-اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.

جهت ثبت شرکت خدمات فرش در قالب نسبی بهتر است در ابتدا مدارک مورد نیاز را فراهم آورید. در حال حاضر برای ثبت شرکت ها نیازی به مراجعه حضوری نمی باشد و متقاضیان می توانند با مراجعه به سامانه اداره ثبت شرکت ها درخواست خود را به ثبت برسانند. پس از طی مراحل ثبت شرکت خدمات فرش در این سامانه لازم است مدارکی که در پاراگراف فوق بدان اشاره گردید، توسط اعضاء شرکت و هیات مدیره امضاء شود و از طریق پست به اداره ثبت ارسال گردد. در آخرین مرحله ثبت نیز می بایست متقاضیان نسبت به درج آگهی تاسیس در رومه رسمی و کثیر الانتشار اقدام نمایند.

 
یکی از مباحثی که ممکن است در بحث های حقوقی و تجاری با آن مواجه گردید، مبحث ادغام شرکت های تجاری گوناگون می باشد.
ادغام شرکت ها به معنای ترکیب و تجمیع شرکت ها می باشد، که در این فرآیند ماهیت برخی از شرکت ها تغییر نموده یا از بین می رود و شرکت جدیدی به وجود می آید و بخشی از ماهیت و قوانینی شرکت های پیشین به شرکت جدید منتقل می گردد.

به طور کلی ادغام شرکت های تجاری به دو روش انجام می گیرد:
1-ادغام ساده
2- ادغام ترکیبی

در روش اول که به ادغام ساده معروف است، معمولا شرکت های تجاری کوچکتر با یک شرکت بزرگ تجاری با امکانات و سرمایه بیشتر ادغام می شود و سرمایه و امکانات آن را افزایش می دهد. در این روش شرکت کوچکتر در واقع منحل گردیده و تبدیل به بخشی از شرکت بزرگتر می شود و دارایی ها و بدهی ها آن نیز به شرکت فوق انتقال می یابد. در این روش شرکت بزرگتر با نام و هویت اصلی خود باقی خواهد ماند و دارایی و بدهی های آن به میزان جمع دارایی و بدهی های شرکت های اصلی و ادغام شونده می باشد.

اما در روش دوم با نام ادغام ترکیبی روش کار به این صورت است که دو یا چند شخصیت حقوقی با یکدیگر ترکیب می شوند و شخصیت حقوقی و یا شرکت جدیدی را به وجود می آورند و شخصیت حقوقی شرکت های اولیه ترکیب شونده هر یک به تنهایی از بین رفته و منحل می گردد. البته در این روش نیز دارایی ها و بدهی های یک یا چند شرکت به شرکت جدید تجاری منتقل می گردد و به عبارتی مجموع آنها سرمایه و بدهی های شرکت جدید با ماهیت جدید خواهد بود.

در قوانین تجارت شرکت های تجاری در قالب های متفاوتی و با خصوصیات مختلف قابل ثبت هستند، حال باید دید که قوانین مربوط به ادغام این شرکت ها به چه صورت می باشد ؟ آیا امکان ادغام انواع قالب های تجاری وجود دارد؟

در پاسخ به این سوال می توان چنین گفت که به طور کلی قالب شرکت ها و میزان مسئولیت شرکاء در آنها در چگونگی ادغام آنها نقش بسیار مهمی دارد، چراکه اصلی ترین تفاوت این قالب ها در میزان مسئولیت شرکاء در شرکت می باشد. بنا براین در صورتی که دو شرکت در رابطه با این مورد دارای قوانین متفاوتی باشند ادغام آنها عملی نمی باشد.
بطور مثال دو شرکت سهامی و تضامنی دارای تفاوت های اساسی در میزان مسئولیت شرکاء در شرکت هستند و در صورت ادغام شرکت تضامنی و سهامی ممکن سایر شرکاء پذیرنده مسئولیت شرکاء تضامنی نباشند. بنابراین ادغام آنها به نظر منطقی و قانونی نمی رسد.

به عبارتی مهمترین عامل در تصمیم گیری در رابطه با ادغام شرکت ها، تطابق ساختارهای شرکت های ادغام شونده و میزان هماهنگ مسئولیت شرکاء یا سهامداران و هم چنین یکسان بودن ارکان تصمیم گیری در این شرکت ها می باشد.

در میان شرکت های تجاری، شرکت تضامنی در رأس هرم شرکت هایی که شخصیت شرکاء در آن حائز اهمیت می باشد، قرار گرفته است و در صورتی که دو شرکت تضامنی به منظور گسترش و توسعه فعالیت های تجاری خود تصمیم به ادغام بگیرند، با توجه به یکسان بودن نوع مسئولیت شرکاء در این شرکت ها، می توانند شرکت تضامنی جدیدی به وجود بیاورند که در این شرایط ماهیت شخصیت های حقوقی قبلی از بین رفته و شخصیت حقوقی جدیدی متولد می گردد و تمامی دارایی ها و بدهی های شرکت های ادغام شده (منحل شده) نیز به شرکت تضامنی جدید منتقل می گردد.


 
هر شرکت تجاری زمانی معتبر است و از نظر قانونی رسمیت دارد که به ثبت رسیده باشد. در هنگام ثبت شرکت تمام جزییات مانند عنوان شرکت، قالب ثبتی آن ، اساسنامه شرکت ، تعداد شرکا یا سهامداران شرکت، میزان سرمایه شرکت، موضوع فعالیت ، محل شرکت و … در اداره ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری مورد ارزیابی قرار می گیرد و پس از تایید جهت اطلاع عموم در رومه رسمی کشور آگهی می شود.

نخستین مرحله ی ثبت شرکت ، ورود به سامانه اداره ثبت شرکت ها به نشانی  می باشد. ما در این مقاله، به طور کامل به تشریح مراحل ثبت اینترنتی شرکت پرداخته ایم . خوانندگان محترم، علاوه بر مطالعه ی این نوشتار، در صورت نیاز به هرگونه مشاوره تخصصی رایگان می توانند با همکاران مجرب ما در ثبت شرکت  تماس حاصل فرمایند.

مراحل ثبت اینترنتی شرکت
1- اطلاعات متقاضی
در نخستین مرحله ثبت اینترنتی شرکت ، اطلاعات متقاضی شامل  نام متقاضی ، نام خانوادگی متقاضی ، تابعیت متقاضی ، سمت متقاضی ، شماره ملی متقاضی ، شماره همراه متقاضی را در سامانه وارد نمایید.
2- نام های درخواستی شرکت
در این مرحله می بایست 5 نام را به ترتیب اولویت در سامانه وارد نمایید . توجه داشته باشید در صورتی که اولویت اول مورد قبول واقع شود، به اولویت های بعدی ترتیب اثر داده نخواهد شد. متقاضی تعیین نام باید احدی از سهامداران یا موسسین یا وکیل رسمی دادگستری (با ارائه وکالتنامه) باشد.
در انتخاب نام شرکت، به موارد ذیل توجه فرمایید :
– نام شرکت باید دارای ریشه فارسی بوده و در آن نباید از کلمات یا عبارات انگلیسی استفاده شود.
– اسامی اتنخابی باید دارای معنی در فرهنگ دهخدا باشد .
– اسامی برای شرکت باید دارای سه سیلاب {اسم خاص} باشد .
– نام شرکت نباید با شئونات و قوانین اسلامی در تضاد باشد.
– نام شرکت باید جدید بوده و تکراری نباشد. ( اداره ثبت جهت حمایت از حقوق اسامی شرکت های ثبت شده، از ثبت نام هایی که قبلاَ به ثبت رسیده اند خودداری به عمل می آورد).
3- موضوع فعالیت شرکت
موضوع شرکت از عوامل تشکیل دهنده ی شرکت های تجاری است که در بند 2 اساسنامه آن قید می گردد. به طور کلی موضوعات فعالیت برای ثبت شرکت به سه گروه تقسیم می شود :
الف- موضوعاتی که به کلی غیرقابل ثبت و فعالیت هستند.
ب- موضوعاتی که قبل از ثبت نیاز به اخذ مجوز دارند.
ج- موضوعاتی که بدون نیاز به دریافت مجوز از سازمان و ارگان ها به ثبت می رسند.
چنانچه موضوع تعیین شده مستم موافقت مراجع خاصی باشد، لازم است که قبل از اقدام به ثبت ، مجوزهای لازم اخذ گردد. این موضوعات شامل 23 مورد کلی می باشند که هریک از این 23 مورد خود شامل چند موضوع مرتبط به هم می باشد. تعدادی از موضوعات فعالیت نیز بدون نیاز به اخذ مجوز قابلیت ثبت نزد مرجع ثبت شرکت ها را دارند .
4- آدرس دفتر مرکزی شرکت
در مرحله چهارم ، آدرس و کدپستی و شماره تلفن دفتر مرکزی شرکت می بایست به طور دقیق در سامانه درج گردد.
5- سرمایه اولیه شرکت
در این مرحله نوع سرمایه شخص حقوقی باید از فهرست انتخاب شود. مانند سرمایه نقدی یا غیر نقدی. ارزش ریالی هر سهم نیز باید مشخص شود که هر سهم باید چقدر باشد. میزان مبلغی که برای سرمایه در نظر گرفته می شود ارتباط مستقیمی با اعتبار شرکت دارد.
6- اشخاص شرکت
در مرحله ششم از سامانه ثبت شرکت ها ، می بایست اسامی تمام شرکای خود را در فرمی که پیش رو دارید وارد کنید. مشخصات کامل از جمله اطلاعات شناسنامه ای، همچنین آدرس پستی و شماره تماس باید ثبت شود،اگر تعداد این افراد بیش از ۱۵۰نفر باشد بایستی فرم مخصوصی که در سایت گذاشته شده را دریافت و مشخصات را وارد کنید.
7- سهام یا سرمایه هر شخص
میزان سهام هر یک از شرکا را مشخص کنید، نوع سهام می تواند به صورت نقدی یا غیر نقدی ثبت گردد.
8- سمت اشخاص
در این مرحله، سمت اشخاصی که در مرحله ششم معرفی شدند را تعیین نمایید. با پر نمودن فیلد تاریخ شروع سمت، مدت تصدی، تاریخ پایان اعتبار سمت و … مشخص کردن وضعیت حق امضاء و در نهایت کلیک بر روی گزینه ثبت سمت شخص وارد مرحله بعد خواهید شد.
9- ارتباط بین اشخاص
در این مرحله ، نام وکیل و یا نماینده در سامانه وارد شود. ( در صورت وجود )
10- شعب شرکت
در صورت وجود شعبه اطلاعات مربوط به شعبه شامل کد پستی شعبه، شماره تماس واحد ثبتی شعبه، نشانی شعبه به طور کامل ذکر گردد.
11- رومه و سال مالی
در شرکتهای سهامی خاص می بایست یکی از رومه های کثیرالانتشار ذکر شده در این قسمت جهت آگهی های شرکت انتخاب شود و در شرکتهای با مسئولیت محدود و موسسات نیازی به انتخاب رومه نیست،هم چنین روز و ماه سال مالی هرشرکت در این قسمت مشخص می گردد که معمولا یکم فروردین هرسال می باشد.
12- متن صورتجلسه
در این مرحله، متن صورتجلسه می بایست وارد شود.
13- تقاضانامه یا اظهارنامه
در شرکت های بامسئولیت محدود تقاضانامه و در شرکت های سهامی خاص و موسسات غیرتجاری اظهارنامه می باشد.
14- اساسنامه شرکت
در این صفحه فرم مربوط به اساسنامه در اختیار شما قرار می گیرد.با تکمیل این فرم و همچنین در صورت تمایل، می توانید قوانین خاص شرکت خود را وارد کنید. لازم به توضیح است ، اساسنامه در شرکت های سهامی خاص 64 ماده و 11 تبصره، در شرکت های بامسئولیت محدود شامل 26 ماده و دو تبصره و در موسسات غیرتجاری شامل 26 ماده می باشد.
15- شرکتنامه
شرکتنامه به عنوان قراردادی تعریف شده است که مابین شرکاء یک شرکت منعقد می گردد. البته توجه داشته باشید که شرکتنامه مخصوص شرکت های با مسئولیت محدود، تضامنی و نسبی است و شرکت های سهامی و تعاونی نیازی به شرکتنامه ندارند.
16 تایید مدارک
مرحله پایانی ثبت تاسیس در سامانه شامل تایید مدارک می باشد. در این مرحله مدارک مورد نیاز مربوط به ثبت تاسیس مورد درخواست قید گردیده که پس از تایید می توان گزینه پذیرش نهایی را انتخاب نمود.
با تکمیل اطلاعات در سامانه ی اداره ثبت شرکت ها، کارشناس حقوقی به بررسی اطلاعات وارد شده می پردازد. چنانچه دارای نقص باشد برای شما در سامانه ابلاغ رفع نقص ارسال می گردد و باید نقص را رفع نمایید و در صورت عدم نقص اطلاعات، آن را تایید می کند.
پس از پذیرش اینترنتی از طریق سامانه و اخذ تاییدیه پذیرش، باید نسخ اصلی صورت جلسات تنظیمی و ضمائم آن ها را از طریق باجه های پست و در پاکت های مخصوص اداره ثبت شرکت ها به صورت سفارشی به آدرس ذکر شده در تاییدیه ی پذیرش ارسال نمایید و شماره مرسوله را در سامانه وارد کنید.
همچنین، در انتها لازم به توضیح است متقاضیان عزیز می توانند وضعیت پرونده خود را در سامانه اداره ثبت شرکت ها ( بدون نیاز به مراجعه حضوری به اداره ثبت شرکت‌ها( ، از طریق کد پیگیری که در زمان ثبت نام اینترنتی به آن ها اختصاص داده شده است پیگیری نمایند.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره در رابطه با ثبت شرکت با ما تماس حاصل فرمایید.


امروزه مسائل ثبتی از موضوعات مبتلا به بیشتر اشخاص حقیقی و حقوقی می باشد. لذا برای ارائه کمکی ولو اندک به علاقمندان مسائل ثبتی ، در این مقاله ضمن توضیحاتی راجع به نکات اساسی در ثبت شرکت، مراحل ثبت شرکت و زمان ثبت آن به طور کامل مورد شرح قرار گرفته است، امید است که مورد استفاده علاقمندان قرار گیرد.


شرکت و فواید ثبت آن
شرکت تجاری، قراردادی است که به موجب آن دو یا چند نفر توافق می کنند سرمایه مستقلی را که از جمع آورده های آن ها تشکیل می شود، ایجاد کنند و به موسسه ای که برای انجام مقصود خاصی تشکیل می گردد، اختصاص دهند و در منافع و زیان های احتمالی حاصل از به کارگیری سرمایه سهیم شوند. مهم ترین مزیت ثبت شرکت این است که شما یک فعالیت رسمی و قانونی خواهید داشت و اعتبار بیشتری هم کسب می کنید.با ثبت شرکت، فعالیت های آن تحت نظر و کنترل قانون قرار می گیرد و تردید افراد حقیقی و حقوقی برای شروع یک همکاری جدید از بین خواهد رفت.
از جمله سایر فواید ثبت شرکت عبارت است از :
الف- با ثبت یک شرکت تمام جزییات از جمله میزان سرمایه، میزان سهام و … به صورت مکتوب و قانونی در اساسنامه شرکت و مابقی اسناد قید می شود. چنانچه مشکلی بین اعضا و اشخاص ثالث پیش بیاید، روند حل اختلاف بسیار ساده تر از زمانی است که شراکت شخصی باشد.
ب- ثبت شرکت به افراد این اعتبار و قدرت را می دهد که در مناقصات و مزایدات جاری مملکت شرکت نمایند.
ج- افرادی که تمایل دارند تحت نام برندهای بزرگ و معروف به فعالیت خود رونق ببخشند ، باید بدانند که برندهای معتبر اغلب با شرکت های ثبت شده که دارای اعتبار قانونی هستند قرارداد همکاری امضا می کنند، در حقیقت اخذ نمایندگی از سایر شرکت ها، منوط بر ثبت شرکت می باشد.
د- مسئولیت مالی و حقوقی تمام فعالیت های یک شخص حقیقی به عهده خود شخص خواهد بود؛ در صورتی که در شرکت ثبت شده تمام اعضای هیئت مدیره و شرکا درباره همه اعمال شرکت در برابر اشخاص ثالث مسئولیت داشته و مم به پاسخگویی از طریق قانونی هستند.بنابراین همه مسئولیت ها به عهده یک نفر نخواهد بود که این موضوع به نفع تک تک شرکاء و از طرفی اشخاص طرف معامله با شرکت نیز خواهد بود و موجب اطمینان بیشتر اشخاص و شرکت ها جهت تعامل با شرکت ثبت شده خواهد شد.
ه- در بسیاری از موارد امتیازات و اعتبارات دولتی ، انواع وام های بانکی و مجوزهایی که برای انجام فعالیت های مختلف اامی است تنها مختص شرکت های ثبت شده می باشد و اشخاص حقیقی از چنین مزایایی بی بهره هستند.

قانون ثبت شرکت های تجاری در ایران
قانون ثبت شرکت ها در 11 / 3/ 1310 به تصویب رسید که هدفش وضع مقرراتی برای ثبت شرکت های موجود و تطبیق آن ها با مقررات قانون تجارت بود و پاره ای از موادش در 30/ 12 / 1362 اصلاح گردید. در مورد ثبت انواع شرکت، قوانین و آیین نامه های دیگری نیز به تصویب رسیده است که از آن جمله می توان به این قوانین اشاره کرد : قانون حق الثبت شرکت های بیمه ( مصوب 6/ 9/ 1310 )، نظامنامه اجرای قانون ثبت شرکت ها ( مصوب 2 / 3/ 1310 )، و طرح اصلاحی آیین نامه ثبت شرکت ها ( مصوب شهریور 1340، راجع به تغییر نام ” اداره ثبت شرکت ها و علائم تجاری و اختراعات ” به ” اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی ).
اما قانونی که برای اولین بار راجع به شرکت های تجاری وضع شد، قانون تجارت ( مصوب 13/ 2/ 1311) است که هنوز هم پس از گذشت حدود شصت سال، اساس حقوق تجارت ایران را تشکیل می دهد و باب سوم آن به شرکت های تجاری اختصاص دارد. ( مواد 20 لغایت 222). مبحث اول باب مزبور که راجع به شرکت های سهامی است، بعداَ به موجب لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت ( مصوب 24/ 12 / 1347) تغییر یافت. این لایحه قانونی متضمن سیصد ماده است که ابتدا برای مدت دو سال، به طور آزمایشی اجرا و سپس به طور قطعی تصویب شد، اما سایر شرکت های تجاری تابع قانون تجارت 1311 باقی مانده اند؛ قانونی که بسیار قدیمی است و باید با توجه به تحولات حقوق تجارت در سراسر دنیا و نیز تغییرات عمیقی که در قوانین تجاری دنیا به عمل آمده، اصلاح شود.

حداقل سن برای ثبت شرکت
حداقل سن برای ثبت شرکت سال است . توضیح آن که ، در قرارداد شرکت مثل همه عقود و قراردادها باید شرایط عمومی صحت عقود رعایت شود که عبارتند از : اهلیت ،  قصد و رضا ، معین بودن موضوع ، قانونی بودن جهت و هدف
شرکای شرکت باید اهلیت انجام دادن معامله را داشته باشند.منظور از اهلیت، مطابق ماده 211 قانون مدنی،این است که شریک،بالغ و عاقل و رشید باشد.

تعداد شرکا
شرکت، چه در حقوق مدنی و چه در حقوق تجارت ایران، در صورتی ایجاد می شود که لااقل دو نفر در ایجاد آن سهیم باشند. برخلاف آنچه در حقوق بعضی کشورها، نظیر فرانسه وجود دارد، در حقوق ایران شرکت تک شریک وجود ندارد.
در حقوق مدنی، شرکت جز با همکاری لااقل دو نفر به وجود نمی آید، اما در حقوق تجارت، وضع قدری متفاوت است. شرکت سهامی لااقل با همکاری سه نفر تشکیل می شود. ( ماده 3 لایحه قانونی 1347) ، آن هم در صورتی که از نوع سهامی خاص باشد، والا در مورد شرکت های سهامی عام ، شرکت تشکیل نمی شود مگر با همکاری لااقل پنج نفر سهامدار. در هیچ یک از انواع شرکت ها، حداکثر شرکا به تعداد به خصوصی محدود نیست و حتی تعداد شرکای بعضی از شرکت های سهامی ممکن است به هزاران نفر برسد.

موضوع فعالیت شرکت
موضوع فعالیت هر شرکت که در بند ۲ اساسنامه آن قید می گردد، نشان دهنده هویت و اهدافی است که آن شرکت برای آن منظور تشکیل شده است. شخص حقوقی فقط درباره موضوعاتی می تواند عمل کند که در موضوع شرکت تصریح شده باشد . به این جهت اصولاَ کلیه شرکت ها موضوع شرکت را وسیع تعریف می کنند تا بتوانند کلیه اموری را که لازم باشد انجام دهند
موضوع و هدف قرارداد باید مشروع و قانونی باشد. بنابراین از نظر قانون نمی توان برای یک امر غیرقانونی یا نامشروع قرارداد وضع نمود.
لازم به توضیح است، آنچه در موضوع فعالیت شرکت، اهمیت دارد ، فعالیت واقعی شرکت ملاک صحت یا بطلان آن است؛ مانند موردی که شرکت برای انجام دادن فعالیتی منعقد می شود که اخلاق حسنه آن را منع نمی کند ( تولید آب انگور ) ، ولی در عمل به فعالیتی مبادرت می کند که غیرمشروع است ( ساختن مشروبات الکلی) و یا زمانی که فعالیتی در انحصار دولت است و شرکای شرکتی، موضوع آن را همین فعالیت قرار می دهند. ( استخراج نفت و امثال آن ).
تعدادی از موضوعات فعالیت بدون نیاز به اخذ مجوز قابلیت ثبت نزد مرجع ثبت شرکت ها را دارند . چنانچه موضوع تعیین شده مستم موافقت مراجع خاصی باشد، لازم است که قبل از اقدام به ثبت ، مجوزهای لازم اخذ گردد.این موضوعات شامل 23 مورد کلی می باشند که هریک از این 23 مورد خود شامل چند موضوع مرتبط به هم می باشد. تعدادی از موضوعات فعالیت نیز بدون نیاز به اخذ مجوز قابلیت ثبت نزد مرجع ثبت شرکت ها را دارند.( متقاضیان عزیز، در صورت نیاز به هرگونه راهنمایی در رابطه با موضوعات نیازمند به اخذ مجوز می توانند با مشاورین ما در ثبت شرکت  تماس حاصل فرمایند. )

سرمایه ثبت شرکت
برای ثبت شرکتها ، سرمایه یکی از مهمترین موارد است. سرمایه شرکت، عبارت است از مبلغی که شرکا توافق می کنند به شرکت انتقال دهند. سرمایه شرکت، مبلغی است که در ترامه شرکت، هم در زیر عنوان دارایی اولیه درج می شود و هم در زیر عنوان بدهی اولیه شرکت.
اهمیت شرکت های تجاری به میزان سرمایه آن ها بستگی دارد. نوع سرمایه با توجه به نوع شرکت متفاوت است. بدین معنی که در شرکت های بامسئولیت محدود و موسسات غیرتجاری، سرمایه اولیه اعلام شده به صورت سرمایه نقدی و در شرکت های سهامی خاص، سهامی عام و تعاونی ها سرمایه از نوع سهام است .
حداقل میزان سرمایه نقدی در شرکت های بامسئولیت محدود و موسسات غیرتجاری 000/000/1 ریال می باشد که توسط شرکاء در صندوق شرکت قرار می گیرد و مدیرعامل اقرار به دریافت این مبلغ می نماید.
در شرکت های سهامی عام و خاص و تعاونی ها، سرمایه شرکت به صورت سهام تقسیم بندی می شود که مشخص کردن این تعداد سهام محدودیتی ندارد و می توان سرمایه اولیه شرکت را به هر تعداد سهم تقسیم بندی کرد.
باید گفت که مبلغ سرمایه در شرکت های سهامی خاص توسط سهامداران مشخص تامین می گردد اما در شرکت های سهامی عام قسمتی از سرمایه توسط اوراق سهامی که به فروش می رسد تامین می گردد.
همچنین ، هر شرکت علاوه بر سرمایه نقدی می تواند سرمایه غیرنقدی نیز داشته باشد. میزان این سرمایه باید توسط کارشناس رسمی دادگستری برآورد شده و معادل آن به صورت سهام ( در شرکت های سهامی) و یا سهم الشرکه ( در شرکت های بامسئولیت محدود و موسسات) تقسیم بندی گردد.

محل فعالیت شرکت
شرکت ها و موسسات باید در ابتدا محلی را به عنوان نشانی شرکت در نظر بگیرند. شاید در ابتدا بعضی از موسسین شرکت ها و موسسات آدرس محل ست خود را به عنوان آدرس شرکت اعلام نمایند، که این امر در ادامه برای آن ها مشکلاتی را ایجاد خواهد کرد. اصلی ترین مشکل زمانی به وجود می آید که شرکت برای اخذ کد اقتصادی اقدام نماید ، زیرا یکی از شرایط صدور کد اقتصادی اداری بودن موقعیت محل شرکت می باشد.
به همین دلیل موسسین بهتر است از ابتدا آدرس اداری جهت تاسیس شرکت خود اعلام نمایند در غیر این صورت متحمل تنظیم صورتجلسه ای در خصوص تغییر آدرس شرکت خود می باشند.

نام شرکت
انتخاب نام شرکت، یکی از مهم ترین و اساسی ترین مراحل در ثبت شرکت است که به دقت بسیار بالا نیاز دارد. نامی را انتخاب کنید که الف ) دارای معنا و مفهوم باشد . ب) خارجی نباشد ج )  با فرهنگ اسلامی مطابقت داشته باشد د) سابقه ثبت نداشته باشد. لازم به یادآوری است،  جهت تعیین  اسم شرکت حداقل تعداد سیلاب ها 3 سیلاب است.

مراحل ثبت شرکت
با توجه به آنچه گفته شد، شرکت های تجاری مکلفند در مرجع ثبت شرکت ها ثبت شوند ، شماره ثبت دریافت دارند و شماره ثبت شرکت را در کلیه مکاتبات خود درج نمایند. برای این منظور، ابتدا می بایست مدارک اولیه جهت ثبت شرکت را فراهم نمود. این مدارک عبارت است از :
1. کپی برابر با اصل شناسنامه و کارت ملی تمامی افراد
2. گواهی عدم سوء پیشینه برای مدیران و اعضا
3. برای شرکت سهامی خاص فیش گواهی 35 درصد واریز سرمایه در یکی از حساب های در شرف تاسیس نزد شعب بانک های سراسر ایران
پس از تنظیم مدارک اولیه، نسبت به تکمیل اوراق ثبتی شرکت و ثبت نام در سامانه اداره ثبت شرکت ها اقدام نمایید.( با توجه به نوع و قالب شرکت ، اوراق ثبتی متفاوت می باشد. به عنوان مثال اوراق ثبتی شرکت با مسئولیت محدود شامل اساسنامه ، شرکتنامه ، تقاضانامه و صورتجلسه مجمع عمومی موسسین است و اوراق ثبتی شرکت های سهامی خاص شامل اساسنامه ، اظهارنامه و صورتجلسه مجمع عمومی موسسین می باشد. سایر انواع شرکت ها نیز اوراقی تقریباَ مشابه با این دو نوع شرکت دارند. این اوراق باید به امضاء موسسین یا همه شرکاء شرکت برسد) .
مراحل ثبت شرکت در سامانه به قرار ذیل است :
– تکمیل اطلاعات متقاضی ( وارد کردن نام، نام خانوادگی، شماره تلفن و متقاضی تأسیس شرکت یا مؤسسه ، مشخص نمودن تابعیت متقاضی ، سمت متقاضی ، تکمیل مشخصات شخص امضاء کننده دفتر )
– تکمیل اطلاعات مربوط به نام و اطلاعات شخص حقوقی
– مرحله بعد در ارتباط با موضوع فعالیت شرکت، نوع فعالیت شرکت ، تعیین مدت فعالیت مبنی بر محدود یا نامحدود بودن ، معلوم نمودن وجود یا عدم وجود مجوز از سازمانها و ارگانهای خاص در صورت نیاز و وارد کردن شماره و تاریخ مجوز در صورت نیاز به مجوز می باشد.
– در صفحه بعد مشخصات پستی شامل، کد پستی و شماره تلفن، پست الکترونیک، شماره دورنگار، و نشانی تارنما در صورت نیاز وارد می گردد. هم چنین باید نشانی مرکز اصلی به عنوان مبدأ مراسلات پستی معلوم گردد.
– مرحله پنجم در ارتباط با سرمایه شخص حقوقی است.
– پس از پر نمودن سرمایه شخص حقوقی، سمت اشخاص و ارتباط بین اشخاص و شعب شرکت چنانچه شرکت شعبه داشته باشد وارد می گردد.
– اطلاعات سال مالی شرکت در صفحه بعد وارد گردد.( روز و ماه شروع سال مالی).
– سپس متن اظهارنامه و اساسنامه شرکت یا مؤسسه را باید وارد نمود.
با تکمیل اطلاعات در سامانه ی اداره ثبت شرکت ها، کارشناس حقوقی به بررسی اطلاعات وارد شده می پردازد. اگر دارای نقص باشد برای شما در سامانه ابلاغ رفع نقص ارسال می گردد و باید نقص را رفع نمایید و در صورت عدم نقص اطلاعات، آن را تایید می کند. پس از پذیرش اینترنتی از طریق سامانه و اخذ تاییدیه پذیرش، باید نسخ اصلی صورت جلسات تنظیمی و ضمائم آن ها را از طریق باجه های پست و در پاکت های مخصوص اداره ثبت شرکت ها به صورت سفارشی به آدرس ذکر شده در تاییدیه ی پذیرش ارسال نمایید و شماره مرسوله را در سامانه وارد کنید. ( شما می توانید وضعیت پرونده خود را در سامانه از طریق کد رهگیری که در ثبت نام اینترنتی به شما اختصاص داده شده است پیگیری نمایید) .
پس از بررسی مدارک توسط متصدی ثبت ، ۳حالت رخ می دهد :
1- رد شدن پرونده :
این حالت، زمانی پیش می آید که مدارک شما دارای ایراداتی باشد که قابل رفع نباشد. در این صورت شرکت شما قابلیت ثبت نداشته و باید دوباره مراحل ثبت را تکرار و اقدام به اخذ کد رهگیری جدید نمایید.
۲- ناقص بودن پرونده :
این حالت زمانی رخ می‌دهد که مدارک شما دارای نقص باشد؛ اما این نقص ها قابل برطرف شدن باشند. در این صورت، شما باید طبق ابلاغیه ای که برایتان ارسال می شود نسبت به رفع نقص مدارک خود اقدام کنید.
۳- صدور آگهی :
در چنین شرایطی، یعنی اداره ثبت شرکت‌ها با درخواست شما موافقت کرده است که در اینصورت باید شخص متقاضی یا وکیل ثبت شرکت  با در دست داشتن اصل شناسنامه و کارت ملی، برای اخذ مدارک ثبتی و امضاء ذیل دفاتر به اداره ثبت مراجعه نماید.مسئول دفتر شروع به ثبت و پیش نویس آگهی تاسیس شرکت در دفتر ثبت شرکت ها می نماید . کارت شناسایی متقاضیان را اخذ می کند وآن را با مشخصات مندرج در اساسنامه تطبیق می دهد. احراز هویت متقاضیان ،اخذ امضا از متقاضیان در ذیل ثبت در دفتر، تصدیق متقاضیان تحت عنوان ثبت با سند برابر است ، نوشتن شماره ی ثبت در اظهارنامه شرکت از سایر اقدامات مسئول دفتر می باشد.
در آخرین مرحله ثبت ، می بایست آگهی تاسیس شرکت در رومه رسمی به چاپ برسد .

زمان ثبت شرکت
معمولاَ اگر شخص متقاضی خود این کار را انجام دهد طبق آمار 4/ 3 بار این فرآیند طی می گردد که هر بار 30 الی 45 روز زمان از دست می رود . در صورتی که اگر این این اقدام توسط افراد مجرب و کارآزموده انجام گیرد، در کوتاه ترین زمان ممکن می توانید این مسیر را به صورت تخصصی طی کنید.
خاطر نشان می شویم موسسه حقوقی ثبت  با سال ها تجربه و همچنین با تسلط کاملی که به قوانین و اصول حقوقی دارد، افتخار دارد با بهره گیری از توان بالای کادر مجرب خود، در سریع ترین زمان ممکن اقدامات لازم را جهت ثبت شرکت شما به عمل آورد.

اقدامات اامی پس از ثبت شرکت
پس از مرحله ثبت شرکت، شرکت ها می بایست نسبت به انجام امور مالیاتی و تشکیل پرونده دارایی ، اخذ کد اقتصادی و پلمپ دفاتر تجاری اقدام نمایند.
لذا،هر شرکت و یا موسسه پس از ثبت  شرکت و از تاریخ ثبت آن به مدت 2 ماه زمان دارد تا با مراجعه به اداره ی دارایی مستقر در محدوده ی فعالیت خود، نسبت به تشکیل پرونده ی مالیاتی و اخذ کد اقتصادی اقدام نماید و دفاتر سال آینده را پلمپ کند. حائز اهمیت است،توجه نکردن به انجام این موارد، باعث مشکلات متعددی در آینده خواهد شد.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره در رابطه با ثبت شرکت با ما تماس حاصل فرمایید.


 
ابداع محصول صنعتی تازه و نیز کشف وسیله ی تازه یا اعمال وسایل موجود به طریق نو برای تحصیل یک نتیجه یا محصول صنعتی یا فلاحتی را اختراع گویند .(مواد 27 و 28 ق.ث.ع.ا).
حق اختراع عبارتست از حق انحصاری که مخترع برای استفاده ی انحصاری از اختراع خود دارد.

کسی که وسیله ی جدیدی کشف کند که نتیجه از آن،در امور صنعتی یا فلاحتی حاصل شود باید از زحمات خود نتیجه برده و به تواند آن را بکار بیاندازد.
حق اختراع نتیجه ی زحمت،کار و فعالیت مخترع است،زیرا کالای جدیدی به بازار عرضه کرده است.البته باید از لحاظ اقتصادی و عملی فوراَ قابل استفاده باشد،زیرا قوانین علمی که ممکن است بعداَ  منشاء نتایج مهمی گردند از لحاظ مادی ارزش اقتصادی ندارند.علاوه بر آن اختراع باید تازگی داشته باشد و قبلاَ شناخته نشده باشد،زیرا در این صورت  هر کس می تواند از آن استفاده کند و اکتشافات قبلی را اشخاص نمی توانند به عنوان اختراع در انحصار خود قرار دهند.قانون ثبت علائم تجارتی و اختراعات ایران در این مورد در ماده ی 26 می گوید: هر قسم اکتشاف یا اختراع جدید در شعب مختلفه صنعتی یا فلاحتی به کاشف یا مخترع آن حق انحصاری می دهد که بر طبق شرایط و در مدت مقرره در این قانون از اکتشاف یا اختراع خود استفاده نماید،مشروط بر اینکه اکتشاف یا اختراع مزبور مطابق مقررات این قانون در اداره ی ثبت به ثبت رسیده باشد.

کشف و اختراع هر چند در اثر پیشرفت تمدن جامعه بوده و مخترع اکثراَ با استفاده از معلومات متداوله موفق به اختراع شده است و بنابراین باید جامعه از آن بهره مند شود ولی ابداع و اختراع به نحوی است که اگر انحصاری نباشد و استفاده از آن عمومیت پیدا کند مخترع نتیجه ی زیادی از زحمات و یا فکر قوی خود نمی برد.از طرف دیگر استفاده ی دیگران بدون زحمت از فکر مخترع بی انصافی درباره ی مخترع است.روی این قاعده در کلیه ی کشورهای متمدن استفاده از اختراع را برای مدتی که از بیست سال نمی کند برای مکتشف و مخترع شناخته اند.

ماده ی 26 قانون علائم و اختراعات مقرر می داردهر قسم اکتشاف یا اختراع جدید در شعبه ی مختلفه ی صنعتی یا فلاحتی به کاشف و مخترع آن حق انحصاری می دهد که بر طبق شرایط و در مدت مقرر در قانون از اکتشاف یا اختراع خود استفاده نماید».

اکتشاف یا اختراع به خودی خود حق انحصاری برای صاحب آن نخواهد داشت،بلکه قانون موقعی از آن حمایت می کند که مطابق مقررات قانون به ثبت رسیده باشد.

در بعضی از ممالک،در موقع تقاضای ثبت به موضوع اختراع رسیدگی و با تحقیقاتی که بوسیله ی دستگاه های مختلفه و کارشناسان مجرب بعمل می آورند پس از اطمینان از صحت عمل و جدید بودن آن تصدیق لازم به مخترع می دهند (دکتر حسن ستوده تهرانی،حقوق تجارت ،ج اول،نشر دادگستر،چ دهم ،س 1384 ،ص 164)، ولی در برخی دیگر از کشورها که ایجاد چنین دستگاه های وسیع را لازم نمی دانند به محض مراجعه کسی که ادعای اختراع می نماید همین قدر که مخالف با مقررات قانونی نباشد اختراع را ثبت و به صاحب آن تصدیق می دهند.

این تصدیق فقط معرف مراجعه و اولویت متقاضی اختراع است و اگر کسی نسبت به آن اعتراض داشته و یا اختراع واقعاَ صحیح نباشد،هر ذینفع می تواند از دادگاه ابطال آن را بخواهد.
در ایران مانند کشورهای قسمت اخیر،نوشته یا تصدیقی داده می شود که فقط حاکی از ثبت آن بوده و به هیچ وجه برای قابل استفاده بودن یا جدید بودن یا حقیقی بودن اختراع سندیت ندارد و دلالت بر آن نخواهد داشت که تقاضا کننده مخترع واقعی است».
شرط ثبت اختراع آن است که جدید بوده و کسی از آن اطلاع نداشته باشد و الاهر اختراع یا تکمیل اختراع موجودی که قبل از تاریخ تقاضای ثبت،خواه در خارجه در نوشتجات یا نشریاتی که در دسترس عموم است شرح و یا نقشه ی آن منتشر شده و یا به مورد عمل یا استفاده گذارده شده است اختراع جدید محسوب نمی شود».
اختراعات قابل انحصار:
به موجب ماده ی 3 قانونهر کس مدعی یکی از امور ذیل باشد می تواند تقاضای ثبت نماید»در حقیقت امور ذیل در مدت مقرر در قانون به شرط رعایت مقررات قابل انحصارند:
1-ابداع هر محصول صنعتی جدید
2-کشف هر وسیله ی جدید یا اعمال وسائل موجود به طریق جدید برای تحصیل یک نتیجه،یا محصول صنعتی و فلاحتی

چون دامنه ی اختراع وسیع است می توان گفت هر وسیله ای که باعث به وجود آمدن محصول صنعتی یا اعمال وسائل موجود برای بهتر استفاده نمودن از محصولات صنعتی و یا نتیجه ای که در اثر کشف وسیله ی جدید از محصول صنعتی و فلاحتی برده می شود قابل ثبت است.و این موضوعات اعم است از این که مثلاَ شخصی ماده ای کشف کند به جای بنزین در هواپیما مصرف شود و یا این که ماشینی اختراع کند که نوع مخصوصی پارچه به بافد یا هواپیمائی به سازد که استفاده از آن بیشتر از سابق بوده و یا این که طرز بدیعی در بسته بندی ابتکار کند که از قوطی های حلبی بهتر استفاده شود.

تکمیل اختراعات نیز قابل ثبت و انحصار است و ممکن است کسی اختراع خود یا اختراع دیگری را تکمیل کند.البته استفاده از تکمیل اختراع دیگران موقعی خواهد بود که مدت انحصاری اصل اختراع منقضی شود و یا استفاده از آن با رضایت مخترع بدوی باشد.

اختراع برای همیشه در انحصار مخترع نخواهد بود زیرا جامعه باید از آن استفاده کند و هیچ کس نمی تواند جامعه را برای همیشه از استفاده از کشفیات و اختراعاتی که می شود محروم نماید.منتهی برای مدت معینی اجازه ی استعمال انحصاری آن به مخترع در ازاء زحمتی که برای کشف متحمل شده داده می شود که سایر مخترعین نیز تشویق شوند.در بعضی از کشورها حداکثر مدت انحصار اختراع 15 سال و بعضی 17 و برخی 20 سال است.

در ایران حداکثر مدت اعتبار ورقه ی اختراع 20 سال از تاریخ تقاضای ثبت است و متقاضی به میل خود می تواند 5 یا 10 یا 15 یا 20 سال تقاضا نماید و در مدت مزبور که باید صراحتاَ در ورقه ی اختراع قید شود،مخترع یا قائم مقام قانونی او حق انحصاری ساخت یا فروش یا اعمال و استفاده از اختراع خود را خواهد داشت».

مخترعینی که در خارج از ایران اقامت دارند پس از تحصیل ورقه ی اختراع در کشور متبوع خود فقط برای باقی مانده ی مدتی که ورقه ی اختراع آن ها اعتبار دارد(که در عین حال از 20 سال نخواهد نمود)می توانند استفاده نمایند.مثلاَ شخصی که اختراع خود را در هلند به مدت سال ثبت کرده و پس از پنج سال برای ثبت،به ایران مراجعه می نماید ورقه ی اختراع برای مدت 13 سال به او داده خواهد شد که انقضاء مدت آن با انقضاء مدتی که در کشور اصلی ثبت شده یکی باشد.

در آخر،قابل ذکر است چنانچه فردی اظهارنامه ی ثبت اختراع خویش را در یکی از کشورهای عضو معاهده ی پاریس و از جمله کشور متبوع خود ارائه نموده باشد،ظرف مهلت 12 ماه از تاریخ تقاضانامه،می تواند در دیگر کشورهای عضو نیز تقاضای  ثبت اختراع خویش را بنماید و در این مدت نسبت به دیگر افراد دارای حق اولویت می باشد.به این معنا که دیگر افراد نمی توانند ظرف مهلت مذکور اختراع وی را به نام خود در سایر کشورها به ثبت برسانند،البته در صورتیکه وی تقاضای ثبت اختراع را ظرف مهلت 12 ماهه در کشورهای مورد نظرش بنماید.لذا چنانچه مخترع متقاضی ثبت اختراع خویش در سطح بین المللی باشد،باید ظرف مهلت یکساله از تاریخ تقاضانامه ی ثبت اختراع در داخل نسبت به ثبت بین المللی آن اقدام نماید.
منابع:


طبق ماده 94 قانون تجارت ، شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است.
در شرکت با مسئولیت محدود سرمایه به سهام تقسیم نشده و به صورت سهم الشرکه می باشد و برای آن ورقه ای به نام سهم الشرکه صادر نمی شود و مثل آن سهام آزادانه قابل معامله نمی باشد و رضایت سایر شرکا برای انتقال آن شرط می باشد.

این شرکت ، این امتیاز عمده را برای شرکاء دارد که مسئولیت آن ها را در عملیات شرکت ، محدود به آورده آن ها در شرکت می کند لذا در شرکت با مسئولیت محدود همانند شرکت های سهامی خاص و برخلاف شرکت تضامنی، مسئولیت هر یک از سهامداران در مورد بدهی های شرکت محدود به مبلغ سرمایه گذاری شده در شرکت است و در صورت عدم کفایت مجبور نیستند اموال شخصی خود را در این راه مصرف کنند.
علاوه بر این ، تشکیل شرکت با مسئولیت محدود ، بسیار ساده تر از تشکیل شرکت سهامی و حتی شرکت سهامی خاص است. اداره کردن شرکت با مسئولیت محدود نیز آسان است و معمولاَ توسط یک یا دو مدیر انجام می شود. مدیران در این نوع شرکت ها می توانند برای مدت نامحدودی انتخاب شوند.
تشکیل شرکت با مسئولیت محدود، علی الاصول با مبلغ کمی سرمایه هم میسر است.
ثبت این نوع شرکت، برای تاسیس بنگاه های کوچک اقتصادی و انجام فعالیت های محدود اقتصادی بسیار مناسب است . چرا که شرکت با مسئولیت محدود با وجود حداقل دو نفر شریک به ثبت می رسد و انتخاب بازرس در آن اختیاری است و تشریفات تشکیل مجامع عمومی و هیئت مدیره و انتشار آگهی ها که در شرکت های سهامی وجود دارد در این گونه شرکت ها گسترده نیست.
مجموع امتیازات مذکور، موجب موفقیت این شکل از شرکت در دنیای معاملات شده است .
با توجه به اهمیت این شرکت، در این مطلب قصد داریم تا شما را با مقررات تشکیل و ثبت شرکت بامسئولیت محدود آشنا نماییم. پیش از آن، پیشنهاد می شود مطالب خواندنی زیر را از دست ندهید.

- راهنمای گام به گام تشکیل و ثبت شرکت با مسئولیت محدود
- ثبت شرکت با مسئولیت محدود بهتر است یا سهامی خاص ؟
- مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود

1- نکات مهم در اسم شرکت بامسئولیت محدود
طبق ماده 95 قانون تجارت در اسم شرکت باید عبارت ( با مسئولیت محدود ) قید شود والا آن شرکت در مقابل اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب و تابع مقررات آن خواهد بود.
اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکا باشد والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شریک تضامنی را خواهد داشت.
2- نحوه تشکیل و ثبت شرکت با مسئولیت محدود
شرکت با مسئولیت محدود به موجب قراردادی که بین شرکا امضا می شود و شرکتنامه نامیده می شود تشکیل می شود. شرکت نامه در شرکت های با مسئولیت محدود رکن اساسی آن است، به طوری که عدم تنظیم آن سبب بطلان شرکت است.
در شرکت نامه نسبت مشارکت هر شریک و سهم الشرکه هر کدام اعم از نقدی یا غیرنقدی که باید تقویم شده باشد، قید می گردد. تشکیل شرکت با مسئولیت محدود از طریق پذیره نویسی عمومی ممکن نیست و موضوع فعالیت شرکت که در شرکتنامه قید می شود نیز باید مشروع بوده و شرکا، قصد و رضای خود را با امضای آن اعلام دارند و چون شخصیت شرکا در شرکت با مسئولیت محدود اهمیت دارد ، اشتباه در مورد شخصیت شرکا باعث بطلان شرکت می شود.
برای تشکیل شرکت با مسئولیت محدود وجود حداقل دو نفر شریک لازم است و شرکت پس از انجام مراحل تایید نام و تکمیل شرکتنامه و تقاضانامه و اساسنامه ( در صورت وجود ) از طرف شرکا و ارائه آن به اداره ثبت شرکت ها همراه با سایر مدارک لازم به ثبت می رسد و بعد از ثبت در اداره ثبت شرکت ها، آگهی تاسیس شرکت در رومه رسمی و یکی از رومه های کثیرالانتشار محل ثبت شرکت آگهی می گردد.
3- میزان سرمایه شرکت با مسئولیت محدود
طبق ماده 96 قانون تجارت، شرکت با مسئولیت محدود وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی از طرف شرکا پرداخت و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم ( قیمت گذاری ) و تسلیم شده باشد.
قانون تجارت برای میزان سرمایه شرکت با مسئولیت محدود ، حداقل مبلغی تعیین ننموده است.
در شرکت نامه باید صراحتاَ قید شده باشد که سهم الشرکه های غیرنقدی هر کدام به چه میزان تقویم شده است. ( ماده 97 قاننون تجارت )
4- مسئولیت شرکا در مقابل اشخاص ثالث
طبق ماده 98 قانون تجارت، شرکا نسبت به قیمتی که در حین تشکیل شرکت برای سهم الشرکه های غیرنقدی معین شده در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند.
مرور زمان دعاوی ناشی از مقررات فوق ده سال از تاریخ تشکیل شرکت است. هر شرکت با مسئولیت محدود که برخلاف مواد 96 و 97 تشکیل شده باشد باطل و از درجه اعتبار ساقط است لیکن شرکا در مقابل اشخاص ثالث، حق استناد به این بطلان ندارند.
اگر حکم بطلان شرکت به استناد ماده فوق، صادر شود شرکایی که بطلان ، مستند به عمل آن ها است و هیئت نظارت و مدیرانی که در حین حدوث سبب بطلان یا بلافاصله پس از آن بر سر کار بوده و انجام وظیفه نکرده اند در مقابل شرکای دیگر و اشخاص ثالث نسبت به خسارات ناشیه از این بطلان متضامناَ مسئول خواهند بود. مدت مرور زمان ده سال از تاریخ حدوث موجب خواهد بود. ( مواد 99 الی 101 قانون تجارت ) .
5- سهم الشرکه و نحوه انتقال آن
همان طور که گفتیم ، در شرکت با مسئولیت محدود سرمایه به سهام تقسیم نشده و به صورت سهم الشرکه می باشد و برای آن ورقه ای به نام سهم الشرکه صادر نمی شود . طبق ماده 102 قانون تجارت ، سهم الشرکه در شرکت با مسئولیت محدود نمی تواند به شکل اوراق تجاری قابل انتقال اعم از با اسم و یا بی اسم و غیره درآید . همچنین ، شرکا نمی توانند سهم الشرکه خود را به غیر منتقل نمایند مگر با رضایت تعدادی از شرکا که لااقل سه چهارم سرمایه متعلق به آن ها بوده و اکثریت عددی نیز داشته باشند.
طبق ماده 103 قانون تجارت ، انتقال سهم الشرکه به عمل نخواهد آمد مگر به موجب سند رسمی . بنابراین شرکا برای انتقال سهم الشرکه باید به دفتر اسناد رسمی مراجعه و با تنظیم سند رسمی نسبت به انتقال سهم الشرکه اقدام نمایند.
6- نحوه اداره شرکت
طبق ماده 104 قانون تجارت ، شرکت با مسئولیت محدود به وسیله یک یا چند نفر مدیر موظف یا غیرموظف که از بین شرکا یا خارج از شرکت برای مدت محدود یا نامحدودی معین می شوند اداره می گردد. بنابراین مدیران شرکت ااماَ نباید جزء شرکا باشند و می توانند خارج از شرکت انتخاب شوند و مدیران در شرکت با مسئولیت محدود می توانند برای مدت محدود مثل دو یا سه سال یا برای یک مدت نامحدود انتخاب شوند.
7- اختیارات مدیران شرکت
طبق ماده 105 قانون تجارت، مدیران شرکت کلیه اختیارات لازم را برای نمایندگی و اداره شرکت خواهند داشت مگر اینکه در اساسنامه ترتیب دیگری مقرر شده باشد، هر قراردادی راجع به محدود کردن اختیارات مدیران که در اساسنامه تصریح به آن نشده در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن است.
8- تصمیمات شرکت
طبق ماده 106 قانون تجارت، تصمیمات راجع به شرکت باید به تایید اکثریت لااقل نصف سرمایه اتخاذ شود، اگر در دفعه اول این اکثریت حاصل نشد باید تمام شرکا مجدداَ دعوت شوند در این صورت تصمیمات به اکثریت عددی شرکا اتخاذ می شود اگرچه اکثریت مزبور دارای نصف سرمایه نباشد، اساسنامه شرکت می تواند ترتیبی برخلاف مراتب فوق مقرر دارد.
طبق ماده 107 قانون تجارت هر یک از شرکا به نسبت سهمی که در شرکت دارد دارای رای خواهد بود مگر اینکه اساسنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد.
روابط بین شرکا تابع اساسنامه است اگر در اساسنامه راجع به تقسیم نفع و ضرر مقررات خاصی نباشد تقسیم مزبور به نسبت سرمایه شرکا به عمل خواهد آمد.
9- هیئت نظار
طبق ماده 109 قانون تجارت، هر شرکت با مسئولیت محدود که عده شرکای آن بیش از دوازده نفر باشد باید دارای هیئت نظار بوده و هیئت مزبور لااقل سالی یک مرتبه مجمع عمومی شرکا را تشکیل دهد. هیئت نظار باید بلافاصله بعد از انتخاب شدن تحقیق کرده و اظمینان حاصل کند که دستور مواد 96 و 97 قانون تجارت رعایت شده است.
هیئت نظار می تواند شرکا را برای انعقاد مجمع عمومی فوق العاده دعوت نماید. مقررات مواد 165 و 167 و 168 و 170 قانون تجارت در مورد شرکت های با مسئولیت محدود نیز باید رعایت شود.
10- تغییرات راجع به اساسنامه
طبق ماده 110 قانون تجارت شرکا نمی توانند تابعیت شرکت را تغییر دهند مگر به اتفاق آرا. طبق ماده 111 قانون تجارت هر تغییر دیگری راجع به اساسنامه مانند تغییر موضوع شرکت یا تغییر محل شرکت و غیره باید با اکثریت عددی شرکا که لااقل سه چهارم سرمایه را نیز دارا باشند به عمل آید مگر اینکه در اساسنامه اکثریت دیگری مقرر شده باشد.


 
قانون سرمایه گذاری جهت صدور مجوز ثبت شرکت خارجی ، معیارها و ضوابطی را مد نظر قرار می دهد و از آن چه که شامل کلیه پروژه ها و طرح های سرمایه گذاری می گردد، به عنوان " شرایط عمومی پذیرش سرمایه خارجی " یاد می نماید. حال آن که شرایط دیگری به صورت پراکنده در آیین نامه سرمایه گذاری وجود دارد که با عنوان شرایط خاص طبقه بندی خواهد شد. لذا در این مقاله ، به بیان این شرایط می پردازیم. شایان ذکر است، علاقه مندان جهت کسب اطلاعات تکمیلی در این رابطه می توانند به مقالات ذیل مراجعه نمایند :

- در چه صورتی ثبت شرکت خارجی ممنوع است ؟
- طریقه ی ثبت شعبه شرکت خارجی
الف- شرایط پذیرش سرمایه گذاری خارجی اشخاص حقیقی و حقوقی ایرانی
علاوه بر شرایط عام پذیرش سرمایه گذاری خارجی، قانونگذار به موجب ماده 5 آیین نامه سرمایه گذاری اشخاص حقیقی و حقوقی ایرانی را که با سرمایه با منشا خارجی متقاضی سرمایه گذاری در کشور ایران می باشند، مکلف نموده است تا به منظور برخورداری از تسهیلات و حمایت های قانون ، مستندهایی را که موئد فعالیت های اقتصادی و تجاری آنان در خارج از کشور باشد نیز ارائه دهند.
به نظر می رسد این امر به منظور جلوگیری از هر گونه سوء استفاده در راستای برخورداری از این قانون تمهید شده است . زیرا در غیر این صورت سرمایه گذار ایرانی می تواند با خارج نمودن سرمایه داخلی خود و وارد نمودن مجدد آن خود را تحت شمول تضمین های قانون سرمایه گذاری قرار دهد.
سوالی که در این خصوص ذهن را به خود مشغول می نماید ، منظور قانونگذار از عبارت " فعالیت های اقتصادی و تجاری " می باشد. آن چه که از ماده مذکور برمی آید ، آن است که قانونگذار تمایلی به پذیرش ارز ناشی از صادرات محصولات داخلی به عنوان سرمایه خارجی ندارد. به همین دلیل است که اشخاص ایرانی باید فعالیت اقتصادی و تجاری خود را در خارج از کشور اثبات نمایند. مضاف بر این که با وجود نگارش ماده مزبور ، چنین به نظر می رسد که منظور قانونگذار از " فعالیت های اقتصادی و تجاری " ، هرگونه فعالیت پول سازی است که منجر به کسب درآمد ارزی در خارج از کشور گردیده است ، که اگر چنین باشد سرمایه ای که در نتیجه فعالیت های علمی و یا به وراثت از والدین مقیم خارج از کشور اکتساب شده نیز تحت پوشش قانون سرمایه گذاری قرار می گیرد. در هر حال ارائه این گونه مدارک ، از جمله شرایط پذیرش سرمایه گذاری اشخاص حقیقی و حقوقی ایرانی می باشند و برای سایر سرمایه گذاران اامی نخواهد بود.
ب- شرایط پذیرش سرمایه گذاری خارجی بدون مجوز قبلی
برخی از سرمایه گذاران خارجی بدون اخذ مجوز سرمایه گذاری به سرمایه گذاری در کشور ایران اقدام می نمایند. زیرا اخذ مجوز سرمایه گذاری یک تکلیف نیست ، بلکه یک حق قانونی است. به عبارت دیگر ، به موجب قانون سرمایه گذاری این حق برای سرمایه گذاران خارجی ایجاد گردیده است تا با اخذ مجوز سرمایه گذاری از تضمین های مقرر در قانون سرمایه گذاری برخوردار گردند.
قانونگذار به موجب ماده 6 آیین نامه سرمایه گذاری راه را برای سرمایه گذارانی که پس از سال ها سرمایه گذاری در ایران ، به اخذ مجوز سرمایه گذاری و استفاده از این حق قانونی تمایل یافته اند ، هموار نموده است . به موجب این ماده سرمایه گذار خارجی که بدون برخورداری از پوشش قانون قبلاَ در ایران سرمایه گذاری نموده است ، می تواند با طی مراحل پذیرش ، برای اصل سرمایه گذاری انجام شده از پوشش قانون برخوردار شود. بنابراین وقتی سرمایه گذار خارجی که در مرحله ورود به ایران به اخذ مجوز سرمایه گذاری اقدام می نماید ، تنها نسبت به " اصل سرمایه " و آن چه که در روز اول وارد نموده است ، تحت شمول قانون قرار می گیرد ، باید پذیرفت که آن شخص سرمایه گذاری که بعداَ به اخذ چنین مجوزی اقدام می نماید نیز از این قاعده مستثنی نیست و تنها نسبت به سرمایه اولیه خود زیر پوشش قرار خواهد گرفت.
پس از صدور مجوز سرمایه گذاری ، سرمایه گذار از کلیه مزایای قانون ، از جمله امکان انتقال سود و هر آن چه که برای سایر سرمایه گذاران در نظر گرفته شده است برخوردار می گردد. این گونه سرمایه گذاری ها به طور کلی سرمایه گذاری موجود تلقی می شوند و از ضوابط عمومی پذیرش سرمایه گذاری خارجی پیروی می نمایند و از این بابت هیچ گونه تفاوتی وجود نخواهد داشت.
ج- شرایط پذیرش سرمایه گذاری خارجی در بنگاه های اقتصادی موجود
سرمایه گذاری خارجی ممکن است یا از طریق به کارگیری سرمایه خارجی در یک بنگاه اقتصادی جدید صورت گیرد ، یا آن که این سرمایه در یک بنگاه اقتصادی موجود سرمایه گذاری گردد. قانونگذار شرط خاصی را برای پذیرش نوع دوم سرمایه گذاری به موجب ماده 7 آیین نامه سرمایه گذاری در نظر گرفته است. به عبارت دیگر، این گونه سرمایه گذاری ( در بنگاه اقتصادی موجود ) در صورتی پذیرفته خواهد شد که سرمایه گذاری مزبور " ارزش افزوده ایجاد کند ". از نظر قانونگذار " ارزش افزوده جدید می تواند در نتیجه افزایش سرمایه در بنگاه اقتصادی و یا تحقق اهدافی از قبیل ارتقای مدیریت ، توسعه صادرات و یا بهبود سطح فن آوری در بنگاه اقتصادی موجود حاصل شود ".
به طور اصولی سرمایه گذاری خارجی در بنگاه های اقتصادی موجود " یا از طریق خرید سهام یا افزایش سرمایه یا تلفیقی از آن ها " صورت می گیرد. با این توضیح که در مواردی سرمایه گذار خارجی با خرید به طور مثال 50 سهم از شرکت ، در شرکت موجود وارد می شود و گاهی تصمیم بر افزایش سرمایه گرفته می شود و اگر به فرض سرمایه شرکت موجود 100 میلیون دلار باشد، به عنوان مثال 100 میلیون دلار هم طرف خارجی می آورد و سرمایه شرکت به 200 میلیون دلار افزایش می یابد و وگاهی تلفیقی از این دو روش صورت می گیرد.
در هر حال طبق نظر قانونگذار، سرمایه گذار خارجی که در یک شرکت موجود سرمایه گذاری می نماید ، باید در آن شرکت " ارزش افزوده " ایجاد نماید. گاهی این ارزش افزوده از طریق افزایش سرمایه امکان پذیر است ، اما زمانی که سرمایه گذار خارجی با خرید بخشی از سهام وارد شرکت می شود ، این ارزش افزوده تحقق نیافته است ، مگر آن که ورود سرمایه گذار خارجی به هدف هایی چون ارتقای مدیریت یا بهبود سطح فن آوری یا ارتقای کیفیت محصول و غیره منجر گردد. 


هر کس در موقعی که شرکت را به ثبت می رساند مدارکی به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم کند که خلاف واقع باشد مثل اینکه مدارک مربوط به سرمایه تعهد شده،ساختگی بوده و واقعیت نداشته باشد،یا اینکه نوشته ای ارائه گردد که 35% سرمایه ی تعهد شده به فلان حساب بانکی واریز گردیده،لیکن معلوم شود که چنین حسابی افتتاح نگردیده است و یا اینکه طرح اعلامیه ی پذیره نویسی سهام و یا طرح اساسنامه ی سهام به امضاء موسسین نرسیده باشد ولی چنین وانمود گردد که به امضاءآن ها رسیده است.بنابراین هر اقدامی که در موقع ثبت برخلاف واقعیت صورت گرفته باشد،جرم محسوب و مرتکبین آن اقدامات هم،به مجازات حبس از سه ماه تا دو سال و یا به جزای نقدی از بیست هزار ریال و یا به هر دو مجازات حبس و جزای نقدی محکوم خواهند شد.

تخلفات مربوط به اوراق سهام:
در شرکت های سهامی-سرمایه ی شرکت به اجزایی تقسیم می گردد که کوچکترین جزء آن سهم نامیده می شود،همچنانکه ماده ی 24 قانون تجارت می گوید:سهم قسمتی است از سرمایه ی شرکت سهامی که مشخص میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحب آن،در شرکت می باشد.ورقه ی سهم،سند قابل معامله ای است که نماینده ی تعداد سهامی است که صاحب آن در شرکت سهامی دارد.»
بنابراین:هر گاه کسانی در ورقه ی سهم با نام،یا گواهینامه ی موقت سهم،مبلغ پرداخت شده را بیش از آنچه که واقعاَ پرداخت شده است قید کنند،یا اینکه سهام و قطعات سهام را قبل از اینکه شرکت به ثبت رسیده باشد صادر نمایند،یا اینکه اساساَ ثبت شرکت ساختگی و مزورانه صورت گرفته و با وجود این اوراق سهامی صادر گردیده باشد،مجرم شناخته می شوند و برابر ماده ی 243 قانون تجارت به مجازات حبس از سه ماه تا دو سال و یا به جزای نقدی از بیست هزار ریال تا دویست هزار ریال و یا به هر دو  مجازات محکوم می گردند.
علاوه بر مواردی که بیان گردید،اقدامات ذیل نیز جرم محسوب و کسانی مبادرت به انجام آن ها نمایند،مستحق مجازات می باشند:
1-کسانی که با علم و آگاهی (سوءنیت)اوراق سهام یا گواهینامه ی موقت سهام را بدون ذکر مبلغی اسمی آن صادر نمایند و و یا به معرض فروش بگذارند.
2-کلیه ی افرادی که  سهام بی نام را قبل از آن که تمام مبلغ اسمی آن پرداخت شده باشد،بفروشند،یا اینکه به معرض فروش بگذارند.
3-هرگاه فرد یا افرادی سهام با نام را قبل از آن که 35% مبلغ اسمی آن ها پرداخت شده باشد صادر کنند یا به فروش برسانند و یا در معرض فروش بگذارند.
به این جهت،با توجه به ماده ی مورد بحث،مرتکبین هر یک از بندهای سه گانه ی فوق پس از ثبوت اتهامات مذکور در مرجع ذیصلاح هر یک از سه ماه تا یک سال حبس یا به جزای نقدی از پنجاه هزار ریال تا پانصد هزار ریال و یا هر دو مجازات محکوم می گردند.
نتیجه اینکه: شرکت های تجارتی بر اساس قانون تجارت تشکیل می شود و وظائف موسسین و اداره کنندگان آن ها باید در حدودی که قانون تعیین نموده است و در اساسنامه ی شرکت هم قید می شود انجام گردد.به این جهت هرگونه عملی که در مورد به ثبت رسانیدن شرکت و پذیره نویسی و اعلام آگهی و صدور اوراق سهام،اعم از سهام با نام،یا بی نام،یا گواهینامه ی موقت و مبلغ سرمایه تعهد شده و پرداخت شده و استقراض و صدور اوراق قرضه و خرید و فروش اعمال شود،و اقدامات هیئت مدیره باید در محدوده ی قوانین و مقررات باشد والا در صورتی که تخلف یا تخلفاتی انجام داده باشند که با قصد و عمد (سوء نیت) انجام گرفته باشند، و پرونده با ذکر دلایل به مراجع قضائی ذیصلاح احاله شود در صورت ثبوت جرم به مجازات های مقرره محکوم خواهند شد.
لازم به ذکر است که اگر افراد دیگری در این قبیل امور با آن ها مشارکت نموده و یا اینکه انجام آن عملیات را تسهیل نمایند به مجازات شریک یا معاون جرم محکوم خواهند شد که در قانون مجازات اسلامی هر یک از شرکاء و معاونین جرم تعریف شده و نحوه ی دخالت آن ها و تاثیر آن در وقوع جرم مشخص گردیده است که چون موضوع آن مربوط به حقوق جزای عمومی می باشد از بحث بیشتر در این زمینه خودداری می شود و فقط به ذکر این نکته بسنده می شود که در امر تجارت هم ممکن است فردی به تنهایی مرتکب جرمی شده باشد و ممکن است کسانی با او در این امر مشارکت داشته و یا معاونت نموده باشند که بر حسب مورد مباشر یا شریک و معاون جرم تلقی خواهند شد و برابر قانون به مجازات خواهند رسید.

 
کد اقتصادی شماره ای است 12 رقمی که برای اشخاص حقیقی و حقوقی که به تولید کالا و خدمات اشتغال دارند، وضع شده است. این کد جهت شناسایی شرکت در واحد مالیاتی استفاده می شود.بر این اساس، مطابق قانون مالیاتی تصویب شده،تمامی شرکت های ثبت شده مم به اخذ کد اقتصادی می باشند.

- مناسب ترین کشورها برای ثبت شرکت کدامند ؟

- دفاتر پستی معتبر تهران جهت ارسال مدارک ثبت شرکت ها

- فرآیند ثبت شرکت در انگلستان

سازمان امور مالیاتی کشور،از طریق کد اقتصادی قادر خواهد بود صورتحساب ها،دفاتر قانونی و فاکتورها را به راحتی بررسی کند و مالیات را بر اساس اسناد و مدارک به طور مستند محاسبه نماید.
از سویی دیگر،داشتن  کد اقتصادی  برای اشخاص حقیقی و حقوقی جهت صادرات و واردات و اخذ کارت بازرگانی نیز ضروری است.
تخلفات شماره اقتصادی شامل چیست؟
هر شرکت و یا موسسه بعد از اینکه به ثبت رسید و آگهی تأسیس آن صادر شد باید طی دو ماه در دارایی تشکیل پرونده داده و برای اخذ کد اقتصادی اقدام نماید. اهمیت اخذ کد اقتصادی از آن جا معلوم می شود که سرپیچی از ارائه ی کد اقتصادی،تخلف محسوب شده و وزارت امور اقتصادی و دارایی و سازمان های وابسته آن می توانند در مورد فرد خاطی تصمیمات لازم را اتخاذ نمایند و حتی او را از ارائه هر گونه تسهیلات محروم نمایند.
چنانچه در صورتحساب های یک شرکت،شماره اقتصادی قید و یا قوانین اداره مالیات بدرستی اجرا نشده باشد،در حیطه شماره اقتصادی تخلف محسوب می شود و فرد متخلف نیز مشمول جریمه خواهد بود.
جرائم متخلفین در شماره اقتصادی:
_کسانی که برای بار اول از دریافت کد اقتصادی امتناع می کنند و یا در رابطه با قوانین کد اقتصادی سرباز می زنند،مشمول پرداخت 2 برابر سود معاملات انجام شده خود می شوند.
_چنانچه یک شرکت برای بار دوم مرتکب جرم شود و از درج کداقتصادی و یا ارسال آن به اداره مالیات خودداری نماید،محل فعالیت اقتصادی به مدت 3 ماه پلمپ می شود.
_چنانچه تخلف برای بار سوم انجام شود،فرد متخلف به 3 ماه تا 6 ماه حبس محکوم خواهد شد.این حکم برای تمامی مدیران حقوقی نیز قابل اجرا است.
اشخاص مکلف به اخذ کد اقتصادی:
1- تمامی اشخاص حقوقی که در زمینه ی تولید، مونتاژ، صادرات و واردات، توزیع کالاها و امور خدماتی فعالیت دارند.
2-تمامی اشخاص حقیقی که در زمینه تولید، مونتاژ، صادرات و واردات، توزیع کالا و خدمات فعالند.
اشخاص حقیقی باید دارای پروانه ی کسب و کار از مراجع مربوطه بوده و محل فعالیت تجاری داشته باشند و شرایط لازم را برای اخذ کد اقتصادی داشته باشند.
برای اخذ برگه ی کد اقتصادی نیاز است ابتدا برای شرکت مورد نظر تشکیل پرونده ی مالیاتی داد. اشخاص حقیقی یا حقوقی نامبرده که اقدام به تشکیل پرونده مالیاتی ننمایند در برابر ضوابط و قوانین سازمان امور مالیاتی کشور ،علی الراس شناخته می شوند.
اشخاص غیر مکلف به اخذ کد اقتصادی:
1-مساجد و تکایا
2-اشخاص حقیقی که به فعالیت هنری از قبیل فیلمسازی و فعالیت های مرتبط،طراحی،خطاطی،نقاشی،نویسندگی،ترجمه کتاب،گرافیک و ویراستاری اشتغال دارند.
3-اشخاص حقیقی که به فعالیت تحقیق و یا مشاوره فنی اشتغال دارند.از جمله اعضای هیات علمی دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی
4-اتحادیه های امور صنفی( به موجب مواد 4 و 23 قانون نظام صنفی،اتحادیه های مجاز به فعالیت های اقتصادی نمی باشند.)
5-اشخاص حقیقی که به فعالیت پیمانکاری اشتغال دارند و شرایط مذکور در بند(الف-2) این دستورالعمل را دارا نمی باشد بشرط آنکه ارزش پیمان و یا مبلغ دریافتی کل پیمان های آن ها در یکسال شمسی از مبلغ پنجاه میلیون ریال بیشتر نباشد.
مدارک مورد نیاز برای درخواست کد اقتصادی اشخاص حقیقی:

درخواست کتبی شخص.
فتوکپی از تمامی صفحات مدارک شناسایی.
سه قطعه عکس 2*3 متقاضی(3 قطعه)
فتوکپی از پروانه کسب.
تکمیل فرم اطلاعات هویتی اشخاص حقیقی.
کپی کارت اقتصادی قبلی یا فیش کامپیوتری.
پرداخت مبلغ 10000 ریال و ارایه فیش پرداختی.
مدارک مورد نیاز برای درخواست کد اقتصادی اشخاص حقوقی:

درخواست کتبی شرکت.
کپی از تمامی صفحات شناسنامه.
کپی کارت اقتصادی قبلی یا فیش کامپیوتری
رومه ی رسمی که آگهی تأسیس شرکت در آن درج شده باشد.
تنظیم فرم اطلاعات هویتی اشخاص حقوقی
فیش پرداختی به مبلغ 10000 ریال.
 

 
نظر به بخشنامه ی شماره ی133680 /93 سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، مورخ24/ 8 / 1393و سایر مستندات مندرج در متن ،برای فعالیت در موضوعات ذیل نیاز به اخذ مجوز از مراجع مربوطه است :

- دانستنی های ثبت شرکت در عمان

- مزایای تاسیس و ثبت شرکت چیست؟

1)(موضوعات فعالیت مربوط به امور فرهنگی و هنری و خبری و تبلیغاتی)
موضوع فعالیت:1)انجام کلیه ی امور فعالیت های فرهنگی و هنری و سینمایی،خبری و خبرگزاری
2)ایجاد نمایندگی خبرگزاری ها و رسانه های خارجی، داخلی و انتشار نشریات عمومی و یا تخصصی
3)طراحی و برگزاری دوره های آموزشی کوتاه مدت مربوطه از جمله رومه نگاری و روابط عمومی و خبرنگاری
4)تهیه و تنظیم ،مشاوره و اجرای برنامه های تبلیغاتی و روابط عمومی از طریق تاًسیس کانون های آگهی و تبلیغاتی تاًسیس دفتر خدمت رسانی به خبر نگاران و رومه نگاران
5)چاپ و نشر کتاب و لیتوگرافی و ترجمه ی متون و مقالات و کتب
6)طراحی و برگزاری دوره های آموزشی و فرهنگی و هنری و سینمایی و مطبوعاتی از قبیل داستان نویسی، چاپ و کتابداری و صحافی و هنرهای دستی و طراحی لباس و مد و خوشنویسی و کامپیوتر گرافیک(طراحی) ،فیلم سازی،عکاسی،بازیگری
7)برگزاری جشنواره های هنری  و نمایشی و سینمایی و مطبوعاتی و خبرنگاری و رومه نگاری
8)تهیه ی فیلم های سینمایی و تلویزیونی از جمله فیلم کوتاه و مستند و انیمیشن
9)تاًسیس نمایشگاه و نگارخانه ی هنری و فرهنگی و سینمایی
10)تشکیل موًسسات فرهنگی در قالب فعالیت های فرهنگی دیجیتال از جمله تصدی رسانه بر خط و پدیدآوردن،تهیه کردن و عرضه ی بسته های نرم افزاری رسانه ای و بسته ی نرم افزاری رسانه پرداز
11)تولید و تکثیر نرم افزار دیجیتال فرهنگی
12)طراحی مد لباس و برگزاری نمایشگاه های مد و لباس
13)فعالیت قرآنی،انجمن های اسلامی و اعزام مبلغ و تبلیغات مذهبی و تشکل های مذهبی آموزش عمومی و روخوانی و روانخوانی قرائت(تحقیق و ترتیل) ترجمه ی مفاهیم،حفظ سیر معصومین (ع)احکام ادعیه ی زیارت مدیحه سرایی،اذان،ابتهال،همخوانی،تواشیح برگزاری مسابقات قرآنی و عترت برگزاری جشنواره ها و نمایشگاه های قرآنی مدیحه سرایی و سخنرانی تبلیغی دینی
14)تاًسیس مراکز فرهنگی اقلیت دینی رسمی کشور در محدوده ی امور فرهنگی آن اقلیت
نام های درخواستی نیاز به مجوز:فرهنگی و هنری و سینمایی و مطبوعاتی ،خبری و خبرگزاری،خبرگزاری ها و رسانه های (خارجی،داخلی)
تبلیغاتی،مد و لباس،فعالیت قرآنی،انجمن های اسلامی،تبلیغات مذهبی،فرهنگی اقلیت دینی
مرجع صدور مجوز:وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مربوطه)
مستندات:
1)بند15» الی 22 ماده ی 2 قانون اهداف و وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد مصوب 1366
2)ماده ی (3)و تبصره ی یک ذیل ماده ی (22)ضوابط و مقررات و آئین نامه ی اجرایی تاًسیس مراکز،موًسسات انجمن های فرهنگی جلسه ی 385 شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب 8/8/1375
3)قانون تعطیل موًسسات واحدهای آموزشی و تحقیقاتی و فرهنگی که بدون اخذ مجوز قانونی دایر شده مصوب 1372 و ماده ی (6)آیین نامه ی اجرایی آن
4)بندهای ط» و ظ» آئین نامه ی ساماندهی و توسعه ی رسانه ها و فعالیت دیجیتال موضوع تصویب نامه ی شماره ی 172412/ت 41255مورخ 3/8/1389
5)قانون استفساریه از موًسسات و واحدها و مراکز فرهنگی161376 تبصره ی ماده ی (1) قانون ساماندهی مد و لباس مصوب 1385 و تبصره ی ماده ی (1) آئین نامه ی اجرایی آن 1387 و ماده ی (2) دستورالعمل مربوطه
نکته:نرم افزارهای غیر فرهنگی ، نیاز به اخذ مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد ندارد مثل نرم افزارهای حسابداری و مالی یا آموزشی
در نام و موضوع شرکت چنانچه از عناوین و مصادیقی نظیر هنر آشپزی و یا هنر ورزشی و یا هنر رزمی که مربوط به امور فرهنگی نمی باشد استفاده گردد،نیاز به اخذ مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد ندارد.
با توجه به اینکه موضوع موًسسات و یا شرکت های فرهنگی_ورزشی_در اجرای ماده ی 62 قانون برنامه ی پنجم بازنگری و مشخص گردید اخذ مجوز مربوط به فعالیت می باشد نه مرحله ی ثبت شرکت ها.لذا تا زمان ابلاغ کارگروه ماده ی مذکور،اخذ مجوز در خصوص موًسسات مذکور نیازی نمی باشد.
2)(موضوع فعالیت زیر مجموعه ی خصوصی سازی)
موضوع فعالیت :کلیه ی تغییرات و تصمیمات شرکت های دولتی مشمول واگذاری و واگذار شده بصورت کنترلی موضوع اصل 44 قانون اساسی و تکالیف قوانین بودجه ی سنواتی می بایست از سازمان خصوصی سازی مجوزی دریافت نمایند.
مراجع صدور مجوز:سازمان خصوصی سازی
مستندات:
1) مادتین (3)و () قانون اجرایی ت های کل اصل 44 قانون اساسی
2)جزءپ» بند(40) قانون بودجه ی سال 1390 کل کشور
3)اجرای جزء ح» بند (8)قانون بودجه ی سال 1393
نکته:در خصوص شرکت های دولتی به موجب ماده ی 4 قانون مدیریت خدمات کشوری و قانون محاسبات عمومی ایجاد هر گونه شرکت دولتی ممنوع و پس از تشریفات مقرر در قوانین مذکور و اخذ مجوز از مجلس و هیات وزیران امکان پذیر می باشد.در خصوص مناطق کمتر توسعه یافته نیز به موجب اصلاحات مقرر در قانون اصل 44 قانون اساسی ، ایجاد شرکت با مشارکت سازمان گسترش و یا سازمان توسعه،بر طبق شرایط مقرر امکان پذیر می باشد.
ملاک عمل اخذ مجوز ، قانون بودجه ی همان سال می باشد.اگر در قانون بودجه ی ثبت تمامی مجامع و هیئت مدیره منوط به رعایت قوانین و مقررات و اخذ مجوز از خصوصی سازی باشد می بایستی بر طبق آن عمل نمود و اگر فقط برخی از صورتجلسات ذکر شده باشد، ملاک عمل همان مصادیق مصرح اخذ مجوز در قانون می باشد.
لیست شرکت های مشمول واگذاری و واگذار شده بصورت کنترلی اعلامی از سوی سازمان خصوصی سازی هر سال تغییر و یا اصلاح و بصورت بخشنامه به واحدهای ثبتی تابعه اعلام گردیده است.
3)(موضوع فعالیت مربوط به امور بیمه ای)
موضوع فعالیت:ثبت تاًسیس و تغییرات کلیه ی شرکت های بیمه ای با موضوعات تصدی به هر گونه خدمات بیمه ای و نمایندگی بیمه و کارگزاری خدمات بیمه ای و .
اخذ نمایندگی از شرکت بیمه،عرضه ی خدمات بیمه ای با رعایت قانون تاًسیس بیمه ی مرکزی ایران و بیمه گری مصوبات شورای عالی ، بیمه ی دستورالعمل ها و مفاد قرارداد نمایندگی بیمه
نام های درخواستی نیاز به مجوز:بیمه، خدمات بیمه ای،نمایندگی بیمه،کارگزاری خد مات بیمه ای
مرجع صدور مجوز:بیمه ی مرکزی ایران و یا حسب مورد بر طبق دستورالعمل های مصوب و صرفاً نمایندگی های بیمه از بیمه ی اصلی آن قابل اخذ می باشد.
مستندات:
1)ماده ی (1) و (37) قانون تاًسیس بیمه ی مرکزی ایران
2)قانون تاًسیس و موًسسات بیمه ی غیر دولتی مصوب 1380
3)آئین نامه ی تنظیم امور نمایندگی بیمه توسط شورای عالی بیمه
4)(موضوعات مرتبط با شرکت های تعاونی)
موضوع فعالیت:کلیه ی شرکت های تعاونی که با موضوع فعالیت مختلف تاًسیس می شوند به موجب قانون فوق می بایست برای تاًسیس و تغییرات خود از اداره ی تعاون شهرستان مربوطه مجوز اخذ نمایند.
مرجع صدور مجوز:وزارت تعاون،کار و رفاه اجتماعی(اداره ی تعاون شهرستان مربوطه)
نام های درخواستی نیاز به مجوز:تعاونی تولید، تعاونی خدماتی،تعاونی سهام عام، تعاونی اعتبار،تعاونی کشاورزی،تعاونی دامداری، تعاونی دامپروری، تعاونی پرورش و صید ماهی، شیلات، تعاونی صنعت،تعاونی معدن،تعاونی عمران  شهری،تعاون توزیع از جمله تعاونی مشاغل، تعاونی مصرف کنندگان،تعاونی مسکن،تعاونی فراگیر،تعاونی چند منظوره و سایر تعاونی ها
مستندات:
1)بند 3»ماده ی (32) و ماده ی (52) قانون بخش تعاون جمهوری اسلامی ایران
2)تبصره ی ماده ی 2 آئین نامه ی اجرایی قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران
3)قانون اصلاح موادی از قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران ابلاغی سال 1393
نکته:1)در خصوص تعاونی سهامی عام علاوه بر اخذ مجوز از ادارات تعاونی می بایستی از سازمان بورس اوراق بهادار نیز مجوز اخذ گردد.2) در خصوص تعاونی اعتبار علاوه بر وم اخذ مجوز از ادارات تعاونی می بایستی از بانک مرکزی نیز مجوز اخذ گردد.
5)(موضوع فعالیت بورسی و نهادهای مالی جدید)
موضوع فعالیت:نهادهای مالی از جمله کارگزاران، معامله گران ،بازارگردانان،مشاوران سرمایه گذاری موسسه رتبه بندی،صندوق سرمایه گذاری شرکت های سرمایه گذاری، شرکت پردازش اطلاعات مالی، شرکت های تاًمین سرمایه و صندوق بازنشستگی در قالب موضوع فعالیت هایی از قبیل سرمایه گذاری در سهام و سهم الشرکه،واحدهای سرمایه گذاری سایر اوراق بها دار،واسطه گری در خرید و فروش و مشاور و ارزشیابی و تصفیه و پایاپای معامله ی اوراق بهادار،تحلیل اطلاعات و دریافت دستور های خرید و فروش،فراهم آوردن تسهیلات لازم برای معاملات با تعهد پذیره نویسی و فروش سپرده گذاری و توفیق، تنظیم روابط بین اشخاصی که در بازار اوراق بهادار فعالیت دارند، صدور گواهینامه های حرفه ای مرتبط و خرید و فروش سهام و سهم الشرکه و اوراق بهادار،صندوق سرمایه گذاری با استفاده از طرح های پس انداز و سرمایه گذاری و مزایای تکمیلی برای بازنشستگان سرمایه گذاری در اوراق بهادار واسطه در معاملات بورسی و اوراق بهادار ،فعالیت های کارگزاری،مشاوره،سبد گردانی،پذیره نویسی،تعهد پذیره نویسی امور مربوط به ثبت نگهداری انتقال مالکیت اوراق بهادار و تسویه ی وجوه ارائه ی خدمات الکترونیکی معاملات اوراق بهادار، تعاونی سهام ،عام
نام های درخواستی نیاز به مجوز:نهادهای مالی،کارگزاران،معامله گران،بازارگردانان،مشاوران سرمایه گذاری،مادر(هلدینگ)سبد گردان موسسه ی رتبه بندی،صندوق بازنشستگی،مدیریت دارایی مرکزی
مرجع صدور مجوز:سازمان بورس و اوراق بهادار(حسب مورد معاونت نظارت بر بورس و ناشران و معاونت و نهادهای مالی)
مستندات:
1)ماده ی 2 قانون توسعه ی ابزارها و نهادهای مالی جدید مصوب 1388
2)ماده ی 25 قانون بورس و اوراق بهادار
3)بند ه ماده ی 99 قانون برنامه ی پنج ساله ی پنجم توسعه و بخشنامه ی صادره از سوی سازمان ثبت
4)مادتین 28 و 29 قانون بازار بورس اوراق بهادار مصوب 1384
5)دستورالعمل نحوه ی دریافت مجوز تاًسیس بورس ها و کانون ها و نهادهای مالی از سازمان بورس و اوراق بهادار
نکته:هر نوع درج عنوان سرمایه گذاری ترکیبی در نام و موضوع،  نیاز به اخذ مجوز از سازمان بورس اوراق بهادار ندارد و صرفاًعنوان سرمایه گذاری مطلق و یا سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار تکلیف به اخذ مجوز شده است.لذا سرمایه گذاری ساختمانی،سرمایه گذاری عمرانی و غیره نیاز به اخذ مجوز ندارد.
صرف عبارت خرید و فروش سهام،بدون استفاده از موضوعات اصلی بورسی و در موضوعات فعالیت نیاز به اخذ مجوز در بورس ندارد.
فعالیت های هرمی و شبکه ای و یا بازاریابی هرمی و شبکه ای به هر نحوی ممنوع می باشد.
6) (موضوعات فعالیت مربوط به امور پولی و بانکی)
1) تاًسیس و تغییرات و تصمیمات شرکت، ایحاد و ثبت نهادهای پولی و اعتباری از قبیل بانک ها و موًسسات اعتباری،تعاونی های اعتبار،صندوق های قرض الحسنه،صرافی ها و شرکت ها واسپاری(لیزینگ ها)
2)اشتغال به عملیات بانکی و هر گونه تشکیل برای عملیات بانکی و وجوه و اعتبار به صورت دریافت انواع وجوه و اعتبار،سپرده، ودیعه و موارد مشابه تحت هر عنوان و اعطای وام و اعتبار قبول سپرده و اعطای تسهیلات و صدور کارت های الکترونیکی پرداخت و کارت های اعتباری3) معاملات طلا و نقره و ارز 4) ورود و صدور پول رایج ایران و ارز5)صدور و تاًیید و قبول ضمانت ارزی و ریالی6) قبول و نگهداری امانات طلا و نقره و اشیاء گران بها و اوراق بها دار و اسناد رسمی و صندوق امانات 7) تاًسیس شعب و نمایندگی بانک های خارجی (صرفاً در تهران و مناطق آزاد قابل ثبت می باشد)
نام های درخواستی نیاز به مجوز: بانک ها،موًسسات اعتباری،تعاونی های اعتبار،صندوق قرض الحسنه،صرافی و شرکت واسپاری(لیزینگ)
مرجع صدور مجوز: بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
مستندات:
1)ماده ی (96) قانون برنامه ی پنجم توسعه
2)بخشنامه ی شماره ی39852/ 90-2/3/90 معاونت اسناد سازمان ثبت و سایر بخشنامه های صادره از سوی اداره کل ثبت شرکت ها و موًسسات غیر تجاری
3)مواد (1) قانون تنظیم بازار غیر متشکل پولی مصوب 1383 و ماده ی (1) آئین نامه ی اجرایی آن مصوب 1386
4)آئین نامه ی اجرایی نحوه ی تاًسیس و عملیات شعب  بانک های خارجی در ایران 1387
5)ماده ی (1) آئین نامه ی اجرایی قانون ثبت شعب و نمایندگی شرکت های خارجی مصوب 1378
6)ماده ی (2) قانون عملیات بانکی بدون ربا مصوب 1365
نکته: 1)در خصوص موضوع فعالیت وصول مطالبات بانکی، با توجه به اینکه در قوانین و مقررات پولی و بانکی مقرراتی وضع نشده است و اداره ی مجوزات بانکی بارها اعلام نموده موضوع مرقوم نیاز به اخذ مجوز ندارد.لذا موضوع مذکور نیاز به اخذ مجوز از بانک مرکزی ندارد.
2)در خصوص تعاونی اعتبار علاوه بر وم اخذ مجوز از ادارات تعاونی می بایستی از بانک مرکزی نیز مجوزات لازم اخذ گردد.
7)(موضوع فعالیت مربوط به امور قرآنی و مذهبی و حج و زیارت)
الف)موضوع فعالیت:ایجاد موًسسات با فعالیت قرآنی و انجمن های اسلامی و اعزام مبلغ و تبلیغات مذهبی و تشکل های مذهبی 2)برگزاری دوره های آموزشی روانخوانی قرآن(حضوری_نیمه حضوری و غیر حقوقی)آموزش عمومی روخوانی و روانخوانی قرائت(تحقیق و ترتیل)ترجمه ی مفاهیم حفظ سیر معصومین (ع)احکام ادعیه ی زیارت مدیحه سرای اذان ابتهال همخوانی تواشیح و سخنرانی تبلیغی دینی ،انجام برنامه های تبلیغی و ترویجی قرآن کریم و انجام تحقیقات قرآنی،ایجاد بانک نوار و نرم افزار و کتابخانه ی تصویری و صوتی یا مجوزیت قرآن کریم برای بهره گیری اقشار مختلف مردم،انجام فعالیت های قرآنی با بهره گیری از فن آوری های صوتی و تصویری و الکترونیکی
نام های درخواستی نیاز به مجوز:مذهبی،قرآنی اعزام مبلغ،تشکل قرآنی
مرجع صدور مجوز:سازمان تبلیغات اسلامی
مستندات:
1)ماده ی (2) قانون اهداف و وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
2) مواد (10) و (12) مصوبه ی شماره ی21076/ت  ه مورخ 21/4/82 هیاًت وزیران و تفاهم نامه ی شماره ی 60577/1 مورخ 8/9/89 دومرجع مذکور
3) بخشنامه ی صادره ی سازمان ثبت5138/19_89/10/
4)بند 4 ماده ی 6 اساسنامه ی تبلیغات اسلامی
نکته:بر اساس تفاهم نامه ی سازمان تبلیغات و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به شماره نامه ی فوق الاشعار هر یک از دو دستگاه نسبت به صدور مجوز اقدام نمایند،  نیازی به اخذ مجوز از دیگر استفاده نمی باشد.
ب)موضوع فعالیت:تصدی به امور زیارتی از جمله ثبت نام و تنظیم مسافرت های زیارتی و ذخیره ی مکان و هرگونه خدمات زیارتی،ارائه ی خدمات زیارتی به زائران کشورهای اسلامی، برگزاری هرگونه تورهای زیارتی و سیاحتی و دینی، ارائه ی خدمات زیارتی به زائران کشورهای اسلامی، برگزاری هرگونه تورهای زیارتی و سیاحتی و دینی
نام های درخواستی نیاز به مجوز:زیارتی،حج، مسافرت یا سفر و یا تورهای زیارتی،مسافرت یا سفر و یا تورهای دینی
مرجع صدور مجوز:سازمان حج و زیارت
مستندات:
1)ماده ی (2) قانون اهداف و وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
2)ماده ی (7) قانون توسعه صنعت ایرانگردی و جهانگردی مصوب 70 با اصلاحات
3) بند پ» ماده ی (1) آئین نامه ی نظارت بر تاًسیس و فعالیت دفتر های خدمات مسافرتی و سیاحتی وجهانگردی و زیارتی مصوب 1380
4)تفکیک سازمان حج و زیارت از اوقاف و الحاق به وزارت فزهنگ و ارشاد اسلامی بر اساس مصوب سال 1370 شورای عالی اداری
نکته: برخی از موضوعات مرتبط به ایرانگردی و جهانگردی و زیارتی از سه مرجع (سازمان حج و زیارت و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و سازمان هواپیمایی)مستم اخذ مجوز می باشد و برخی دیگر از یک و یا دو مرجع مذکور و زیارتی مشخص می گردد.
8)(موضوعات فعالیت مربوط به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری)
موضوع فعالیت:1)تصدی به انجام خدمات مربوطه به ایرانگردی و جهانگردی از قبیل تنظیم مسافرت گروهی و گشت های داخلی و خارجی و به طور کلی هرگونه فعالیت و خدمات ایرانگردی و جهانگردی و طرح های گردشگری
2)تصدی به فعالیت های دفاتر گردشگری،تصدی مراکز اقامتی،مراکز پذیرایی و ایجاد موزه
3)خرید و فروش و نگهداری و تبلیغ و ورود دستگاه های ف یاب
نام های درخواستی نیاز به مجوز:گردشگری،میراث فرهنگی، توسعه ی گردشگری، ایرانگردی، جهانگردی
مرجع صدور مجوز:سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی
مستندات:
1)ماده ی 2 قانونی اهداف و وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
2)انتقال و انتزاع سازمان میراث فرهنگی و گردشگری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مصوب سال 1382
3)ماده ی (7) قانون توسعه ی صنعت ایرانگردی و جهانگردی اصلاحی 1375
4)قانون ضرورت اخذ مجوز برای ساخت خرید و فروش و نگهداری و تبلیغ استفاده از فیاب مصوب 1379و ماده ی (2)آئین نامه ی اجرایی آن
5)بند ب ماده ی 1 آئین نامه ی نظارت بر فعالیت دفترهای خدمات مسافرتی، سیاحتی و جهانگردی و زیارتی مصوب 1380
نکته:برخی از موضوعات مرتبط به ایرانگردی و جهانگردی و زیارتی از سه مرجع(سازمان حج و زیارت و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و سازمان هواپیمایی)مستم اخذ مجوز می باشد و برخی دیگر از یک و یا دو مرجع مذکور که شرایط آن با توجه به آئین نامه ی نطارت بر فعالیت دفترهای خدمات مسافرتی،سیاحتی و جهانگردی و زیارتی مشخص می گردد.
9)(موضوعات فعالیت مربوط به حمل و نقل کالا و مسافر)
الف)موضوع فعالت:موضوعات فعالیت مربوط به حمل و نقل کالا و مسافر جاده ای
_ارائه ی خدمات حمل نقل جاده ای کالا و مسافر بین شهری یا خارج از کشور،جابجایی کالا از کشوری به کشور دیگر(ترانزیت کالا)
نام های درخواستی نیاز به مجوز:حمل ونقل برون شهری،حمل و نقل جاده ای،ترانزیت
مرجع صدور مجوز:وزارت راه و شهرسازی(سازمان حمل و نقل و پایانه های کشور)
مستندات:
1)ماده ی(2)و (3) آئین نامه ی حمل بار و مسافر ومدت لغو و پروانه ی فعالیت و تعطیلی موًسسات حمل و نقل جاده
2)بند 13» ماده ی (7) قانون تغییر نام وزارت راه به وزارت راه و ترابری مصوب 1353
3)ماده ی (34)آئین نامه ی اجرایی قانون احداث پروژه های عمرانی بخش راه و ترابری از طریق مشارکت بانک ها و سایر منابع پولی و مالی کشور مصوب1367
ب)موضوع فعالیت:حمل و نقل هوایی،خدمات دفاتر مسافرت هوایی از قبیل فروش بلیط، خدمات مسافرتی و رزرو و ذخیره ی مکان و هرگونه خدمات در خصوص خدمات ترابری هوایی و صدور بارنامه ی هوایی
نام های درخواستی نیاز به مجوز:سازمان هواپیمایی کشوری
مستندات:
1)ماده ی (15) قانون هواپیمایی کشوری 1328
2)آئین نامه ی نظارت بر تاًسیس و فعالیت دفتر خدمات مسافرتی سیاحتی و جهانگردی و زیارتی مصوب 1380
نکته:با توجه به رعایت ماده ی 62قانون برنامه ی پنجم و مستندات ابرازی از سوی سازمان بنادر و کشتیرانی موضوع فعالیت مربوط به کشتیرانی و حمل و نقل دریایی از مصادیق مربوط به وم اخذ مجوز قبل از ثبت نمی باشد و مربوط به نظارت پس از ثبت است از طرفی در مقررات مربوطه یکی از شرایط اخذ مجوز را تشکیل شخصیت حقوقی در قالب موًسسه یا شرکت عنوان نموده است یعنی قبل از صدور مجوز می بایستی شخصیت حقوقی تشکیل گردد.لذا با عنایت به مراتب فوق تا زمان ابلاغ کارگروه منتخب ماده ی 62 قانون مذکور و رعایت شرایط از موارد اخذ مجوز ثبت نمی باشد.
در خصوص حمل و نقل ریلی نیزطی مکاتبات متعدد از سوی راه آهن جمهوری اسلامی نظارت بر فعالیت موًسسات و شرکت های حمل و نقل ریلی قید شده لذا جهت تاًسیس و تغییرات نیازی به اخذ مجوز نمی باشد.
10)(موضوعات فعالیت علمی،آموزشی وپژوهشی)
الف)موضوع فعالیت:1)انجام تحقیقات علمی در سطح ملی و بین المللی با همکاری محققان و متخصصان وهمکاری با نهادهای اجرایی علمی و پژوهشی در زمینه ی ارزیابی و بازنگری و اجرای طرح ها و برنامه های مربوط به امور تحقیقات وپژوهشی
2)ایجاد یا توسعه ی هرگونه واحد آموزش عالی یا موًسسه ی تحقیقاتی تاًسیس آموزشگاه های عالی آزاد و برگزاری دوره های تخصصی و کاربری کوتاه مدت برای دوره های کنکور کاردانی،کارشناسی ناپیوسته و کارشناسی ارشد،دکتری
3)تاًسیس دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی دولتی و غیر دولتی ،پژوهشکده،پژوهشگاه
4)تاًسیس فدراسیون ملی ورزش های دانشگاهی و تشکیل فدراسیون ملی و و ورزش های دانشگاهی
5)ارائه ی خدمات در زمینه ی فعالیت های آموزش عالی و پژوهشی . فناوری و امور دانشجویی
6)مشاوره و ارائه ی کلیه ی خدمات مورد نیاز جهت اعزام دانشجو به خارج از کشور
7)موًسسات و شرکت های دانش بنیان ، شرکت های دانشگاهی
نام های درخواستی نیاز به مجوز:دانش بنیان، پژوهشکده،پژوهشگاه،دانشگاه،تحقیقات علمی پژوهشی،موًسسه ی تحقیقاتی،آموزشگاه های عالی آزاد،اعزام دانشجو،دانشگاهی
مرجع صدور مجوز: وزارت علوم و تحقیقات و فناوری
مستندات:
1)بندهای 7»و 8» و 11» و 15»جزب» ماده ی (2) .مواد(5) ،(6)و (7)قانون اهداف و وظایف و تشکیلات ووزارت علوم مصوب 1383
2)ماده ی (2)و (8)آئین نامه ی تاًسیس موًسسات و شرکت های خدمات اعزام دانشجو به خارج از کشور مصوب هیئت وزیران سال 1382
3)ماده ی (8) مصوبه ی جلسه ی 483 شورای عالی انقلاب فرهنگی سال 1380
4)بندالف» ماده ی (48) و (51) قانون برنامه ی چهارم توسعه و شیوه نامه ی ایجاد شرکت های دانشگاهی
5)ماده ی (17) قانون پنجم توسعه
نکته:1)علیرغم تصریح قانون در مکاتبات متعددی وزارت علوم در نحوه ی ارائه ی مجوز با سردرگمی مواجه است.بطوریکه در برخی از نامه ها و مکاتبات تصریح به وم اخذ مجوز نموده است و در برخی دیگر درخواست عدم استعلام از آن مرجع ذکر شده است.2)با توجه به نامه ی شماره 2684/22/2مورخ /9/1391 معاونت آموزش وزارت علوم،مجوز موًسسات آموزش عالی آزاد در برخی موارد به دانشگاه جامع علمی_کاربردی تفویض گردیده است.3)موًسسات و شرکت های دانش بنیان و یا شرکت های دانشگاهی تابعه قانون خاص خود می باشد که ممکن است شرایط ثبت و اعطای مجوز نیز به صورت دیگر نیز صورت پذیرد.
ب)موضوع فعالیت:تاًسیس آموزشگاه آزاد فنی و حرفه ای در قالب دوره های فراگیری مهارت،حرفه در رشته های معین بر اساس استانداردها و مهارت های آموزشی مشاغل فنی و حرفه ای
نام های درخواستی نیاز به مجوز:آزاد فنی و حرفه ای
مستندات:
1)مواد(8)و (5)مصوبه ی جلسه ی 483 مورخ 23/5/80 شورای عالی انقلاب فرهنگی
2)تبصره ی یک ماده ی (111) قانون کار جمهوری اسلامی ایران مصوب 29/8/69 مجمع تشخیص مصلحت نظام
3)ماده ی (2)و (3) آئین نامه ی نحوه ی تشکیل و اداره ی آموزشگاه های فنی و حرفه ای و موًسسات کارآموزی آزاد
ج)موضوع فعالیت:ایجاد مراکز آموزشی علوم اسلامی و حوزه های علمیه ی توسعه و پژوهش درحوزه های علوم اسلامی و دینی در تمام رشته ها و مقاطع تحصیلی متناسب با رسالت ها و اهداف،ت ها و برنامه های بلند مدت و کوتاه مدت برای طلاب و فضلا
نام های درخواستی نیاز به مجوز:آموزشی علوم اسلامی،حوزه های علمیه
مرجع صدور مجوز:شورای گسترش حوزه های علمیه
مستندات:1)مواد14و 16و 39 اساسنامه ی شورایعالی حوزه های علمیه مصوب 1374 به تاًیید مراجع عظام و مقام معظم رهبری رسیده است.
2)ماده ی (3)اساسنامه ی شورای گسترش حوزه های علمیه مصوب 1382
11)(موضوعات فعالیت مربوط به سازمان بهزیستی)
موضوع فعالیت:1)تاًسیس مهدهای کودک2)تاًسیس مراکز نگهداری شبانه روزی کودکان بی سرپرست و خیابانی3)تاًسیس خانه ی سلامت دختران و ن4)تاًسیس مجتمع ها و مراکز خدمات بهزیستی5)تاًسیس کلینیک و اورژانس های مددکاری و اجتماعی6)تاًسیس مراکز خدمات مشاوره ای اجتماعی7)تاًسیس مراکز توانبخشی معلولین8)تاًسیس مراکز حرفه آموزی معلولین9)تاًسیس مراکز توانبخشی و نگهداری سالمندان10)تاًسیس مراکز توانبخشی و درمانی بیماران روانی(صرفاًمراکز روانی)11)تاًسیس مراکز خدمات مشاوره ژنتیک12)تاًسیس مراکز درمانی و بازتوانی معتادین13)تاًسیس انجمن ها و موًسسات غیر دولتی و غیره که در راستای اهداف سازمان بهزیستی کشور فعالیت می نمایند.
نام های درخواستی نیاز به مجوز:مهدهای کودک،مراکز نگهداری شبانه روزی کودکان بی سرپرست و خیابانی،خانه ی سلامت دختران و ن،بهزیستی،توانبخشی،معلولین،توانبخشی و نگهداری سالمندان،معتادین
مرجع صدور مجوز:سازمان بهزیستی
مستندات:مواد 5 و 10 آئین نامه ی موضوع ماده ی 26 قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت مصوب 1387
نکته:بر طبق مستندات قانونی در خصوص موًسسات خیریه ممکن است هر یک از سه مرجع نیروی انتظامی(اطلاعات ناجا)وزارت کشور(سازمان مردم نهاد)سازمان بهزیستی نسبت به صدور مجوز اقدام نمایند که ارائه ی هر یک از مجوزات از مراجع مذکور به تنهایی کفایت می نماید.
12)(موضوعات فعالیت مرتبط با جامعه ی حسابداران رسمی)
موضوع فعالیت:1)ارائه ی خدمات حسابرسی از جمله حسابرسی و بازرس قانونی شرکت ها
نام های درخواستی نیاز به مجوز: حسابرسی ،بازرس قانونی
مرجع صدور مجوز:جامعه ی حسابداران رسمی ایران
مستندات:
1)قانون استفاده از خدمات تخصصی و حرفه ای حسابداران ذیصلاح به عنوان حسابدار رسمی مصوب 21/10/1372
2)مواد (24)و (25)اساسنامه ی جامعه ی حسابداران مصوب هیاًت وزیران 28/6/1378
13)(موضوعات فعالیت نظامی و نیروهای مسلح)
موضوع فعالیت:عنوان تولید مواد ناریه،سلاح و مهمات شکاری و ورزشی و اقلام دفاع شخصی و حمل و نقل و نگهداری و ارائه ی آتش کاری مواد ناریه و انجام فعالیت های خدماتی مرتبط با آن ها.ثبت تاًسیس و تغییرات شرکت های نظامی،نیروهای مسلح،نیروی انتظامی ،سپاه،ارتش،صنایع دفاع،وزارت دفاع،نیروی زمینی،نیروی هوایی و نیروی دریایی ارتش و سپاه تاًمین اجتماعی نیروهای مسلح،تعاونی نیروهای مسلح و سایر مصادیق نیروهای مسلح
نام های مورد درخواست:نیروهای مسلح،سپاه،ارتش،نیروی انتظامی،ستاد مشترک،بیمه ی نیروهای مسلح
مرجع صدور مجوز:وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح
مستندات:
1)بند های 7»و 8»ماده ی (2)دستورالعمل اجرایی مواد ناریه ی مصوب 4/6/82 شورای امنیت ملی کشور
2)نامه ی فرماندهی کل قوا ستاد کل نیروهای مسلح 40089 مورخ 27/4/84 و نامه ی 414495 مورخ 3/12/88
3)نامه ی شماره ی 8/5055/ط مورخ 6/6/1392 و ابلاغیه ی فرماندهی معظم کل قوا و بخشنامه ی صادره به شماره ی 102517/92 مورخ 13/6/1392 حوزه ی ریاست سازمان ثبت
14)(موضوع فعالیت مربوط به فعالیت ترجمه ی رسمی)
موضوع فعالیت:مترجمی رسمی اسناد و مدارک،ترجمه ی رسمی اظهارات و اسناد در محاکم و دفاتر اسناد رسمی
مرجع صدور مجوز: ارائه ی پروانه ی مترجمی رسمی قوه ی قضاییه
مستندات:ماده ی 33 آئین نامه ی اجرایی اصلاح ماده ی 3 راجع به ترجمه ی اظهارات و اسناد در محاکم
15)(موضوع فعالیت مربوط به حوزه ی نفت و گاز)
موضوع فعالیت:استخراج  و اکتشاف و بهره برداری از معادن نفت و گاز پتروشیمی، انجام فعالیت بالا دستی،صنعت نفت،گاز،پتروشیمی،عملیات بالا دستی و حاکمیتی نفت
مرجع صدور مجوز: وزارت نفت و یا شرکت ملی نفت
مستندات:قانون ملی شدن صنعت نفت و گاز، قانون اصلاح ملی شدن صنعت تفت و گاز مصوب سال 1390
نکته:صنایع بالادستی حوزه ی نفت و گاز و پتروشیمی نیاز به مجوز از وزارت نفت دارد و صنایع پایین دستی غیر حاکمیتی مانند لوله کشی نفت و گاز و مهندسی نفت و گاز نیازی به مجوز از دستگاه متبوعه ندارد.
16)(موضوع فعالیت مرتبط با اتاق بازرگانی)
موضوع فعالیت:ثبت هرگونه شخصیت حقوقی با عنوان اتاق بازرگانی از جمله اتاق مشترک ایران با سایر کشورها و یا شورای اقتصادی مشترک با سایر کشورها و سایر مصادیق از این قبیل
نام های درخواستی نیاز به مجوز:اتاق بازرگانی،اتاق مشترک بازرگانی ایران با سایر کشورها، شورای اقتصادی مشترک
مرجع صدور مجوز: اتاق بازرگانی ایران
مستندات:قانون اتاق بازرگانی،صنایع و معادن جمهوری اسلامی ایران و آیین نامه های مربوطه،قانون بهبود فضای کسب و کار
نامه به شماره نامه ی شماره 2434/42 ص مورخ 17/3/1393 مدیر حقوقی اتاق بازرگانی صنایع و معادن و کشاورزی ایران
نکته:فعالیت های هرمی و شبکه ای و یا بازاریابی هرمی و شبکه ای به هر نحوی ممنوع می باشد.
17)(موضوعات فعالیت مرتبط با وزارت کشور و نیروی انتظامی و شورای شهر)
الف)موضوع فعالیت:فرهنگ سازی و ترویج به مشارکت در امور خیریه،هرگونه کمک و مساعدت در ارتقای سطح زندگی و شغلی،فرهنگی آموزشی و سلامت افراد مستمند و بی بضاعت و معلول و خانواده های بی سرپرست،ایتام و کودکان و دانش آموزان مستمند امور مربوط به نیکوکاری و امور خیریه-کمک جهت تسهیل در امور ازدواج زوج های محروم،نگهداری و مراقبت از فرزندان بی سرپرست به صورت شبانه روزی جمع آوری کمک های نقدی و غیر نقدی خیرین به آن ها تاًسیس مراکز و نگهداری و مراقبت از سالمندان به صورت شبانه روزی
سازمان مردم نهاد،انجمن،بنیاد،نهاد،تشکل،جمعیت احزاب،کانون،انجمن های دوستی در قالب مردم نهاد و غیر دولتی
نام های درخواستی نیاز به مجوز:سازمان مردم نهاد،انجمن،بنیاد،نهاد،تشکل،جمعیت احزاب،کانون،انجمن های دوستی
مرجع صدور مجوز:وزارت کشور(اداره ی کل سازمان های مردم نهاد)
مستندات:مواد(2)و (3)و (25)آئین نامه ی اجرایی تاًسیس و فعالیت موًسسات مردم نهاد مصوب هیئت وزیران به شماره ی27862 /ت 31281 مورخ 8/5/84
نکته:بر طبق مواد 1و2و8 قانون و فعالیت احزاب:حزب،جمعیت،انجمن صنفی و برخی از اتحادیه ای صنفی آن توسط وزارت کشور(اداره ی کل مربوطه)ثبت می شودکه بر طبق رویه ی گذشته نزد مرجع ثبت شرکت ها نیز ممکن است به ثبت برسند.همچنین ممکن است متولی  صدور مجوز در خصوص اتحادیه ای صنفی سه مرجع مختلف وزارت کشور(اداره کل احزاب و تشکل های صنفی) و یا وزارت صنعت معدن تجارت و وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی (اداره ی کار)باشد.
بر طبق مستندات قانونی در خصوص موًسسات خیریه ممکن است هر یک از سه مرجع نیروی انتظامی(اطلاعات ناجا)وزارت کشور(سازمان مردم نهاد)سازمان بهزیستی نسبت به صدور مجوز اقدام نمایند که ارائه ی هر یک از مجوزات از مراجع مذکور به تنهایی کفایت می نماید.
ب)موضوع فعالیت:1)ارائه ی خدمات انتظامی حفاظتی و مراقبتی از جمله حفاظت از اماکن و تاًسیسات خصوصی و دولتی از قبیل محلات،مجتمع های مسی،تجاری،صنعتی،شعب غیر مادر بانک های خصوصی و موًسسات مالی و اعتباری و صندوق قرض الحسنه ی اماکن تفریحی و فرهنگی و آموزشی و ورزشی ودرمانی،حفاظت از شعب غیر مادر بانک های دولتی،توزیع و نصب سامانه ی حفاظتی و مراقبتی الکترونیکی،حمل و نقل پول و اوراق بهادار(صرفا در قالب موًسسه)2)مراقبت از گردشگران،طراحی و مشاوره در زمینه ی طرح های حفاظتی،تولید و واردات وصادرات اقلام تجهیزات و سامانه های حفاظتی و مراقبتی و الکترونیکی(صرفاًدر قالب موًسسه)
نام های درخواستی نیاز به مجوز:حفاظتی و مراقبتی ،انتظامی
مرجع صدور مجوز:نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران



الف-مالکیت صنعتیIndustrial Property
که مشتمل است بر:
1-علائم تجاری Trade Marks  و حقوق غیر مادی ناشی از علائم
2-اختراعات Inventions و حقوق غیر مادی ناشی از خلاقیت و نوآوری
ب)مالکیت ادبی و هنری Copyright
کلمات Intellectual Property   که به فارسی "مالکیت معنوی" ترجمه شده،صحیح به نظر نمی رسد،زیرا در زبان فارسی کلمه "معنوی" در معنای سیر در عالم عرفان،معنویات و باطن می باشد و مفاهیم واقعی علائم و اختراعات یا کپی رایت در حقوق خارجی را برای فارسی زبان مبهم و نارسا می سازد،اما اگر گفته شود "مالکیت فکری"،این مفهوم را در ذهن متبادر می کند که شخص،مالک دستاورد و ثمره فکر خود می باشد و حق بهره برداری از آن را نیز دارد و در حقیقت فکر خلاق انسان است که پس از خلق اثر مالک آن می شود.
در کشورهای عربی هم کلمه مالکیت فکری مورد استفاده گرفته است.المنظمه العالمیه للملکیه الفکریه
 
حمایت از مالکیت صنعتی شامل علایم و اختراعات است و در بازرگانی داخلی و بین المللی از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد و به همین دلیل معاهده های چند جانبه بسیاری بین دولت ها منعقد گردیده است که از آن جمله می توان کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی و سازمان جهانی مالکیت فکری ( ) و پیمان همکاری ثبت اختراع را نام برد.
1-سابقه تاریخی  
کنوانسیون پاریس در سال 83 در پاریس به تصویب رسید و در دسامبر 1900 در بروکسل،1911 در واشنگتن،1925 در لاهه،1934 در لندن،1958 در لیسبون،1976 در استکهلم و بالاخره در دوم اکتبر 1996 در همان شهر مورد تجدید نظر قرار گرفت.
کنوانسیون برن برای حمایت از مالکیت ادبی و هنری در سال 86 در شهر برن پایتخت سوئیس به تصویب رسید.هر یک از دو کنوانسیون برای خود اتحادیه جداگانه ای تشکیل دادند.در سال 93 برای اجرای معاهده های مزبور دفتری به نام دفتر بین المللی متحد در برن تاسیس شد.این دفتر در سال 1960 به ژنو منتقل شد و مدیریت و نظارت آن تا سال 1967 به عهده دولت سوئیس بود.از سال 1967، به موجب اساسنامه خود تاسیس گردید و به این ترتیب اتحادیه های مزبور از آن به بعد به وسیله  اداره گردید.از سال 1974  یکی از آژانس های تخصصی سازمان ملل متحد محسوب گردید و مسئول انجام امور راجع به موافقت نامه ها و معاهداتی است که به عهده او گذاشته است.تاکنون 3 کشور به عضویت  درآمده اند و زبان های رسمی سازمان و انتشارات آن به فارسی و انگلیسی می باشد.
ایران در سال 1337 به کنوانسیون پاریس پیوست و در سال 1376 هم به اصلاحی آن ملحق شد اما هنوز ایران به کنوانسیون برن ملحق نشده است.
2-اهداف و وظایف
-اهداف
به موجب ماده 3 کنوانسیون  اهداف سازمان عبارتند از:
1-بالا بردن یا ارتقاء حمایت از مالکیت فکری در سراسر جهان از طریق همکاری و هماهنگی با کشورهای عضو  (ایران عضو 176 است).
2-تامین همکاری های اداری میان اتحادیه های پاریس و برن و سایر اتحادیه های مرتبط با آن ها.
-وظایف
به موجب ماده 4 کنوانسیون وظایف  عبارتند از:
-توسعه معیارها برای تسهیل حمایت موثر از مالکیت فکری در سراسر جهان و هماهنگی قوانین ملی و ارائه خدمات مستقیم به متقاضیان یا صاحبان مالکیت صنعتی از قبیل دریافت فرم های درخواست بین المللی و انجام مراحل ثبت یا تودیع نمونه صنعتی می باشد.البته هزینه ها ادر این امور از متقاضیان دریافت می گردد که قسمت اعظم بودجه  را تشکیل می دهد.
-قبول یا شرکت کردن در مدیریت هر گونه توافق بین المللی که به منظور بالا بردن حمایت از مالکیت فکری باشد،
-تشویق به انعقاد قراردادهای بین المللی مربوط به ارتقای حمایت از مالکیت فکری؛
-پیشنهاد همکاری به کشورهایی که خواستار کمک های حقوقی یا فنی در زمینه مالکیت فکری می باشند؛
-تسهیل خدمات حمایت بین المللی از مالکیت فکری و انتشار اطلاعات مربوط به آن ها.
3-سازمان و تشکیلات
سازمان جهانی مالکیت فکری چهار ارگان مختلف به شرح ذیل دارد:
-مجمع عمومی General Assembly))
-کنفرانس(Conference )
-کمیته هماهنگی(Coordination Committee )
-دفتر بین الملل     International Bureau (Secretariat)                     
*مجمع عمومی(ماده 6 کنوانسیون)General Assembly                          
این مجمع شامل کشورهایی است که به عضویت  در آمده اند.هر کشوری می تواند نماینده ای از طرف خود که ممکن است توسط مشاوران یا کارشناسان یاری شوند،معرفی نماید.هر نماینده به وسیله دولت مربوطه تامین می گردد.
وظایف مجمع عمومی عبارتند از:
-نصب مدیر عامل سازمان بر اساس معرفی کمیته هماهنگی؛
-بررسی و تصویب گزارشات مدیر عامل راجع به سازمان  و ارائه راهنمایی های لازم؛
-تصویب بودجه دو ساله سازمان و اتحادیه های پاریس و برن و اتحادیه های زیر مجموعه آن ها؛
-بررسی و تایید گزارشات و فعالیت های کمیته هماهنگی؛
-تصویب پیشنهادهای مدیر عامل در مورد توافق های بین المللی؛
-تعیین زبان رسمی مربوط به امور کاری دبیرخانه با توجه به عملکرد سازمان بین المللی؛
-تعیین کشورهای غیر عضو  برای حضور نماینده آن ها به عنوان عضو ناظر؛
*کنوانسیون:  (ماده 7 کنوانسیون) 
کنفرانس مشتمل بر اعضای کشورهای عضو  بوده و وظایف زیر را به عهده دارد:
-تشکیل مجمعی جهت تبادل نظر نسبت به مسائل مربوط به مالکیت فکری و ارائه پیشنهادهایی با در نظر گرفتن صلاحیت و حاکمیت ملی اتحادیه ها؛
-تنظیم برنامه دو ساله کمک های حقوقی و فنی به کشورهای در حال توسعه؛
-انجام اصلاحیه های پیشنهادی راجع به کنوانسیون  و تعیین ناظر جلسات از میان کشورها و سازمان ها؛
*کمیته هماهنگی:( ماده 8 کنوانسیون)
این کمیته از اعضای کمیته اجرایی،اتحادیه پاریس یا اتحادیه برن یا هر دو تشکیل می گردد و وظایف ذیل را به عهده دارد:
-ارائه پیشنهاد های لازم در مورد اتحادیه های مزبور(پاریس،برن زیر مجموعه آن ها)در خصوص مسائل مورد علاقه مشترک آن ها و تعیین بودجه و هزینه های مربوط به آن؛
-تهیه پیش نویس دستور کار مجمع عمومی و کنفرانس برنامه و بودجه.
*دفتر بین المللی: (دبیرخانه):( ماده 9 کنوانسیون)
اعضای این دفتر در حال حاضر از 54 کشور مختلف بوده که با توجه به سیستم سازمان ملل متحد انتخاب می شوند.دفتر بین المللی توسط مدیر عامل با همکاری دو یا چند معاون اداره می شود.
مدیر عامل برای یک دوره حداقل 6 ساله انتخاب می شود و انتخاب مجدد او بلامانع می باشد.مدیر عامل بالاترین مقام اداری  بوده و وظایف ذیل را انجام می دهد.
-تقدیم گزارش دو ساله فعالیت سازمان  به مجمع عمومی و پیشنهاد راهنمایی های لازم در امور داخلی و خارجی مربوط به سازمان؛
-ارائه طرح های مربوط به برنامه و بودجه؛
-تهیه گزارش لازم به دولت هر کشور عضو؛
-شرکت در جلسات مجمع عمومی و کمیته هماهنگی یا گروه کاری دیگر بدون داشتن حق رای
نتیجه آنکه،الحاق ایران به کنوانسیون تاسیس سازمان جهانی مالکیت فکری که خوشبختانه پس از تصویب،اسناد آن در آذر ماه در ژنو به امین اسناد سازمان تقدیم گردید،نه تنها هیچ گونه هزینه ای برای کشور ما ایجاد ننموده است،بلکه امکانات وسیعی برای صاحبان علائم صنعتی و اختراعات ایجاد کرده است.زیرا بازرگان یا مخترع ایرانی می تواند علامت یا اختراع خود را با تقدیم اظهارنامه ای از طریق  در سطح بین المللی به ثبت رسانیده و از امتیازات قانونی آن بهره مند گردد.
از همراهیتان جهت ارائه ی خدمات برتر متشکریم.


هدف از تشکیل شرکت سرمایه گذاری مدیریت مالک سهام شرکتهای زیر مجموعه خود نیست و در خریدن سهام، دیدگاه بلند مدت ندارد. همینکه سود مورد نظر خود را به دست بیاورند سهام یک شرکت را می فروشند و سهام شرکتهای دیگر را خریداری می کنند و یا اگر در کوتاه مدت شاهد کاهش ارزش سهام باشند آن سهم را می فروشند. این نوع شرکت سرمایه گذاری دنبال کسب سود از نوسانات قیمت سهام در بازارند و قاعدتاَ باید فقط در سهام پذیرفته شده در بورس سرمایه گذاری کنند.

- مراحل ثبت شرکت

- جستجوی شرکت های ثبت شده

در یک شرکت سرمایه گذاری، ورود و خروج سرمایه صرفاَ در قالب افزایش یا کاهش سرمایه و با طی تشریفات مندرج در قانون تجارت صورت می پذیرد. در این شرکتها در صورتیکه شخص سرمایه گذار قصد خروج از شرکت را داشته باشد، باید واحد سرمایه گذاری خود را به شخص دیگری منتقل نماید و یا چنانچه شخصی بخواهد سهم خود را درشرکت افزایش دهد، باید سهم مورد نظر خود را از سایر سهامداران خریداری کند.
انواع شرکتهای سرمایه گذاری
_ شرکتهای سرمایه گذار:
شرکتهایی هستند که تولیدی یا خدماتی بوده و از بستر تولید و درآمد حاصل از عملیات اجرایی خود را با ایده های مختلف و غیر تخصصی صرف خرید سهام سایر شرکتها کرده و حداقل انتظار آنها داشتن سود مناسب است. به اینگونه شرکتها سرمایه گذار می گویند. این شرکتها علاوه بر داشتن تولید فقط از منظر جایگاه کسب سود بیشتر، پول و سرمایه خود را در سایر بنگاهها سرمایه گذاری می کنند.یعنی علاوه بر فعالیتهای اصلی خود از محل سود یا درآمدهای کسب شده فروش به این مهم می پردازند.
_ شرکتهای سرمایه گذاری
شرکتهایی هستند که هدف از تأسیس آنها، سرمایه گذاری در شرکتها با حضور افراد متخصص بوده. افرادی که می دانند چطور شرکتهای مختلف را تجزیه و تحلیل کنند، در چه زمانی اقدام به خرید نمایند و به چه میزان از سهام شرکتهای دیگر دست یابند یا چه زمانی سهام خریداری شده را برای کسب سود واگذار کنند. فعالیتهای اصلی این شرکتها به طور تخصصی خریدو فروش سهام شرکتهای بورسی  یا غیر بورسی است. زمان صرف شده در این شرکتها برای هر سهم می تواند چند ساعت یا چند ماه باشد اما معمولاَ بر اساس دیدگاه کوتاه مدت روی یک سهام اقدام می کنند.
مدارک لازم برای ثبت شرکت سرمایه گذاری
_ اساسنامه شرکت.
_ کپی مشخصات هیأت مدیره و صاحبان امضای شرکت.
_ نام، تاریخ، محل و شماره ثبت شرکت در اداره ثبت شرکتها.
_ کپی آگهی تأسیس یا تغییرات شرکت در رومه.
_ اعلام نمودن سرمایه.
_ ارایه لیست کلیه شرکا ومیزان سهامشان.
_ ارایه مدارک نشان دهنده ی احراز شرایط تعیین شده در مجوز.
مراحل دریافت مجوز شرکت سرمایه گذاری
_ متقاضی ثبت شرکت سرمایه گذاری، درخواست خود را مطابق فرم " تقاضای صدور مجوز تأسیس سرمایه گذاری" همراه با فرم " پرسشنامه مشخصات داوطلب سمت مدیر عاملی یا عضویت در هیأت مدیره نهاد مالی"  که توسط اعضای هیأت مدیره و مدیر عامل پیشنهادی برای مدیریت نظارت بر نهادهای مالی سازمان بورس اوراق بهادار کامل شده است را ارسال می کند.
_ در صورتی که سازمان با تأسیس شرکت سرمایه گذاری موافقت کند شرکت مم است مدارک اعلام شده توسط سازمان را ظرف مهلت مقرر تکمیل کند. بعد از تکمیل مدارک مورد نظر سازمان نامه ای مبنی بر اجازه تأسیس شرکت و ثبت در اداره ثبت شرکتها را صادر می کند.
_ پس از اعلام موافقت با تأسیس شرکت سرمایه گذاری، متقاضی باید در مهلت مقرر شرکت را به ثبت برساند و مستندات مربوطه را به سازمان تحویل دهد. بعد از ثبت نهاد مالی در اداره ثبت شرکتها و مؤسسات غیر تجاری، شرکت مدارک مورد نیاز برای ثبت را به سازمان ارایه می کند و چنانچه شرایط لازم را برای دریافت مجوز فعالیت داشت، مجوز فعالیت شرکت صادر می شود.
مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سرمایه گذاری بعد از دریافت مجوز
_ ارایه مجوز شرکت و امضای اقرارنامه.
_ اساسنامه شرکت و امضای آن توسط کلیه سهامداران.
_ کپی برابر اصل مدارک شناسایی صاحبان سهام و بازرسان همراه با عکس.
_ اصل گواهی عدم سوء پیشنه اعضای هیأت مدیره.
_ سه نسخه از صورتجلسه هیأت مدیره شرکت، امضا شده توسط مدیرانی که توسط مجمع انتخاب شده اند.
_ سه نسخه از صورتجلسه مجمع عمومی مؤسسین شرکت و امضای کلیه سهامداران.
_ سه نسخه اظهارنامه تکمیل شده شرکت سرمایه گذاری و امضای کلیه سهامداران.
_ گواهی پرداخت 35 درصد سرمایه شرکت سرمایه گذاری.
از اینکه ما را انتخاب نموده اید متشکریم.
 


 
برای ورود در بحث چگونگی ثبت صورتجلسه ی تغییر اعضای هیات مدیره،ابتدائاَ لازم است به تعیین اعضای هیات مدیره ی شرکت و شرایط انتخابشان بپردازیم.


شایان ذکر است،کلیه ی مراحل ثبت صورتجلسه تغییر اعضای هیات مدیره در کمترین زمان و در اسرع وقت توسط کارشناسان فوق حرفه ای ثبت شرکت فکر برتر انجام و ثبت می گیرد. با برقراری ارتباط از تمامی خدمات این مجموعه بهره مند گردید.
تعیین اعضای هیات مدیره ی شرکت
هیات مدیره اداره کننده شرکت سهامی بوده و دارای اعضای اصلی و علی البدل می باشد و تعداد آن ها را اساسنامه تعیین می کند.
هیات مدیره که عالیترین رکن اجرایی شرکت است  اتخاذ تصمیم در خصوص مسایل جاری و نمایندگی رسمی و قانونی شرکت در چارچوب اختیارات اساسنامه و قوانین موضوعه را برعهده دارد.
براساس مفاد ماده ی 107 هیات مدیره شرکت از بین صاحبان سهام انتخاب می شوند که تعداد آن ها در شرکت های سهامی عام حداقل 5 نفر و در شرکت سهامی خاص حداقل 3 نفر است و کلاَ یا بعضاَ قابل عزل می باشند. عزل،با مجمع عمومی عادی است.
مواد 108 و 109 نیز تصریح دارند هیات مدیره که توسط مجمع عمومی موسس یا عادی برای مدت دو سال انتخاب می شوند می توانند مجدداَ پس از پایان دوره به این سمت منصوب شوند.در عین حال نحوه و مدت آن را اساسنامه شرکت ترسیم و تعیین می کند.
اشخاص حقوقی را می توان به مدیریت شرکت انتخاب نمود.در این صورت شخص حقوقی همان مسئولیت های مدنی شخص حقیقی عضو هیات مدیره را داشته و باید یک نفر را به نمایندگی دایمی خود جهت انجام وظایف مدیریت معرفی نماید.
مرجع انتخاب
مرجع انتخاب مجمع عمومی عادی است.اولین بار مجمع عمومی موسسین انتخاب می کند.
شرایط انتخاب:
_همان طور که در بالا نیز اشاره شد،مدیر باید صاحب سهم باشد حتی یک سهم.اساسنامه می تواند مقرر کند که برای مدیر شدن حداقل تعدادی سهام لازم است.سهام این مدیران باید به صورت وثیقه در شرکت باقی بماند،تا زمانیکه مدیران تصفیه کنند.سهام وثیقه برای این است که در صورت وارد آمدن ضرر از طرف آن ها به شرکت،از طریق سهام وثیقه جبران شود.در اروپا لازم نیست که مدیران صاحب سهم باشند.
_اهلیت داشته باشند.
_ممنوعیت قانونی نداشته باشد.(ماده 111 قانون 1347)
مدت مدیریت:
مدیران باید حاکثر دو سال انتخاب می شوند.البته ماموریت آن ها قابل تمدید است.علی البدل ها نیز از زمان انتخاب،ماموریتشان محسوب می شود.(ماده 109 ل.ا.ق.ت)
تغییر اعضای هیات مدیره:
در انتخاب اعضای جدید هیات مدیره رعایت مواد قانونی ذیل اامی است:
_ماده 111 قانون تجارت(افراد ممنوع الانتخاب به سمت هیات مدیره)
طبق ماده 111 قانون تجارت اشخاص ذیل نمی توانند به مدیریت شرکت انتخاب شوند.
1-محجورین و کسانی که حکم ورشکستگی آن ها صدر شده است.
2-کسانیکه به علت ارتکاب جنایت یا یکی از جنحه های ذیل به موجب حکم قطعی از حقوق اجتماعی کلاَ یا بعضاَ محروم شده باشند در مدت محرومیت.
سرقت،خیانت در امانت،ی؛جنحه هایی که به موجب قانون در حکم خیانت در امانت یا ی شناخته شده است،اختلاس،تدلیس،تصرف غیرقانونی در اموال عمومی
چنانچه مدیر یا مدیرانی برخلاف مراتب فوق به سمت مدیریت منصوب شوند یا بعد از انتصاب جرم محرز شود.دادگاه بنا به درخواست ذینفع عزل مدیر یا مدیران مزبور را صادر  خواهد نمود و این حکم جنبه قطعی خواهد داشت.
_اصل 141 قانون اساسی(قانون ممنوعیت تصدی بیش از یک شغل)
به موجب اصل 141 قانون اساسی،رییس جمهور،معاونان رییس جمهور،وزیران و کارمندان دولت نمی توانند بیش از یک شغل دولتی داشته باشند و داشتن هر نوع شغل دیگر در موسساتی که تمام یا قسمتی از سرمایه آن متعلق به دولت یا موسسات عمومی است و نمایندگی مجلس شورای اسلامی و وکالت دادگستری و مشاوره حقوقی و نیز ریاست و مدیریت عامل یا عضویت در هیات مدیره انواع مختلف شرکت های خصوصی،جز شرکت های تعاونی ادارات و موسسات برای آنان ممنوع است.
سمت های آموزشی در دانشگاه ها و موسسات تحقیقاتی از این حکم مستثنی هستند.
_ماده 126 لایحه اصلاحی قانون تجارت
به موجب ماده 126 لایحه ی اصلاحی قانون تجارت،اشخاص مذکور در ماده 111 نمی توانند به مدیریت عامل شرکت انتخاب شوند و هم چنین هیچ کس نمی تواند در عین حال مدیریت عامل بیش از یک شرکت را داشته باشد.تصمیمات و اقدامات مدیر عاملی که بر خلاف مفاد این ماده انتخاب شده است در مقابل صاحبان سهام و اشخاص ثالث معتبر و مسئولیت های سمت مدیریت عامل شامل حال او خواهد شد.
قابل توجه است،علاوه بر رعایت نکات فوق،کلیه ی اعضای هیات مدیره می بایست دارای سوء پیشینه ی کیفری نباشند.
مدارک مورد نیاز جهت صورتجلسه تغییر اعضای هیات مدیره

کلیه مدارک ثبتی شرکت به همراه رومه تاسیس و تغییرات شرکت
کپی برابر اصل شده ی مدارک شناسایی اعضای هیات مدیره
نمونه صورتجلسه مجمع عمومی سالیانه یا عادی بطور فوق العاده برای انتخاب مدیران و بازرسین رومه و تصویب تراز در شرکت های سهامی خاص
بسمه تعالی
نام شرکت:.
شماره ثبت شرکت:.                         سرمایه ثبت شده:.
صورتجلسه مجمع عمومی عادی سالیانه(یا عادی بطور فوق العاده) شرکتسهامی خاص ثبت شده به شماره .در تاریخ .ساعت با حضور کلیه/اکثریت سهامداران در محل قانونی شرکت(اگر جلسه در محل دیگری غیر از محل قانونی شرکت تشکیل شده آدرس آن محل نوشته شود) تشکیل گردید.
الف:در اجرای ماده 101 لایحه اصلاحی قانون تجارت:
1-خانم/آقای.به سمت رییس جلسه
2-خانم/آقای.به سمت ناظر جلسه
3-خانم/آقایبه سمت ناظر جلسه
4-خانم/آقای.به سمت منشی جلسه انتخاب شدند.
ب: در خصوص دستور جلسه 1-انتخاب مدیران2-انتخاب بازرسین 3-انتخاب رومه کثیرالانتشار 4-تصویب ترامه حساب سود و زیان به شرح ذیل اتخاذ تصمیم شد.
ب-1-اعضای هیات مدیره عبارتند از خانم/آقای.خانم/آقای.خانم/آقای.برای مدت دو سال انتخاب و با امضاء ذیل صورتجلسه قبولی خود را اعلام می دارند.مجمع تصویب نمود در اجرای ماده 124 لایحه اصلاحی قانون تجارت می تواند رئیس هیات مدیره و مدیر عامل یک نفر باشد.
ب-2- با رعایت ماده 147 لایحه اصلاحی قانون تجارت خانم/آقای.به سمت بازرس اصلی خانم/آقایبه سمت بازرس علی البدل برای مدت یک سال مالی انتخاب شدند.
ب-3-رومه کثیرالانتشار جهت نشر آگهی های شرکت انتخاب شد.
ب-4-پس از قرائت گزارش بازرس قانونی ترامه و حساب سود و زیان شرکت منتهی به سالمورد تصویب قرار گرفت.
ح:به خانم/آقای.احدی از سهامداران یا احدی از مدیران یا وکیل رسمی شرکت وکالت داده می شود که ضمن مراجعه به اداره ثبت شرکت ها نسبت به ثبت صورتجلسه و پرداخت حق الثبت و امضاء ذیل دفاتر ثبت اقدام نماید.
امضاء هیات رییسه:رئیس جلسهناظر جلسهمنشی جلسه.امضاء اعضای هیات مدیره:
1-2-3-.4-
امضاء بازرسین:                                                   بازرس اصلی                      بازرس علی البدل
در رابطه با تنظیم صورتجلسه ،رعایت نکات ذیل حائز اهمیت است:
_ کلیه صورتجلسات می بایست روی سربرگ شخصیت حقوقی مربوطه بعد از امضای اشخاص ذی سمت و با مهر شخصیت حقوقی تهیه و ارسال شود.
_چنانچه در نظر باشد رییس هیات مدیره و مدیر عامل شرکت یک نفر باشد و این امر در اساسنامه مقرر نشده باشد و با رعایت ماده 124 لایحه اصلاحی قانون تجارت باید مراتب به تصویب 3/2 اعضای مجمع برسد.
_در صورتی که مجمع با حضور اکثریت سهامداران تشکیل شده با رعایت تشریفات دعوت وفق اساسنامه شرکت و مواد لایحه اصلاحی قانون تجارت(ماده 99)اامی است.
_در صورتی که مجمع با حضور اکثریت سهامداران تشکیل شده اصلی رومه حاوی آگهی دعوت به همراه صورتجلسه تحویل اداره ثبت شرکت ها شود.
_اعضای هیات مدیره و بازرسین با امضای ذیل صورتجلسه قبولی خود را اعلام می نمایند و هم چنین می توانند طی نامه ای جداگانه قبولی خود را اعلام نماید این برگ ها باید به ضمیمه صورتجلسه تحویل اداره محترم ثبت شرکت ها گردد.
_صورتجلسه هیات مدیره با استفاده از نمونه ضمیمه در خصوص تعیین سمت اعضای هیات مدیره و تعیین دارندگان حق امضاء تنظیم شود.
_کلیه ی اقدامات پذیرش صورتجلسات از طریق سامانه اینترنتی اداره ی ثبت شرکت ها به نشانی  صورت می گیرد.
_صورتجلسه در چند نسخه تنظیم و کلیه صفحات به امضاء هیات رئیسه جلسه برسد و یک نسخه آن تحویل اداره ثبت شرکت ها شود.
_صورتجلسه حداکثر ظرف یک ماه از تاریخ تشکیل جلسه تحویل اداره ثبت شرکت ها گردد.
_جهت دسترسی به کلیه اطلاعیه ها و بخشنامه ها و آخرین راهنمایی های مربوط به چگونگی پذیرش و ثبت درخواست تاسیس و تغییرات اینترنتی و علاوه بر مراجعه به راهنمای سایت فوق می توان از پایگاه اطلاع رسانی ثبت شرکت ها به آدرس  نیز جهت بهره برداری لازم استفاده نمود.
در انتها،خاطر نشان می شویم مشاورین زبده مجموعه فکر برتر،همان گونه که در ثبت شرکت همراه شما بوده اند در ثبت تغییرات شرکت و تنظیم انواع صورتجلسه نیز در خدمت شما خواهند بود.

آخرین مطالب

آخرین جستجو ها

efinenfai Mildred's receptions pocobbthumpue طراحی و تصویر سازی نظام صنفی کشاورزی شهرستان فردوس سایت تجارت الکترونیک روش های کسب درآمد از اینترنت **رایگان و تضمینی هک بزرگ و کوچک نمیشناسد (انواع هک ها) ecticysan السلام علیک یا فاطمه الزهراء سلام الله علیها Lady miraculous